Przejdź do treści

Gorzka polska mgła

Grażyna Korzeniowska o najnowszym, 29. programie kabaretu POZAR W BURDELU:

Co to jest kabaret? To jest wspólnota śmiechu, wynikająca ze wspólnoty współodczuwania i współmyślenia tych, którzy kabaret tworzą i tych, którzy do niego na ich popisy przychodzą.

To jest wspólnota poczucia humoru, wspólnota patrzenia na świat, wspólnota energii i wzruszeń… Ona rodzi się we wzajemnym obcowaniu – artystów i widzów – po obu stronach rampy.

Udowodnił to kolejny – 29. już – program kabaretu Pożar w Burdelu. Artystów (Tomasz Drabek, Mariusz Laskowski), którzy jako pierwsi pojawili się na scenie przywitały z wypełnionej do ostatniego miejsca – łącznie z lożami i balkonami – widowni Teatru Polskiego w Warszawie gromkie brawa i okrzyki. Oznaczały, że na kolejny gościnny występ Burdeltrupy przyszli miłośnicy i bywalcy jej przedstawień.

 

Premierowy odcinek aluzyjnego burdelkomentarza do otaczającej rzeczywistości zatytułowany – nomen omen – „Zemsta Bogów – Hollywoodzki musical słowiański” odbywał się w cieniu opróżnianych szaf generała Kiszczaka z dokumentów SB, dotyczących niejakiego TW Bolka… Zresztą fakt ten nie uszedł uwagi artystom Pożaru…

Na scenie zaś mężczyzna niewielkiego wzrostu (Tomasz Drabek), zająwszy miejsce nieobecnego BurdelTaty, roztacza wizję wspaniałego scenariusza i usiłuje realizować ekranową epopeję na nowo interpretującą naszą lechicką praprzeszłość. Plecie się baśń uzurpatora, który ma poczucie, że swoim dziełem zaorze Hollywood, stworzywszy narodową opowieść tak epicką i tak piękną, iż bardziej nie można…

Akcja biegnie wartko, a widz musi się mocno starć, by wyłowić cytaty z mów polityków, złapać w lot aluzje, rozszyfrować literackie pastisze, wychwycić drwinę ze współczesnych mód.

W tej zabawie trochę wesołej, a trochę smutnej, jak to w kabarecie, są nawiązania do Szekspirowskiego Makbeta, pobrzmiewa fraza z Balladyny Słowackiego, słychać echa z dramatu Wyspiańskiego, o myślach współczesnych „mędrców” nie wspominając.

Ale widz jest inteligentny i bystry – śmiech i oklaski często nagradzają starania aktorów. Nie tylko zresztą BurdelTrupy, do której należą Monika Babula, Karolina Czarnecka, Magdalena Łaska, Lena Piękniewska, Agnieszka Przepiórska, Betty Q, Tomasz Drabek, Andrzej Konopka, Mariusz Laskowski, Wojan Trocki.

Entuzjazm swoimi „burdelowymi” swawolami wzbudza Andrzej Seweryn (na co dzień dyrektor Teatru Polskiego); gościnnie (jak w poprzednim występie tego kabaretu na scenie przy Karasia) przyłącza się do popisów kabaretu Pożar w Burdelu. Udowadnia, że nie jest aktorem wyłącznie dramatycznym, wybitnym kreatorem ról tragicznych, ale uciesznie satyrycznym! Już za samą charakteryzację (ach, te fioletowe pończochy!) należy mu się pocałowanie w rękę!

Uwielbieniem burdelowej widowni może się z nim równać tylko Andrzej Konopka, guru i przewodnik BurdelTrupy czyli BurdelTata. Gdy pojawia się na scenie, informując, że powraca (z zagranicy) widownia wita go niekłamanym aplauzem i zadowoleniem.

Równie silne emocje publiczności towarzyszą jego kazaniu – w roli Duszpasterza hipsterów – które poraża aktualnością i ironicznym tonem. Trzeba słuchać z uwagą, by nic nie uronić z finezji przesłania.

Pożar w Burdelu jest czuły nie tylko na dookolną rzeczywistość. Także na swoją publiczność. Jego twórcy wiedzą, że śmiech potrzebuje chwili wyciszenia na wybrzmienie point, na refleksję, więc przerywają bieg akcji utworami muzycznymi, popisami taneczno-akrobatycznymi, piosenkami, które są zarazem dopełnieniem i komentarzem scen przed chwilą rozegranych.

Wśród zaprezentowanych, przebojem programu „Zemsta Bogów”, bez wątpienia, jest gorzka pieśń „Polska mgła” (wspaniale wykonana przez Natalię Sikorę), o polskiej niemocy, o polskim chocholim tańcu, o miazmatach, które wciąż zaczadzają polskie serca i umysły.

Programy kabaretu Pożar w Burdelu pozwalają, przynajmniej na chwilę je rozproszyć.

Grażyna Korzeniowska

________________________________

Zemsta Bogów – Hollywoodzki musical słowiański – odc.29

Scen.: Maciej Łubieński, Michał Walczak

Reż.: Michał Walczak

Pożar w Burdelu na scenie Teatru Polskiego w Warszawie

Premiera 12.02. 2016 r.

 

 

 

Leave a Reply