Przejdź do treści

CZĄSTKI KOBIETY w TR Warszawa

13 grudnia 2018 obędzie się w TR Warszawa/ATM Studio premiera spektaklu CZĄSTKI KOBIETY w reż. Kornéla Mundruczó. Kolejne spektakle: 16, 18-20 grudnia 2018, 11-13, 18-20 stycznia 2019.

OPIS SPEKTAKLU

Kornél Mundruczó, światowej sławy reżyser filmowy i teatralny, twórca przebojowego „Nietoperza” i nagrodzonego w Cannes filmu „Biały Bóg” przygotowuje w TR Warszawa nową premierę według oryginalnego tekstu Katy Wéber. „Cząstki kobiety” to rewers „Nietoperza” – po spektaklu o odchodzeniu z życia węgierska para twórców powraca z przedstawieniem o narodzinach. To pełen pasji, a zarazem czułości dramat rodzinny, rozgrywający się współcześnie w Warszawie. W centrum tej opowieści jest sytuacja kobiet, walczących o prawo do decydowania o własnym życiu, do realizowania swoich potrzeb, pragnień i aspiracji. Trzydziestoletnia bohaterka Maja mierzy się z osobistym kryzysem. Aby wyjść z życiowego zakrętu i odrodzić się, musi zakwestionować całe dotychczasowe życie i na nowo zbudować relacje z bliskimi. Czy znajdzie motywację, aby zawalczyć o siebie? Jaką cenę zapłaci za wyjście z życiowego zakrętu? W czym tkwi siła współczesnych kobiet? Jak mogą osiągnąć wolność osobistą i samorealizację?

OD REŻYSERA SPEKTAKLU

„Droga, którą przemierza Maja, jest drogą everywoman. Maja doświadcza tego, co wszystkie kobiety, kiedy ich pragnienia zostają zmiażdżone, a ból zwycięża nad nimi aż do chwili, kiedy mogą się rozwinąć i otworzyć na nowo, gotowe do życia z większą świadomością, głębią i, oczywiście, radością. Splot kobiecych relacji pokazany w naszej sztuce jest autentyczny. Zawiera w sobie miłość, wściekłość, rozczarowanie i uleczenie, kojarzone dziś z intymnością”.

TWÓRCY

reżyseria: Kornél Mundruczó
autorka tekstu, dramaturgia: Kata Wéber
asystent dramaturga: Soma Boronkay
scenografia i kostiumy: Monika Pormale
muzyka: Asher Goldschmidt
reżyseria świateł: Paulina Góral
asystentka reżysera: Karolina Gębska
inspicjentka: Katarzyna Gawryś-Rodriguez
tłumaczenie bieżące i pisemne: Patrycja Pászt
tłumaczenie tekstu: Jolanta Jarmołowicz
asystentka scenografki, kierowniczka produkcji: Karolina Pająk
asystentka kostiumografki: Małgorzata Nowakowska

obsada: Dobromir Dymecki, Monika Frajczyk, Magdalena Kuta, Sebastian Pawlak, Marta Ścisłowicz, Justyna Wasilewska, Agnieszka Żulewska

BIOGRAMY TWÓRCÓW

Kornél Mundruczó – reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta, aktor; studiował reżyserię teatralną filmową w Węgierskim Instytucie Filmowym. W Polsce znany z reżyserii pokazywanego na wielu scenach i międzynarodowych festiwalach spektaklu „Nietoperz” (TR Warszawa, 2012), za który otrzymał Nagrodę TVP Kultura „Gwarancja Kultury” (2013), a także m. In. nagrodę za najlepszy spektakl 6. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Boska Komedia” oraz Grand Prix 53. Kaliskich Spotkań Teatralnych. Kornél Mundruczó jest autorem wielu krótko- i pełnometrażowych filmów. Reżyser otrzymał m. in. Srebrnego Lamparta na Festiwalu Filmowym w Locarno za reżyserię Kilku pogodnych dni (2002); na kolejnych edycjach Festiwalu Filmowego w Cannes: nagrodę FIPRESCI-Preis za film Delta (2008), nagrodę Un Certain Regard za film Biały Bóg (2014) oraz nominację do Złotej Palmy za film „Łagodny potwór – projekt Frankenstein” (2010). Do najgłośniejszych spektakli teatralnych węgierskiego reżysera należą: „LódWładimira Sorokina (2006, Teatr Narodowy w Budapeszcie), „Hańba” Johna Maxwella Coetzee (2012, Proton Theatre w Budapeszcie), „Nie łatwo być Bogiem” według autorskiego scenariusza Kornéla Mundruczó. W 2009 roku razem z Dorą Buki założył w Budapeszcie Proton Theatre. Kornél Mundruczó realizuje swoje spektakle także na scenach niemieckich (Thalia Theater) i austriackich (Wiener Festwochen). W sezonie 2017/2018 na scenie TR Warszawa/ATM Studio prezentowany był gościnny pokaz jego spektaklu Imitacja życia (2016, Proton Theatre). 13 grudnia 2018 roku na scenie TR Warszawa/ATM Studio odbędzie się kolejna premiera Kornéla Mundruczó realizowana z zespołem TR Warszawa – „Cząstki kobiety” z udziałem Dobromira Dymeckiego, Moniki Frajczyk, Magdaleny Kuty, Sebastiana Pawlaka, Justyny Wasilewskiej, Agnieszki Żulewskiej oraz Marty Ścisłowicz.

