Przejdź do treści

Interesujące premiery w Krakowie

Już 5 stycznia VERNON SUBUTEX Virginie Despentes – premiera w krakowskim Teatrze im.Słowackiego.

Reżyseria: Wiktor Rubin, dramaturgia: Jolanta Janiczak, kostiumy: Anna Maciąg, scenografia: Michał Korchowiec, muzyka: Krzysztof Kaliski.

Virginie Despentes jest gwiazdą współczesnej literatury francuskiej sławą dorównująca cenionemu w Polsce Michelowi Houellebecqowi. Powieść „Vernon Subutex” jest przez wielu uważana za opus magnum autorki.

Tytułowy bohater zostaje eksmitowany z mieszkania, dorobek życia pakuje do jednej walizki. W poszukiwaniu noclegu odwiedza starych przyjaciół i zupełnie nieznane osoby. Tymczasem zawartość walizki budzi niepokój wpływowych osób, w pewnym momencie szuka go coraz więcej ludzi przynależących do różnych warstw i środowisk. Tym samym wyłania się przejmujący portret społeczeństwa XXI wieku. Jedną z wielu wartości książki jest próba odnalezienia przestrzeni, która mogłaby łączyć ludzi niezależnie od poglądów, życiorysów, tożsamości. Muzyka, którą rozsiewa i zakorzenia wśród ludzi główny bohater zdaje się odpowiadać na ich nienazwane tęsknoty, pominięte potrzeby. Muzyka pozwala im odrzucić nawykowe działania, pozwala im się zatrzymać i wspólnie celebrować obecność. W powieści uderzające jest czułe, empatyczne i pełne wyrozumiałości dla ludzkich słabości, spojrzenie na opisywanych bohaterów. To jedna z nielicznych współczesnych powieści, która w wiarygodny sposób przywraca wiarę w człowieka i budzi tęsknotę za bardziej wspólnotowym funkcjonowaniem. Zaproponowana przez autorkę perspektywa zachęca do otwartości, uważności i troski o ludzi wokół, uwrażliwia na tych, których lęk czy nawyk każe pomijać. „Vernon Subutex” daje nadzieję, że równość i braterstwo są możliwe.

Obsada:

Dominika Bednarczyk, Karolina Kazoń, Agnieszka Kościelniak, Ewelina Przybyła, Karolina Staniec (gościnnie), Natalia Strzelecka, Anna Tomaszewska, Marta Waldera, Ewa Nowakowska-Włodek (goscinnie), Wiktor Bagiński (gościnnie), Tomasz Międzik, Antoni Milancej, Grzegorz Łukawski, Krzysztof Piątkowski, Karol Kubasiewicz, Feliks Szajnert, Krzysztof Zarzecki (gościnnie)

A 3 lutego w Słowackim premiera sztuki Mateusza Pakuły  W OGIEŃ! Reżyseria: Wojciech Klemm, scenografia: Anna Maria Karczmarska, muzyka: Dominik Strycharski .
Obsada: Karolina Kazoń, Natalia Strzelecka, Mateusz Janicki (gościnnie), Marcin Kalisz (gościnnie), Wojciech Skibiński.

Punktem wyjścia do badań jest biografia Józefa Kurasia „Ognia”: bohatera, mordercy, przestępcy, partyzanta i Janosika, a także mit Podhala oraz tekst Mateusza Pakuły. W inscenizacji twórcy zmagają się z podstawowymi pytaniami dzisiejszej Polski: Czy zawsze trzeba patrzeć w przeszłość? Kogo trzeba czcić i za co? Czy jesteśmy w stanie pozbyć się ciężaru historii i zerwać z siebie tę koszulę Dejaniry, jaką jest polityka historyczna dzisiaj?
Pięcioro aktorów jako chór polskich duchów zawieszonych w czyśćcu. Jak u Kafki czekają na otwarcie wrót sprawiedliwości. I jak u Dantego spalają się swoją historią. Pięciu Kurasi. Pięć duchów. Albo też pięciu autochtonów dziwnego plemienia, które istnieje na tych ziemiach już od ponad 30000 lat. Kuraś biegnie w góry. Dalej i dalej – płonąć, pełen zemsty. Kim jest ten człowiek? Naprawdę warto czcić mordercę?

Teatr Bagatela na 16 stycznia planuje premierę sztuki Floriana Zellera KŁAMSTWO… O MIŁOŚCI (Le Mensonge). Reżyseria: Henryk Jacek Schoen, scenografia: Joanna Schoen, reżyseria świateł: Tomasz Wentland.

