ROZDZIAŁ IV – DROGA PRZEZ TEATR NARODOWY – 25 SEZONÓW JAKO AKTOR (OD 1996/1997), A 18 JAKO DYREKTOR ARTYSTYCZNY (OD 2003/2004) – ciąg dalszy… 7. ARTYSTYCZNE DOKONANIA TEATRU NARODOWEGO POD KIERUNKIEM JANA ENGLERTA (2003/2004–2019/2020) Można powiedzieć, że Teatr Narodowy wCzytaj dalej
Kategoria: Yorick nr 76 (październik 2021)
Przegląd Teatralny i Literacki ISSN 2080-9980
Kronika niezapowiedzianego odejścia
Tomasz Miłkowski pisze po lekturze książki Mateusza Pakuły „Jak nie zabiłem swego ojca i jak bardzo tego żałuję”: To trudna książka. Ale jej lektura wsysa. Nie pozwala, aby ją przerwać, choć opowiada o sprawach najtrudniejszych. O odejściu na zawsze. „JakCzytaj dalej
Magda Żurowska o Jerzym Limonie
Tekst otwierający księgę „Z pomocą Muz” pamięci prof. Jerzego Limona (Gdańsk 2021): Justynie (na 25-lecie Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku) Prolog Jest koniec lat 80. ubiegłego wieku. Wśród przyjaciół, znajomych krąży mit Limonów. Nie znam ich. Nie jestem stąd. Prawie wszyscyCzytaj dalej
Pinkwart na czwartek: Współdziałanie
Czytam sporo książek popularno-naukowych, sięgam też do opisów najnowszych odkryć w dziedzinie fizyki, astrofizyki, genetyki i – mniej entuzjastycznie – medycyny. Nie, żebym chciał się jakoś strasznie ubogacić intelektualnie, bo przez niektóre publikacje przedzieram się jak brazylijski caboclo przez dżunglę,Czytaj dalej
Lekcja Hrabala dla starszych i zaawansowanych
Na płockiej scenie „Bambini di Praga” Bohumila Hrabala. Marek Mokrowiecki wraca do swego ukochanego autora, który odsłaniał komizm i tragizm ludzkiego los. Hrabal zresztą o tym pisał: „Sądzę, że tragiczne odczuwanie życia i humor są bliźniakami, drogą wychodzącą z jednejCzytaj dalej
Teatr, który obchodzi widza
Z Arturem Tyszkiewiczem, nowym dyrektorem warszawskiego Teatru Ateneum rozmawia Tomasz Miłkowski w tygodniku „Przegląd” Zmieniło się tutaj. Gabinet wyglądał inaczej. Nic nie zmieniałem, wszystko stoi tak, jak stało. Za Gustawa Holoubka było tu jednak inaczej, gdzieś zniknął taki stary okrągłyCzytaj dalej
Ingmara Bergmana sztuka precyzji
Jagoda Opalińska o Sonacie jesiennej w Teatrze Narodowym: Bergmanowska precyzja od zawsze nosiła w sobie tajemnicę. Mroczną, zabagnioną, pulsującą. A na zewnątrz panował chłodny estetyzm trzymający pod artystycznym rygorem demony pamięci i psychiczne inferno. Aprobata lub sprzeciw widza musiały teżCzytaj dalej
Bożena Frankowska JAN ENGLERT – RZEMIOSŁO I MYŚL (13)
ROZDZIAŁ IV – DROGA PRZEZ TEATR NARODOWY – 25 SEZONÓW JAKO AKTOR (OD 1996/1997), A 18 JAKO DYREKTOR ARTYSTYCZNY (OD 2003/2004) – ciąg dalszy… 5. ROLE I REŻYSERIE JANA ENGLERTA W TEATRZE NARODOWYM Jan Englert w Teatrze Narodowym od sezonuCzytaj dalej
Nowe polskie sztuki prosto z Gdyni
Tomasz Miłkowski pisze po powrocie z Gdyni: Tegoroczny Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych w Gdyni miał charakter „epizodyczny”, czyli okrojony. Ale i tak mamy świeżą dostawę dramatów. Epizodem właśnie określił w nazwie tę edycję festiwalu dyrektor Jacek Sieradzki ze względu naCzytaj dalej
To jest szaleństwo
Spotkaliśmy się w sali prób Sceny Kameralnej Narodowego Starego Teatru w Krakowie. Pomieszczenie to nazywane jest nieformalnie salą Krystiana Lupy, jako że krakowski Mistrz wykorzystywał ją niezwykle często, pracując kiedyś w NST. Pomyślałem od razu, że my z panem JanemCzytaj dalej