Nie wiem, czy Izolda Regensberg byłaby zadowolona. Jej walkę o uratowanie męża w latach okupacji, a potem zabiegi o unieśmiertelnienie własnego losu w hollywoodzkim filmie opisała sugestywnie Hanna Krall w reportażu Powieść dla Hollywoodu i książce Król Kier znów naCzytaj dalej
Kategoria: Yorick
Przegląd Teatralny i Literacki
ISSN 2080-9980
Iwona Kempa o kobietach
Barbara Hirsz o „Psach ras drobnych” Iwony Kempy w Teatrze Dramatycznym: Wartością przedstawienia Iwony Kempy według powieści „Psy ras drobnych” jest status postaci. Kobiety, które trafiły do psychiatryka, traktowane na co dzień jak przedmiot i popychadło, na scenie stają sięCzytaj dalej
41 WST: NAD NIEMNEM
Nie rozumiem tych wszystkich, którzy wspominają szkolną lekturę „Nad Niemnem” jako katorgę. Prawdopodobnie należę do wyjątków, ale od wczesnej młodości uwielbiałem tę powieść, rozkoszowałem się zawartymi w niej opisami przyrody i przeżywałem historię trudnej a pięknej miłości łączącej panny zCzytaj dalej
SAVANNAH BAY
Nie trzeba być admiratorem twórczości Marguerite Duras, która jednych zachwyca a innych nie, żeby docenić walory tego spektaklu, który ukazuje świat jak lustro weneckie. Wszystko się w nim odbija, ale i tak tajemnica pozostaje nienaruszona. A to za sprawą aktorskiegoCzytaj dalej
Norwid: Przykryjcie mnie lepiej
Tomasz Miłkowski pisze po premierze spektaklu „Słowo jest ogień” w warszawskim Teatrze Polskim: To były ostatnie słowa poety przed śmiercią. Gorzkie słowa, ironiczne, rozpaczliwe. Słowa poety rozczarowanego swymi współczesnymi, którzy nie chcieli go wysłuchać. Norwid znany był z powagi, zCzytaj dalej
Ignacy Gogolewski: Misja, tradycja, profesjonalizm
Ignacy Gogolewski obchodzi 90., rocznicę urodzin. Do najlepszych życzeń dla Artysty „Yorick” dołącza z archiwum szkic Tomasza Miłkowskiego, publikowany 10 lat temu w Biuletynie ZASP: Tak najkrócej można by ująć artystyczne credo Ignacego Gogolewskiego. Czuje się spadkobiercą swoich nauczycieli zCzytaj dalej
ANNA DYMNA – ODPALAM RAKIETĘ I LECĘ W KOSMOS
Przed 70. urodzinami Anny Dymnej przypominamy szkic Łukasza Maciejewskiego z jego książki „AKTORKI. Spotkania” W zbiorowej pamięci zawsze będzie młoda. I śliczna. Dziewczyna z renesansowego portretu. Delikatna twarz, promienne spojrzenie, specjalny rodzaj pogody ducha, wewnętrzne światło. Dymna nadal ma toCzytaj dalej
Pinkwart na czwartek: Narodowa entropia
Prowadziłem ostatnio po Zakopanem wycieczkę młodych ludzi. Poza Krupówkami, raczej po miejscach rzadko kiedy zwiedzanych. Gdzieś tak pomiędzy galerią Władysława Hasiora a opuszczoną teraz, niemal w ruinie będącą willą Chochlik – dawną pracownią malarza Teodora Axentowicza gdzie później mieszkał rzeźbiarzCzytaj dalej
Portret pochowanego żywcem
Barbara Hirsz o „Śmierci Iwana Iljicza” w Teatrze Wybrzeże: Inscenizacja „Śmierci Iwana Iljicza” w Teatrze Wybrzeże w toku akcji staje się coraz bardziej bezlitosna. Pierwsza scena pomyślana jest tak, by widz uchwycił charakter proponowanego teatru. Specjalną rolę ma tu doCzytaj dalej
41 WST: DŁUG
To była swoista spłata „długu”, spektakl nie mógł być pokazany w poprzedniej edycji WST i teraz „Dług” – w dodatku w wersji na żywo i on line został spłacony. Publiczność przyjęła to entuzjastycznie. Jan Klata skonstruował kolaż inspirowany słynną książkąCzytaj dalej
