Wrzesień 2010
30 września
KONIEC Krzysztofa Warlikowskiego na podstawie Nickel Stuff Bernarda-Marie Koltèsa, Procesu i Myśliwego Grakchusa Franza Kafki oraz Elisabeth Costello Johna Maxwella Coetzee’ego, reż. Krzysztof Warlikowski, scenografia Małgorzata Szczęśniak, choreografia(gr. choreia = taniec + grapho = piszę), sztuka tworzenia u... More Claude Bardouil, muz. Paweł Mykietyn, Paweł Bomert, Paweł Stankiewicz, adaptacja(łac. adaptare = przystosowywać), przystosowanie utworu li... More Krzysztof Warlikowski, Piotr Gruszczyński, reż. świateł Felice Ross, dramaturgia(gr. dramatourgia), 1. twórczość dramatyczna, ogół utwo... More Piotr Gruszczyński, wideo Denis Guéguin, koprodukcja Théâtre de l’Odéon, Paryż; Théâtre de la Place, Liège; La Comédie de Clermont-Ferrand – Scène Nationale, Clermont-Ferrand; Hebbel am Ufer, Berlin, Nowy Teatr.
„W tym spektaklu chodzi nie tyle o opowiedzenie historii, ile o wytworzenie stanu rozwibrowania wyobraźni” [Tomasz Miłkowski, „Przegląd” nr 42, 24 października 2010].
„Połączenie w jedną teatralną narrację tak różnych autorów, jak Kafka, Koltès i Coetzee, pokazuje przede wszystkim wzajemną nieprzystawalność tonacji, intensywności przeżyć, zawartych tam sensów. Kwestia klasy” [Elżbieta Baniewicz, „Twórczość” 2010 nr 12].
PIŃSKA SZLACHTA Wincentego Dunin-Marcinkiewicza, tłum. Barbara Krzyżańska-Czarnowieska, adaptacja i reż. Mikałaj Pinihin, scenografia Volha Mackiewicz, muz. Andrej Zubrycz, choreografia Małgorzata Fijałkowska, kier. muz. Dorota Wasilewska, Teatr Rampa.
„Spektakl, który niesie tchnienie dawności, zapis sytuacji sprzed 150 lat, ale daje też wyobrażenie o stylistyce współczesnego teatru białoruskiego. Śpiewogrze Marcinkiewicza reżyser Mikałaj Pinihin dodał oddechu, sytuując szlacheckie waśnie i carskie opresje na tle dumnej historii rodów i poczucia więzi z ojcowizną – eksponuje to ostatnia, nieco patetyczna, ale i wzruszająca scena ze sztandarami herbowymi” [Bronisław Tumiłowicz, „Przegląd” nr 46, 21 listopada 2010].
WYKLUCZENI? NIEWYKLUCZENI? Od 30 września do 3 października trwa cykl zdarzeń artystycznych, spotkań, dyskusji i warsztatów, których spoiwem jest motyw wykluczenia społecznego. Partnerem programu jest polska sekcja AICTMiędzynarodowe Stowarzyszenie Krytyków Teatralnych (Associ... More/ Klub Krytyki Teatralnej, która organizuje w dniu 30 września w Domu Dziennikarza (od godz. 13.00) sesję pn. Wykluczeni – droga bez powrotu – moderator dr Tomasz Miłkowski.
28 września
DIABLI MNIE BIORĄ Marka Rębacza, reż. Marek Rębacz, scenografia Anna Kat, muz. Marek Rębacz, koprodukcja teatr Nowy w Łodzi, Polska Scena Komediowa, premiera warszawska Teatr Praga.
„Już w samej kpiącej nonszalancji uwodzonego bohatera tkwi komediowy potencjał, a dialogi pary weteranów: tatusia i księcia ciemności, gdy urwali się razem „w Polskę”, są miejscami dalibóg popisowe. Tyle że umiejętność prowadzenia pogodnych przekomarzanek sczezła na scenach już na amen” [Jacek Sieradzki, „Przekrój” nr 42, 19 października 2010].
27 września
Nagrodę im. Cypriana Norwida w dziedzinie „teatr” otrzymała AGNIESZKA GLIŃSKA za reżyserię przedstawienia Lekkomyślna siostra w Teatrze Narodowym.