Zdrady są w związku dusz wiernych nieznane – pisał Szekspir. Ale przecież ciało nie dusza, prawda? Więc romans pozamałżeński nie będzie zdradą, jeśli wciąż kochamy swoją drugą połowę? Czy będzie? I przyznawać się do niego? Może lepiej nie? Zwłaszcza gdy romansujemy z żoną/mężem przyjaciela/przyjaciółki?

Zdradzający i zdradzani bohaterowie Prawdy Floriana Zellera powracają w równie błyskotliwym Kłamstwie. Powikłane wzajemnie romanse dwóch zaprzyjaźnionych małżeństw zostały przez krytyków i publiczność przyjęte równie entuzjastycznie. Inteligentne połączenie komizmu i refleksji to wciąż dobra recepta na udaną komedię.

Obsada : Wojciech Leonowicz, Marek Kałużyński, Ewelina Starejki, Magdalena Walach i inni.

Teatr Ludowy 21 stycznia na Dużej Scenie wystawi premierę sztuki Stanisława Wyspiańskiego SĘDZIOWIE. Reżyseria: Małgorzata Bogajewska, scenografia I kostiumy: Barbara Ferlak, muzyka: Marcin Janus.

Sędziowie – ostatni dramat Stanisława Wyspiańskiego, pisany i redagowany w obliczu ostatecznej perspektywy, śmierci – to wielki sąd nad światem.
Pisarz sięgnął po historię rodem ze współczesnej mu kroniki kryminalnej: o zabójstwo ciężarnej służącej zostaje oskarżony syn miejscowego bogacza. Tak rozpoczyna się bardzo czarna, gorzka opowieść o ludziach pozbawionych choćby cienia pokory, życzliwości czy empatii. Jednak w ten wątek kryminalny obok historii zdrady i dzieciobójstwa, przemocy i przekupstwa, wplecione zostają też wielkie namiętności: miłość kobiety do mężczyzny i ojca do syna. Pospolita zbrodnia nabiera na tym tle rozmiarów greckiej tragedii. Tam gdzie krzywda i zbrodnia pojawia się zemsta i kara. I choć sędziowie rozstrzygający sprawę w groteskowy sposób nie dorastają do wymiaru tragedii, w jakiej z urzędu biorą udział, próbują ferować wyroki. Mimo nich jednak na oczach widzów staje się sąd ostateczny – ostatecznie rozstrzygający o winie i karze.
Sędziowie to antyczna tragedia i współczesny mroczny thriller w jednym. Zwięzły, ostry, mistrzowski dialog, piękny w swoich ripostach prowokuje do szybkiego, filmowego montażu,  daje niezwykłe, emocjonalne zwroty akcji. Pełna napięcia fabuła przesycona jest elementami grozy i tajemniczości, mimo że to jeden z niewielu realistycznych dramatów Stanisława Wyspiańskiego.

Obsada: Maja Pankiewicz, Weronika Kowalska, Cezary Kołacz, Jacek Wojciechowski, Kajetan Wolniewicz, Piotr Pilitowski, Wojciech Lato, Jagoda Pietruszkówna, Anna Pijanowska, Karolina Stefańska,Patrycja Durska, Jan Nosal, Paweł Kumięga.

Teatr Scena Stu 21 stycznia proponuje WIEDŹMY wg Szekspira w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego.

O spektaklu:

Po inscenizacjach „Hamleta” (w 2000 i 2012 roku) oraz „Króla Leara” (w 2010 roku) Krzysztof Jasiński wraca do twórczości Szekspira. Scenariusz nowego spektaklu zbudowany jest tym razem na motywach Szekspirowskich dramatów, które łączą postacie tajemniczych tytułowych wiedźm. W takiej perspektywie, obejmującej teksty jednego poety, widoczne jest zainteresowanie ideą wędrówki dusz. W nowym odczytaniu Szekspira odkryciem stają się inkarnacje literackiego bohatera, który powraca na kartach kolejnych dramatów – odmieniony, obarczony uczynkami poprzedniego życia. W innym ciele, pod innym imieniem, odgrywa kolejną rolę w niekończącym się ciągu żywotów. K. Jasiński śledzi te „żywoty wielokrotne” Szekspirowskich postaci, dostrzegając wpisaną w nie koncepcję ludzkiego losu – predestynacji. W teatrze, niczym w magicznym kotle czarownicy, losy bohaterów mieszają się, oni sami przechodzą szereg przeobrażeń, by ukazać się na scenie w kolejnych wcieleniach. Idea transformacji zakłada ruch ku coraz doskonalszemu wcieleniu dobra – lub zła. Zagadką pozostaje, który z bohaterów Szekspira wędruje ku ideałowi dobra, a który podąża w zupełnie odwrotną stronę. Gdy jednak w kotle mieszają wiedźmy, niczego nie można być pewnym…

Obsada :

Jerzy Trela, Andrzej Róg, Beata Rybotycka, Urszula Grabowska-Ochalik, Agata Myśliwiec-Grząślewicz, Dorota Kuduk, Joanna Pocica, Paulina Kondrak, Krzysztof Pluskota, Radosław Krzyżowski, Krzysztof Zawadzki, Dariusz Starczewski, Grzegorz Mielczarek, Marcin Zacharzewski, Krzysztof Kwiatkowski.

