W swoim wystąpieniu skupię się na pięciu przedstawieniach, które widziałem, recenzowałem i opisywałem w innych kontekstach:
Zbiór Średniowiecznych Dramatów: Cykl z Yorku, które widziałem na ulicach Yorku
w 1994 roku. Zostały one (około piętnaście z nich) wystawione po raz pierwszy od 400 lat na wagonach zaciągniętych na pięć lub sześć różnych stacji na skrzyżowaniach dróg, które były w efekcie najbardziej oryginalnymi przestrzeniami, w których odbywały się przedstawienia.
Dwunasta noc wystawiana prze nowojorski Teatr Klasyczny, działający już od trzynastu lat, który wystawia przedstawienia tylko takie, które można okreslić “panoramicznymi”. Przedstawienia, w których widzowie podążają za aktorami, najczęsciej w Parku Centralnym w Nowym Jorku i Parku Battery, choć przez ostatni rok również na promie na wyspę Governor. Połączę to z kilkoma komentarzami na temat założyciela teatru i dyrektora artystycznego, Stephena Burdmana, mojego byłego studenta.
Więcej nie śpij, wystawiane przez amerykańskich aktorów w 2011 (premiera sztuki była wyprodukowana przez teatr Punchdrunk w Wielkiej Brytanii rok wcześniej) i wystawiona w około stu bogato udekorowanych “pokojach” na kilku piętrach “hotelu” (w rzeczywistości opuszczony magazyn) na Manhattanie w tym roku, gdzie “zamaskowani” widzowie podąrzali za poszczególnymi aktorami od pokoju do pokoju oglądając sztukę nieznacznie połączoną z Makbetem
Cioran, sztuka o tytułowej postaci, znakomitym rumuńskim filozofie, która została wystawiona na międzynarodowym festiwalu teatralnym w Sibiu (Rumunia) w 2011 roku. Przedstawienie zaczęło się w lesie poza Sibiu, przenosząc się później do tramwaju linii do i z Rasinari, gdzie urodził się Cioran.
Silviu Purcarete’a Faust, przedstawienie, które również widziałem w 2011 roku na festiwalu w Sibiu. Jest to bardzo znana produkcja (także zapowiadana w Edynburgu), w której widzowie są przenoszeni z jednego „teatru” do drugiego na tyłach.
Robert Cohen od 21 lat regularnie współpracuje z London-Published Plays International jako krytyk, głównie zajmując się teatrem Południowej Kaliforni i przynajmniej raz w roku jednym z większych międzynarodowym festiwalem teatralnych (w Avignonie, Berlinie, Sibiu, Bukareszcie, Cluj, Tampere i we Wrocławiu). Przez ostatnie piętnaście lat szczególnie interesował się teatrem wschodnioeuropejskim, pracując jako reżyser czy pegagog w Finlandii, Estonii, Budapeszcie, Bukareszcie i Cluj. Przez 3 lata współpracował z Jerzym Grotowskim przy realizacji programu Dramat(gr. drama), rodzaj literacki (obok epiki i liryki), obejmuj... More Obiektywny na Uniwersytecie Kalifornijskim (Grotowski był dyrektorem artystycznym, a Cohen dyrektorem wykonawczym, od 1983). Ostatnio uczestniczył w rumuńskiej premierze swojej sztuki Machiavelli: sztuka terroru w Rumuńskim Teatrze Narodowym w Cluj. Wcześniej sztuka ta była wystawiana w Teatrze Madach w Budapeszcie i czterech miastach amerykańskich. Więcej informacji na temat Roberta Cohena: www.RobertCohenDrama.com.