NAGRODY TEATRU. Nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza za najlepsze kreacje aktorskie jury miesięcznika „Teatr” przyznało KAROLINIE GRUSZCE za rolę w Lipcu Iwana Wyrypajewa w Teatrze Na Woli w Warszawie, MARCINOWI HYCNAROWI za rolę Artura w Tangu w Teatrze Narodowym i BORYSOWI SZYCOWI za rolę Płatonowa w Sztuce bez tytułu w reż. Agnieszki Glińskiej w Teatrze Współczesnym. Nagrodą Specjalną „Teatru” redakcja uhonorowała JERZEGO JUKA-KOWARSKIEGO za wieloletnią i niezwykle twórczą współpracę scenograficzną z Jerzym Jarockim.
KRYSTYNA JANDA zagrała Shirley Valentine w Polonii po raz 200. Tekst Willy’ego Russella w reż. Macieja Wojtyszki miał premierę w Teatrze Powszechnym w Warszawie 20 lat temu i był prezentowany tam blisko 600 razy.
25 września
W restauracji Stary Dom w Warszawie odbyła się uroczystość wręczenia JANUSZOWI GAJOSOWI Nagrody im. Tadeusza Żeleńskiego Boya za wybitne osiągnięcia aktorskie na deskach Teatru Narodowego. Laudację wygłosił Tomasz Miłkowski, a satyrycznie spuentował Stanisław Tym.
LES MISÉRABLE Claude-Michel Schönberga, reż. Wojciech Kępczyński, scenografia Grzegorz Policiński, choreografia Paulina Andrzejewska, kier. Muz. Maciej Pawłowski, II reżyser Sebastian Gonciarz, kostiumy Magdalena Tesławska i Paweł Grabarczyk, tłum. libretta Daniel Wyszogrodzki, Teatr Roma.
KSIĘŻNA D’AMALFI Johna Webstera, tłum. Maciej Słomczyński, reżyseria i opracowanie tekstu Jacek Głomb, scenografia i kostiumy Małgorzata Bulanda, muz. Kormorany, ruch sceniczny: Katarzyna Chmielewska, Teatr Studio.
„Nie pamiętam, kiedy poprzednim razem użyto na tej scenie obrotówki, zapadni, bocznych podestów i gry na proscenium. Wystawiona z rozmachem kostiumowa tragedia elżbietańska, Księżna d’Amalfi w reżyserii Jacka Głomba dowiodła, że można i dzisiaj w teatrze osiągać wytyczony cel, nie uciekając się do tzw. przepisywania dawnych tekstów i stosowania uwspółcześniających na siłę przebieranek” [Tomasz Miłkowski, „Stolica”].
KOMUNA/WARSZAWA zaprosiła, jak co roku, na dzień otwarty w kamienicy artystycznej przy Lubelskiej 30/32. Tym razem pod hasłem Święto Ziemniaka.
24 września
KAMIEŃ I POPIOŁY Daniela Danisa, tłum. Ewa Kuczkowska, reż. i scenografia Artur Urbański, kostiumy Marta Skajnowska, muz. i wykonanie Jan Młynarski, perkusja, Mariusz Wróblewski, gitara, oprac. muz. Tomasz Krezymon, światło Karina Kleszczewska, ruch sceniczny Tomasz Bazan, projekcje wideo Aleksander Janas, Scena 200, Teatr Powszechny.
WYSTAWA o historii Teatru Powszechnego, „Od kina Bomba do Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera” towarzyszy otwarciu teatru po remoncie (koszt 28 mln).
MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL TAŃCA WSPÓŁCZESNEGO CIAŁO/UMYSŁ, początek 9. edycji w Teatrze Imka.
22 września
CARSON CITY, autorski spektakl Wojtka Farugi, Teatr Nowy Praga.
PASOŻYTY Mariusa von Mayenburga, tłum. Elżbiety Ogrodowskiej-Jesionek, reż. i wybór muzyki Tomasz Gawron, scenografia Jan Kozikowski, ruch sceniczny Weronika Pelczyńska, Teatr Druga Strefa.
21 września
Minister kultury Bogdan Zdrojewski powołał INSTYTUT MUZYKI I TAŃCA – dyrektorem został Andrzej Kosowski
20 września
POŻARCIE KRÓLEWNY BLUETKI Macieja Wojtyszki, reż. Zbigniew Kozłowski, produkcja Projekt Teatr Warszawa, Teatr Ochoty.
