Przejdź do treści

Bryll w Oratorium

Grażyna Korzeniowska pisze po premierze w Teatrze Oratorium:

Wartka akcja dramatu dziejącego się wczesnym świtem w Wielką Sobotę Zmartwychwstania, pokazuje widzowi apostołów od strony, o której nie mówią Ewangelie. Głęboki rysunek psychologiczny ukazuje ich sumienia, charaktery, ból, lęk czy zwątpienie”, zanotował reżyser, Krzysztof Tchórzewski na marginesie dramatu Ernesta Brylla „Wieczernik”. I owo stracie postaw, poglądów pełne pasji i namiętności, Tchórzewski przedstawił w inscenizacji „Sceny z Wieczernika”.

Rozgrywa spektakl w scenografii skromnej, ale dobrze sytuującej akcję dramatu. Jego bohaterowie spotykają się ukradkiem w cichej izbie, do której raz po raz uciekają od zewnętrznego zgiełku. Tu toczą się spory, osieroconych śmiercią Jezusa jego uczniów, niewolnych od obaw, zwątpień, ale też wiary w słuszność dokonanego wyboru.

Reżyser stworzył spektakl z wyimków, z zaledwie kilku obrazów z „Wieczernika” Brylla. Niemniej układają się one w pełen napięć ciąg zdarzeń, w którym wyraziście rysują się charaktery i ścierają światopoglądy postaci dramatu. Zasługa to świetnych aktorów zaproszonych przez Tchórzewskiego do „Scen z Wieczernika”. Potrafią, nawet w tych kilku scenach, przykuć uwagę widza, poprowadzić go za swoim bohaterem, żarliwie przekonywać do swoich racji. Przewodzą im Ewa Dałkowska (Magdalena) i Radosław Pazura (Tomasz), a obok nich Marcin Kwaśny (Piotr), Ksawery Szlenkier (Nieznajomy) i Antoni Barłowski (Jan).

Spektakl Tchórzewskiego przynosi jego widzom chęć, by zobaczyć na scenie inscenizację pełnego dramatu Ernesta Brylla, zdecydowanie za rzadko wystawianego w polskich teatrach. „Wieczernik”, dwuczęściowy dramat poetycki, nawiązujący do tradycji chrześcijańskich misteriów paschalnych, powstał w 1984 roku, gdy w Polsce trwał stan wojenny. Nie spodobał się cenzurze, bo spodobać się nie mógł. Opowieść o cierpieniu, zwątpieniu, lęku przed śmiercią wyznawców Jezusa z ręki tych, którzy go zabili, i o jego zmartwychwstaniu, była odczytywana jako aluzja do wydarzeń w kraju. Premiera „Wieczernika” w reżyserii Andrzeja Wajdy odbyła się jednak w kwietniu 1985 roku w Warszawie w kościele Miłosierdzia Bożego przy ulicy Żytniej.

Tematyka sztuki, nic nie straciła ze swojego ponadczasowego przesłania, co potwierdza realizacja Krzysztofa Tchórzewskiego. Miejmy nadzieję, że podejmie on jeszcze trud wyreżyserowania całości dramatu Brylla.

Tymczasem miłośnicy dramatopisarstwa autora „Rzeczy listopadowej”, muszą się zadowolić skromniejszą wersją „Wieczernika”. Krzysztof Tchórzewski wystawił „Sceny z Wieczernika” w teatrze, który na mapie teatralnej stolicy istnieje zaledwie od dwóch lat.

Jest to Teatr Oratorium im. św. Jana Bosko. Działa pod opieką ojców Salezjanów. Ma swoją siedzibę przy Bazylice Najświętszego Serca Jezusowego przy ul. Kawęczyńskiej 53 w Warszawie.

Do życia powołał go w październiku 2015 roku Jarosław Witaszczyk, który jest dyrektorem artystycznym teatru, a także ks. Sławomir Szczodrowski, kierownik tej sceny. Twórcy Teatru Oratorium im. Jana Bosko, chcą kontynuować teatralne tradycje salezjańskiej sceny jeszcze z czasów przedwojennych, kiedy to realizowane były spektakle teatralne, m.in. „Misteria Męki Pańskiej” czy jasełka. W repertuarze sceny przy Kawęczyńskiej, obok najnowszej realizacji czyli „Scen z Wieczernika”, są m.in. spektakle: „Mój syn, Maksymilian” w reżyserii Marcina Kwaśnego z udziałem Haliny Łabonarskiej, Ewy Ziętek, Łukasza Lewandowskiego, Dariusza Kowalskiego i Ksawerego Szlenkiera, „Historyja o Chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim”, „Przyjdź, dotknij tej rany”, „Wywózki, łagry, Katyń” w reżyserii Jarosława Witaszczyka z udziałem Danuty Nagórnej, monodram „O matko z córką” Angeliki Olszewskiej.

Założyciele Teatru Oratorium zapewniają, że ich scena „to w pełni profesjonalny teatr z dobrym słowem, w którym jest miejsce dla wszystkich”, chociaż nie kryją, iż „główna idea teatru to wierność wartościom chrześcijańskim, szczerość i prawda przekazu”.

Grażyna Korzeniowska

Sceny z Wieczernika

Tekst Ernest Bryll

Adaptacja i reżyseria Krzysztof Tchórzewski

Scenografia i kostiumy Joanna Walisiak

Reżyser światła Karol Getler

Obsada: Ewa Dałkowska jako Magdalena

Antoni Barłowski jako Jan

Marcin Kwaśny jako Piotr

Radosław Pazura jako Tomasz

Ksawery Szlenkier jako Nieznajomy

Kierownik produkcji Dorota Bogucka

Premiera prasowa odbyła się 10 lutego 2018 r.

Premiera 28 lutego 2018 r. , godz. 19.00

Kolejne spektakle 5,6,7 marca br., godz. 19.00; 19, 20 kwietnia br., godz. 19.00.

Leave a Reply