A 20 lutego w Teatrze Stu premiera PRZYBORY WASOWSKIEGO w reżyserii Łukasza Fijała.

O spektaklu: „Zapraszamy Państwa do Domu Wyobraźni. Proszę zająć miejsca i otworzyć umysły. Zajmujemy się tutaj poszerzaniem wyobraźni. Każdy może przyjść i skorzystać z naszych usług. Nikt z Państwa nie opuści tego miejsca takim, jakim był wcześniej.
Na świat Przybory składają się cytaty, fragmenty, powidoki zaczerpnięte z polskiej tradycji. Szlachcice, guwernerzy, oficerowie z orderami, ułani, duchowni, włóczędzy, mistycy, zjawy, duchy, nimfy, księżniczki, urzędnicy, sekretarki, portierzy, podróżnicy, szefowie, podwładni, stryjowie, dziadkowie, dalecy kuzyni. Wszyscy oni przewijają się w tekstach Przybory, przybywając nie wiadomo skąd, znikając w bezczasie. Każda z tych istot jest nam bliska, bo wywodzi się z naszej podświadomości, z głębokiego gruntu kulturowego, z którego wyrastamy. Absurd, groteska i surrealizm, którym przesycone są teksty Przybory jest również bardzo „nasz”, na wskroś polski. Przybora ma niebywałą zdolność do precyzyjnej obserwacji, a zarazem umiejętność przeistaczania tychże obserwacji w abstrakcyjne dialogi i piosenki. Można odpowiedzialnie stwierdzić, że Przybora osiągnął niezwykłą biegłość w poruszaniu się w gęstwinie elementów polskiej tożsamości i potrafi zestawiać je zaskakująco i twórczo.

Dom Wyobraźni umożliwia obcowanie z pięknem, ze sztuką wysoką. Tutaj toczą się surrealistyczne rozmowy, piosenki są eksplozją emocji lub artystycznym popisem. Dom Wyobraźni jest jednak miejscem zaborczym. Ci, którzy zostali tu na dłużej, boją się z niego wyjść, bo stopniowo sami przeistaczają się w zbiór cytatów i powidoków, często zatracają własną tożsamość i potrafią porozumiewać się jedynie językiem sztuki. W Dom Wyobraźni można wrosnąć i stać się jego częścią, jak rzeźbione kolumny i pokryte kurzem kurtyny. Dom skrywa jeszcze jedną, najważniejszą tajemnicę. Wyjdzie ona na jaw dopiero pod koniec najbliższego seansu poszerzania wyobraźni.

Na scenariusz spektaklu składa się kilkadziesiąt piosenek i scen dialogowych autorstwa Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego. Całość tworzy fabularną opowieść o pięciu postaciach. Niezwiązane pierwotnie ze sobą sceny tworzą spójną historię, przesyconą surrealizmem, absurdem, groteską, pełne są błyskotliwego dowcipu i zaskakujących wydarzeń. Co ma powiedzieć szefowi pracownik, który dostrzegł, że „grawitacja mu maleje”? Albo kim właściwie jest Dosmucacz, postać, która pojawia się nazbyt szczęśliwym ludziom, by opowiadać smutne i groteskowe historie?
Na czym polega praca Pogłębiacza, który zajmuje się ludźmi zbyt płytko podchodzącymi do zagadnień?”- Łukasz Fijał.

Obsada:

Beata Rybotycka, Ewa Kaim, Andrzej Róg, Krzysztof Pluskota, Agata Myśliwiec-Grząślewicz, Joanna Pocica, Aleksander Talkowski, Łukasz Szczepanowski, Konrad Mastyło.

Opr. Ewa Sośnicka-Wojciechowska

 

Kraków – Opera Krakowska

23.03.18 – Opera Krakowska podaje, iż w końcu marca planuje premierę  dwóch oper składających się na wieczór operowy: dwuaktowych z prologiem „Pajaców” Ruggiera Leoncavalla  oraz  jednoaktowej „GIianni Schicchi” Giacomo Pucciniego – na razie jednak brak informacji na temat realizatorów tego spektaklu.

http://www.opera.krakow.pl/

opr. Anna Leszkowska

Leave a Reply