19 września
KOZA ALBO KIM JEST SYLWIA Edwarda Albee’ego, tłum. Bogusława Plisz-Góral, reż. Kasia Adamiak, Olga Chajdas, scenografia Marta Dąbrowska-Okrasko, kostiumy Katarzyna Lewińska, konsultacja choreograficzna Bartłomiej Ostapczuk, światło Rafał Paradowski, muz. Antoni Komasa-Łazarkiewicz, producent wykonawczy Alicja Przerazińska, Och-teatr.
„Aktorstwo tego wieczoru jest najwyższej próby: Machalica gra oszczędnie, w swej powściągliwości zmieścił tragedię kogoś przerażonego własną naturą, Seweryn zaś z precyzją przechodzi w kolejne stany, chwilami grając na granicy szaleństwa” [Agnieszka Michalak, „DZIENNIK Gazeta Prawna” dodatek- Kultura, 8 października 2010].
18 września
PAN TADEUSZ I INNE OBCE JĘZYKI wg Adama Mickiewicza, adaptacja i reżyseria Joanna Szczepkowska, scenografia i kostiumy Małgorzata Ptok, inspiracje muzyczne Beata Jankowska-Tzimas oraz zespół, Teatr Syrena.
„To spektakl z pomysłem. Joanna Szczepkowska, przygotowując tę wycinankę z Pana Tadeusza z młodymi lub bardzo młodymi aktorami, umiejętnie pokazała najkrótszą wersję opowieści, ale nade wszystko jej walory: piękno barwnego języka, rytm opowieści, słyszalny także w przekładach” [Tomasz Miłkowski, „Przegląd” nr 42, 24 października 2010].
17 września
METAFIZYKA DWUGŁOWEGO CIELĘCIA Stanisława Ignacego Witkiewicza, reż. Michał Borczuch, scenografia Anna Maria Karczmarska, muz. Daniel Pigoński, reż. światła: Jacqueline Sobiszewski, dramaturg1. autor dramatu (-tów); 2. w teatrze rosyjskim stanowisko ... More Łukasz Wojtysko, TR Warszawa.
„Borczuch poszedł pod prąd, nie po raz pierwszy. Z dramatu(gr. drama), rodzaj literacki (obok epiki i liryki), obejmuj... More Witkacego wydobywa tylko niepewność konstrukcji, nie odnajduje niczego więcej” [Przemysław Skrzydelski, „Dziennik Gazeta Prawna” nr 187, 24 września, Kultura].
16 września
JA Michała Siegoczyńskiego, reż. autora, scenografia Wojciech Stefaniak, kostiumy Katarzyna Adamczyk, multimedia Bartek, występuje Arkadiusz Jakubik z zespołem muzycznym, Teatr Imka.
„(…) spowiedź, szczera do bólu w wykonaniu Arkadiusza Jakubika, który nie tylko gra, ale staje się frontmanem z problemami, zmieniając się przez godzinę z sytej bestii w zaszczute zwierzę” [Tomasz Miłkowski, „Przegląd” nr 40/10 października 2010].
13 września
KWIATY POLSKIE, spektakl studentów AT ze specjalnym udziałem Olgi Sawickiej w hołdzie Zbigniewowi Zapasiewiczowi, opieka reżyserska Bożena Suchocka oraz Jarosław Gajewski, premiera w restauracji Stary Dom.
11 września
SKAPERTKI. OPUS 124 Daniela Colasa, tłum. Bogusława Frosztęga, reż. Maciej Englert, scenografia Marcin Stajewski, kostiumy Anna Englert, oprac. muz. Jerzy Satanowski, konsultacja ruchu scenicznego Jan Pęczak, Teatr Współczesny.
„Można było się spodziewać, widząc na afiszu nazwiska Piotra Fronczewskiego i Wojciecha Pszoniaka, że będzie to wieczór gwiazdorski (…) Prawdziwym jednak sukcesem tego przedstawienia jest powściągliwość użytych przez aktorów środków. Obaj bez tak dobrze znanych widzom naleciałości i manier rysują bohaterów po ludzku, niemal jakby od początku tworzyli swój artystyczny portret” [Tomasz Miłkowski, Przegląd nr 41/17 października 2010].
