Przejdź do treści
tinder polska Vavada casino kaszinóban

Czechow Anton

(1860-1904), prozaik i dramaturg rosyjski. Pochodził z ubogiej rodziny (jego dziad był chłopem pańszczyźnianym). Cz. zajmował się literaturą z konieczności, powodowany kłopotami finansowymi, a pierwsze swoje utwory sygnował pseudonimami (m.in. Alosza Czechonte). W humoreskach i opowiadaniach satyrycznych nawiązywał do tradycji prozy (por.:) Nikołaja Gogola i Michaiła Sałtykowa-Szczedrina (1826-1889), Iwana Turgieniewa, a także Lwa Tołstoja. Autor opowiadań (m.in. Bajki Melpomeny, 1884, Pstre opowiadania, 1886, O zmierzchu, 1888), które przyniosły mu znaczną popularność. Jednak międzynarodową sławę zawdzięcza swoim dramatom, które do dzisiaj utrzymują się w repertuarze teatrów na całym świecie (m.in. Wujaszek Wania, 1897, Trzy siostry, 1901 i Wiśniowy sad, 1901). Łączy w nich drobiazgowy, wręcz naturalistyczny obraz rzeczywistości z nastrojem poetyckim o symbolicznym znaczeniu, ukazując schyłek panowania caratu. Zamiast intrygi Czechow przedstawiał wewnętrzny dramat bohaterów scenicznych, przede wszystkim sugerując w podtekście ich stany emocjonalne, odwołując się do tzw. drugiego planu, to jest istotnego sensu zdarzeń scenicznych. Nakreślony przez Cz. pesymistyczny obraz świata zachował niepokojącą siłę także dzisiaj, podczas gdy realia utrwalone w jego utworach nabrały wyłącznie historycznego znaczenia. Widz odnosi wrażenie, że ma do czynienia nie tyle ze środowiskiem, ile z poszczególnymi jednostkami, które mijają się, potrącają, czasem nawet odzywają, ale nie do siebie tylko obok siebie. Ta cecha dramaturgii Cz. dojrzewała w kolejnych dramatach, aby uzyskać pełne rozwinięcie w Wiśniowym sadzie, dramacie ludzi tragicznie samotnych, którzy nie mogą odnaleźć wspólnego języka.