Kata Wéber – scenarzystka, aktorka, absolwentka University of Theatre and Film Arts w Budapeszcie. Współpracuje ze scenarzystą i reżyserem Kornélem Mundruczó. Jest współautorką scenariuszy filmowych, m. in. do filmów „Biały Bóg” i „Księżyc Jowisza” oraz scenariuszy teatralnych „Nietoperz” (2012, TR Warszawa) oraz „Imitacja życia” (2016, Proton Theatre). ierwszy wspólny film Katy Wéber i „Biały Bóg” (2014) otrzymał Un Certain Regard na Festiwalu Filmowym w Cannes. Ich najnowszy wspólny film „Księżyc Jowisza” (2017) prezentowany był w Konkursie Głównym 70. Festiwalu Filmowego w Cannes. Jako aktorka zagrała w takich filmach jak np. „Kilka pogodnych dni” (2012), czy „Transmisja” (2009).

Asher Goldschmidt – urodzony na Węgrzech izraelski kompozytor muzyki filmowej. Ukończył studia magisterskie z zakresu kompozycji na Jerusalem Academy of Music and Dance, studiował także na kierunku poświęconym muzyce filmowej w ramach Pacific Northwest Film Scoring Program. Do jego głównych prac należą ścieżki dźwiękowe: do nagrodzonego w Cannes nagrodą Un Certain Regard „Białego Boga” – filmu fabularnego w reżyserii Kornéla Mundruczó; Przedszkolanki Sary Colangelo – amerykańskiego filmu fabularnego (z udziałem Maggie Gyllenhaal i Gaela Garcíi Bernala) nagrodzonego na tegorocznym Sundance Film Festival za najlepszą reżyserię.

Pomimo tego, że większość czasu spędza na komponowaniu muzyki do filmów, nieustannie komponuje także dla teatru. Do jego prac należą: Imitacja życia – spektakl podróżujący po Europie w reżyserii późniejszego współpracownika przy filmach Kornéla Mundruczó. W 2018 kompozytor został nominowany przez Izraelską Akademię Filmu i Telewizji do nagrody Ophir w kategorii Najlepsza Oryginalna Ścieżka Dźwiękowa za film Echo Assaf Snir i Amikama Kovnera. Asher Goldschmidt ukończył właśnie pracę nad ścieżką dźwiękową do izraelskiego serialu dramatycznego The Conductor, obecnie pracuje nad muzyką do amerykańskiego serialu kryminalno-dokumentalnego dla AMC Networks i Delirio Films.

Monika Pormale – urodzona w 1974 artystka i scenografka. Jest absolwentką studiów w Departamencie Scenografii Łotewskiej Akademii Sztuki, a także Departamentu Sztuki Tekstylnej w Ryskim Kolegium Sztuki Użytkowej. W TR Warszawa pracowała z Grzegorzem Jarzyną („Męczennicy”, 2015). Współpracowała z Alvisem Hermanisem (jest autorką scenografii m.in. do spektakli „Dźwięki ciszy”, 2008; „Lód”, 2005; „Ojcowie”, 2007; „Łotewska miłość”, 2006;), a także Kornélem Mundruczó („Sprawa Makropulos, 2016). Jest także autorką instalacji fotograficznych i artystycznych, m.in. „Exibit I” i „Exibit II” podczas Santiago a Mil International Theater Festival w Chile, 2012 i w ramach wystawy INTERSECTION: Intimacy and Spectacle, Prague Quadrennial of Performance Design and Space, 2011.