WARIATKA Nadieżdy Ptuszkiny, tłum. Zbigniew Landowski, reż. Grzegorz Chrapkiewicz, scenografia Wojciech Stefaniak, kostiumy Dorota Roqueplo, muz. Maciej Makowski, produkcja Teatr Bajka i Agencja Produkcyjna Palma, Teatr Bajka.
„Edyta Olszówka nadaje bohaterce wiele kolorów: jest natrętna, przymilna, zalotna, odpychająca, atrakcyjna, zmienia nastroje jak rękawiczki. Zagadkowa kobieta na skraju załamania nerwowego. Wraz z partnerującym jej Lesławem Żurkiem tworzą zaskakujący duet ludzi 'nie do pary” [Tomasz Miłkowski, „Przegląd” nr 51 online].
ŻYRARDÓW – po raz drugi ruszyło tu Miasto Gwiazd. Od 11 do 19 września do podwarszawskiego Żyrardowa zawita ok. 100 znanych i lubianych aktorów, piosenkarzy, muzyków, reżyserów, ludzi kultury i sztuki.
10 września
KREACJA Ireneusza Iredyńskiego, reż. Bożena Suchocka, scenografia Jan Kozikowski, scena Studio, Teatr Narodowy.
„Dramat(gr. drama), rodzaj literacki (obok epiki i liryki), obejmuj... More rozwija się na wielu poziomach: może być czytany jako diagnoza zwichniętej komercjalizacją współczesnej kultury i rynku sztuki, gra o dominację, walka artysty o niezależność, opowieść o manipulacji i odkupieniu, ale tak naprawdę jest traktatem o przemocy, o gwałcie zadawanym człowiekowi przez drugiego człowieka” [Tomasz Miłkowski, „Przegląd” nr 38, 26 września 2010].
9 września
KANTATA NA CZTERY SKRZYDŁA Roberta Bruttera, reż. Grzegorz Warchoł, scenografia i kostiumy Małgorzata Domańska, Scena Fioletowe Pończochy, Teatr Polonia.
„Jeszcze jedna komedia, tym razem polska, o aniele (aniołach) stróżu, który usiłuje nie dopuścić do samobójstwa zdesperowanej kobiety (Agata Kulesza). Dowcipnie napisana i zagrana – Sławomir Orzechowski wychodzi z siebie, aby kobietę odwieść od powziętego zamiaru, w czym sekunduje mu początkujący anioł Marek Kudełko i publiczność” [Tomasz Miłkowski, Atlas teatralny Stolicy, Na afiszu, Polonia, Kantata, www.aict.art.pl].
7 września
DNI TAŃCA – w Teatrze Wielkim po raz drugi Dni Sztuki Tańca, od 7 do 23 września odbędzie się kilkanaście spektakli.
6 września
WSZYSTKO O KOBIETACH Miro Gavrana, tłum. Anna Tuszyńska, reż. Tomasz Obara, Teatr Capitol.
ŻYCIE NIGDY SIĘ NIE KOŃCZY, wystawa w teatrze IMKA poświęcona zmarłemu w maju Maciejowi Kozłowskiemu – na ekspozycji obrazy żony aktora, Agnieszki Kowalskiej.
4 września 2010
PRZED ODEJŚCIEM W STAN SPOCZYNKU Komedia o duszy niemieckiej Thomasa Bernharda, tłum. Danuta Żmij-Zielińska, reż. Michał Kotański, scenografia Paweł Walicki, oprac. muz. Ksawery Szlenkier, Teatr Studio.
„Komedia o duszy niemieckiej, bo tak nazwał Bernhard sztukę, nie pozostawia złudzeń, co chwila przywołuje się tu widmo ojca tyrana i ujawnia zależności łączące rodzeństwo. Okrutna gra może być psychodramą albo grą właśnie, w spektaklu Studia jednak nie staje się ani jednym, ani drugim” [Tomasz Miłkowski, „Przegląd” nr 39/3 października 2010].
3 września
Zmarł wybitny tenor BOGDAN PAPROCKI (90 l.), niezapomniany Stefan w Strasznym dworze Stanisława Moniuszki.
1 września
TADEUSZ SŁOBODZIANEK objął stanowisko dyrektora Teatru na Woli.