PSY RAS DROBNYCH
Po zasłużonym sukcesie „Miłości od ostatniego wejrzenia” Iwona Kempa znowu w duecie z Joanną Zemanek (scenografia) daje w Dramatycznym ważny społecznie feministyczny spektakl wg książki Olgi Hund. Także o przemocy domowej, ale zepchniętej tym razem na plan dalszy w obliczuCzytaj dalej
COŚ TU NIE GRA
Farsa jak farsa – w centrum dwóch bliźniaków, jak zwykle fachowo odrobionych przez Mirosława Kropielnickiego. Pierwszy bliźniak to dobry aktor, ale pijak, drugi to polityk reformator, ale pechowiec. Pierwszego chcą się pozbyć z teatru zazdrośnicy, drugiego usunąć konkurenci polityczni. MożnaCzytaj dalej
SŁOWO JEST OGIEŃ
Tytuł tego przedstawienia przygotowanego w Teatrze Polskim z okazji dwusetnej rocznicy urodzin Cypriana Kamila Norwida nie jest przypadkowy. Janusz Majcherek, opatrując cytatem z poematu „Quidam” swój scenariusz, przypomniał jak gorące były zmagania poety ze skamielinami polskiej mentalności, jak namiętne zabiegiCzytaj dalej
AKADEMIA PANA KLEKSA
To nie jest replika sławnego filmu Krzysztofa Gradowskiego, ale w pełni samodzielna teatralizacja klasycznej baśni-powieści Jana Brzechwy. Przy czym twórca tego spektaklu, Michał Buszewicz poszedł śladami współczesnych interpretacji dzieła, które dostrzegają w nim silne związki z czasem Holocaustu, mroczną podszewkę,Czytaj dalej
BITWA O TRON
Jeśli ktoś nigdy nie widział telewizyjnego Talent Show może nie wejść w konwencję tego musicalu. Rzecz polega na tym, że tzw. format tego typu programu został wykorzystany jako dramaturgiczny schemat historii wolnych elekcji w Rzeczypospolitej, opowiedzianej w błyskawicowym skrócie. StądCzytaj dalej
41 WST: MATKA
Miała to być opowieść o niespełnionym marzeniu bohatera, który ma postawić tamę nadciągającej epoce unifikacji ku zgubie „byłych ludzi”. Jednak reżyser podpiłował gałąź, na której siedzi: wyrzucił epilog Witkacego i wstawił epilog, który dopisał Konrad Hetel. Leona nie dopadali robotnicy,Czytaj dalej
DON JUAN
Tekst legenda, postać mityczna, wszystko to obrosło biblioteką komentarzy, nawiązań, pastiszów. To poniekąd paraliżuje, ale nie Mikołaja Grabowskiego, który mierzy się z tekstami o takiej właśnie sile rażenia. Tym spektaklem dowodzi, jak nadal aktualny to tekst, zdzierający maskę obłudzie, ukazujący,Czytaj dalej
Raj czy piknik
Tomasz Miłkowski pisze po premierach w Teatrze Studiuo („Raj/Potop”) i w Teatrze Narodowym („Piknik pod Wisząca Skałą”): To dwa pod wieloma względami różniące się przedstawienia, a jednak bliskie sobie za sprawą kluczowego dla nich tematu: zderzenia białego człowieka z naturą,Czytaj dalej
Pinkwart na czwartek: Łączność
Jedyne, co nas wszystkich jeszcze łączy, to świadomość, że wszystko nas dzieli. Kiedy po niewyobrażalnej jeszcze niedawno głupocie twitterowej wicemarszałka Sejmu ja i moi znajomi sądziliśmy, że jest to już rycie po mulistym dnie, odezwały się zadowolone okrzyki spod spodu,Czytaj dalej
Z fotela Łukasza Maciejewskiego: ORIANA – ONIRIA
„TYSIĄC NOCY I JEDNA. SZEHEREZADA 1979”, REŻ. WOJCIECH FARUGA „Wolność nie może istnieć bez dyscypliny, raczej samodyscypliny. Nie ma praw bez obowiązków. Każde prawo niesie za sobą obowiązek, ten zaś, kto nie przestrzega swoich obowiązków, nie zasługuje na jakiekolwiek prawa”Czytaj dalej