Patrycja Pászt – tłumaczka, polonistka, redaktorka, menedżerka kultury, założycielka i dyrektorka Centrum Węgierskiego w Krakowie, wykładowczyni UJ. Pomysłodawczyni, organizatorka i promotorka kilkuset imprez w Krakowie, Polsce, na Węgrzech i w Krajach Wyszegradzkich. Absolwentka polonistyki, hungarystyki i filozofii Uniwersytetu ELTE w Budapeszcie i Uniwersytetu Debreczyńskiego. Stopień doktora uzyskała w dziedzinie polskiego dramatu współczesnego. Przełożyła ponad 25 współczesnych dramatów polskich na język węgierski (m.in. sztuk Słobodzianka, Mrożka, Schaeffera, Głowackiego, Masłowskiej, Chowaniec, Saramonowicza, Pałygi). Redaktorka i tłumaczka siedmiu antologii poświęconych współczesnej dramaturgii polskiej i węgierskiej, autorka monografii pt. „Nowa dramaturgia polska po 1989 r.” oraz licznych tłumaczeń literackich. Jest organizatorką wielu imprez teatralnych, paneli dyskusyjnych, wieczorów z polskim dramatem, teatralnych czytań z udziałem polskich twórców oraz krytyków. Dzięki jej przekładom i staraniom w ostatnim dziesięcioleciu polski dramat współczesny doczekał się ponad 20 premier w teatrach na terenie Węgier, Słowacji, Siedmiogrodu i Serbii. Jest doświadczoną tłumaczką symultaniczny oraz konsekutywną. Tłumaczyła podczas prób, premier i występów gościnnych na festiwalach teatralnych w Polsce i na Węgrzech artystom i teatrom, jak m.in.: Andrzej Wajda, Gábor Máté, Gábor Zsámbéki, Péter Gothár, Tamás Ascher, Kornél Mundruczó, Árpád Schilling, Tadeusz Słobodzianek, Józef Szajna, Kazimierz Kutz, Krzysztof Zanussi, Andrzej Bubień, Narodowy Stary Teatr, Teatr Witkacego, Akademia Ruchu, Węgajty, Scena Plastyczna KUL, Biuro Podróży, Festiwal Teatralny Kontakt, Dialog-Wrocław, Krakowskie Reminiscencje Teatralne, Dramaturgii Współczesnej w Budapeszcie. Laureatka odznaczeń m.in. Krzyża Kawalerskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, Orderu „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, Nagrody ZAiKS, oraz węgierskiej nagrody teatralnej im. Sándora Hevesi’ego.

Paulina Góral – reżyserka światła, magister sztuki, absolwentka Akademii Teatralnej w Warszawie na Wydziale Wiedzy o Teatrze. Współpracuje z reżyserami i scenografami, m.in. z: Katarzyną Kalwat, Radosławem Rychcikiem, Evą Rysovą, Wojciechem Urbańskim, Anną Wieczur-Bluszcz, Ewą Rucińską, Natalią Sołtysik. Współpracowała z teatrami w całej Polsce, m.in.: TR Warszawa, STUDIO teatrgaleria, Teatrem Nowym im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu, Teatrem Współczesnym w Szczecinie, Teatrem Wielkim – Operą Narodową, Teatrem im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, Wrocławskim Teatrem Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego, Teatrem Łaźnia Nowa w Krakowie, Teatrem im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, Teatrem Polskim w Poznaniu. Do jej ostatnich realizacji należą: „Kartoteka rozrzucona” w reż. Radosława Rychcika (STUDIO teatrgaleria), „Miłosna Wojna Stulecia” w reż. Evy Rysovej (Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie), „Płuca” w reż. Anny Wieczur-Bluszcz (Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie). Od 6 lat pracuje również jako asystentka reżyserki świateł Felice Ross przy spektaklach Mariusza Trelińskiego, Grzegorza Jarzyny oraz Krzysztofa Warlikowskiego.

O TEATRZE

TR Warszawa poprzez swoją ofertę programową włącza mieszkańców i gości Warszawy w życie kulturalne stolicy, wspólnie z innymi teatrami i instytucjami kultury kształtuje nowoczesną tożsamość obywatelską oraz buduje międzynarodową pozycję Warszawy jako ważnego ośrodka życia artystycznego. To teatr, który na stałe wpisał się w pejzaż stołecznych instytucji kultury. Zespół pod kierunkiem Grzegorza Jarzyny wypracował nowoczesne formy sceniczne i nowy język teatralny. Tu w końcu lat 90. powstał nowy model funkcjonowania teatrów w Polsce. Tu zdobywała doświadczenie grupa twórczyń i twórców, aktorów i aktorek, realizatorek i realizatorów, menedżerów i menedżerek, kształtujących dzisiaj polski teatr.

Dzięki ciągłości rozwoju i poszukiwań artystycznych TR Warszawa pełni istotną rolę kulturotwórczą. Generuje nowe talenty i idee teatralne. Zaprasza do współpracy artystów, kreujących nowe kierunki w teatrze. Porusza ważną społecznie tematykę, nieobecną wcześniej na scenach. Rozwija kompetencje publiczności i umiejętności zawodowe ludzi teatru.

TR Warszawa włącza nowe kręgi uczestników kultury, buduje z nimi trwałe relacje w krajowym i międzynarodowym obiegu sztuki. Nawiązuje w nowatorski sposób dialog z widzem, prowadząc działania zarówno na scenach TR Warszawa/Marszałkowska 8 i TR Warszawa/ATM Studio, jak i poza siedzibą – w innych instytucjach i organizacjach kultury, a także w przestrzeniach nieteatralnych.

TR Warszawa od 20 lat pracuje nad nowymi sposobami działania artystycznego i organizacji pracy, odpowiadającymi na potrzeby dynamicznie zmieniającej się sztuki teatru i środowiska odbiorców kultury.

Leave a Reply