Przejdź do treści

VI 2003

Czerwiec 2003

 

 

29 czerwca

KRZYK RYBY Anny Strońskiej, reż. Mateusz Bednarkiewicz, Teatr Nowy.

 

Pierwsza nagroda (ex aequo z Najwięcej samobójstw zdarza się w niedzielę Anny Burzyńskiej) w Konkursie Dramaturgicznym Stowarzyszenia Drama.

 

28 czerwca

SŁUGA DWÓCH PANÓW Carlo Goldoniego, tłum. Jerzy Adamski, reż. Waldemar Matuszewski, scenografia Małgorzata Treutler, kompozycja ruchu i choreografia Krzysztof Adamski, oprac. muz. Ewa Szymańska, przygot. Wokal. Ewa Iżykowska, Teatr Kwadrat [14 x].

 

„Komedię Carla Goldoniego ogląda się z dożą przyjemnością, a zespołowi Teatru Kwadrat powrót do repertuaru klasycznego wyszedł na dobre. Radość występowania w barwnych XV!II-wiecznych kostiumach udzieliła się wszystkim występującym” [JRK, „Rzeczpospolita” nr 207 – Warszawski Informator Rzeczpospolitej, 3 września 2004].

 

SIÓDME – MNIEJ KRADNIJ Dario Fo, Franca Rame, Jacopo Fo, tłum. Zofia Ernstowa, Jerzy Kierst, teksty piosenek Andrzej Ozga, adapt., oprac. tekstu, inscenizacja i reż. Jan Prochyra, Jan Szurmiej, scenografia Krzysztof Baumiller, kostiumy Anna Baumiller, muz. Jan Jarczyk, choreografia Jan Szurmiej, kier. muz. Marcin Mazurek, Teatr Rampa [2 x, 635].

 

14 czerwca

DOBRY WIECZÓR KAWALERSKI Agaty Truskolaskiej, reż. Jerzy Bończak, przedstawienie impresaryjne, premiera w Teatrze Małym.

 

„Cel został osiągnięty – ci, którzy dotychczas teatru się bali, z pewnością przestaną, bo „Dobry wieczór kawalerski” teatr oswaja” [Magda Kuźnik, www.studencka.pl, 31 października 2005].

 

13 czerwca

MIŁOŚĆ Z OCEANU Don Nigro, tłum. Hanna Szczerkowska, reż. Cezary Morawski, scenografia Anna Adamaszek, muz. Jan Janga Tomaszewski, ruch scen. Aleksandra Wiszniowska, realizacja światła Jarosław Schmidt, Teatr Syrena [3 x, 179].

 

Przedstawienie z widownią na scenie.

 

12 czerwca

STOWARZYSZENIE OSÓB MÓWIĄCYCH NIE NA TEMAT, scenariusz i reż. Arkadiusz Jakubik, scenografia Wojciech Stefaniak, muz. Janusz Bogacki, spektakl przygotowany przez Centrum Łowicka.

 

7 czerwca

EGZEMPLARZ Caryl Churchill, tłum. Małgorzata Semil, reż. Piotr Cieplak, opieka scen. Jan Kozikowski, Teatr Powszechny, Mała Scena [6 x, 339].

 

Bohater sztuki, „Salter, ojciec, odpowiedzialny za powielenie swego pierwszego syna, spotyka się z kilkoma „egzemplarzami”, reprezentującymi ten sam materiał genetyczny, pochodzący od pierworodnego syna; ci zresztą spotykani, to jedynie część większej całości: sklonowanych synów jest dwudziestu. Nie o liczbę tu jednak chodzi, ale o konsekwencje dla poczucia tożsamości, jedyności, o uczucia i prawa. Wszystko to ładnie brzmi w artykule czy polemice zaprawionych w bojach moralistów, na scenie jednak szeleści niemiłosiernie papierem. (…) Piotr Cieplak, który najwyraźniej uznał Egzemplarz za Króla Leara, tyle że na odwrót (u Churchill synowie są ofiarami, a ojciec ich pogromcą), uległ wmówieniu, że można tworzyć dramat ze zdań ogólnych (a raczej ogólnikowych). Jedyna pociecha, że ta kanapowa sztuka – aktorzy albo siedzą, albo obchodzą z rozmaitych stron dużą kanapę, służącą za jedyny element scenografii – niezawodnie padnie pod ciężarem pustosłowia” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna” nr 133, 9 czerwca 2003].

 

1 czerwca

KRÓLEWNA ŚNIEŻKA wg braci Grimm, scenariusz, reż., choreografia Lena Szurmiej, scenografia Marta Grudzińska, muz. Rajmund Filipiak, ker. Muz. Małgorzata Hauschild, Teatr Żydowski [26 x, 5976].

 

Leave a Reply