(ur. 1935 w Warszawie), poeta, dramaturg1. autor dramatu (-tów); 2. w teatrze rosyjskim stanowisko ... More, prozaik, scenarzysta i tłumacz. Jeden z głównych przedstawicieli (obok Stanisława Grochowiaka) pokolenia „Współczesności” (pracował w tym piśmie po ukończeniu filologii polskiej na UW). Przez wiele lat był kierownikiem literackim Teatru Polskiego w Warszawie – wówczas kwitła jego twórczość dramatyczna; dyrektor Instytutu Kultury Polskiej w Londynie (1975-8); 1992-95 ambasador RP w Irlandii. Opublikował m.in.  dramaty: „Rzecz listopadowa” (1968), „Kurdesz”, (1969), „Po górach, po chmurach” (1969), „Na szkle malowane” (1970), „Życie jawą” (1972), „Słowik”, (1977). Debiutował jako publicysta w „Po prostu”. W początkowej fazie twórczości poetyckiej dzielił ze swymi kolegami ze „Współczesności” skłonności turpistyczne, nawiązywał także do poetyki Miłosza. Wkrótce jednak okazało się, że najważniejsza dla Brylla(ur. 1935 w Warszawie), poeta, dramaturg, prozaik, scenarzys... More jest tradycja romantyczna, zwłaszcza twórczość Słowackiego, a w późniejszej fazie – późnego Mickiewicza. W dramaturgii Brylla dochodzą do głosu akcenty rozrachunkowe, w której poeta posługując się romantycznym cytatem (niektórzy krytycy pisali: protezą), dokonuje krytycznego oglądu rzeczywistości i polskich mitów (m.in. antykombatancki „Kurdesz”).