Pokaz gościnny spektaklu „Trans Trans Trance”

– „Trans Trans Trance” jest hybrydową wariacją na temat płci zbudowaną z wielu różnorodnych elementów – od scen abstrakcyjnych, po fragmenty filmów dokumentalnych. Łączy [w sobie] taniec, śpiew, monolog, wypowiedzi chóralne, sceny nieme i performance” – wskazuje litewska dziennikarka Ieva Tumanovičiute.

Według innego z recenzentów, Arunasa Peškaitisa „reżyserka nie kwestionuje kobiecości. Pokazuje raczej, że może być ona wyrażana na różne sposoby. [reżyserka] mówi nie tylko o transseksualności (zupełnie nie rozumiem, dlaczego dyskusja na ten temat miałaby być tematem tabu), ale i rozwoju kobiecości u człowieka, którego integralną częścią jest tożsamość płciowa. Mężczyznami i kobietami nie tylko się rodzimy, ale też musimy się nimi stać. Człowiek nie jest przecież statyczną jednostką, ale procesem, drogą rozwoju, na której odkrywamy samych siebie.”

Reżyserka spektaklu Kamile Gudmonaite należy do młodego pokolenia litewskiego teatru. Jej przedstawienia już w czasie studiów w Lithuanian Academy of Music and Theatre zwróciły uwagę krytyki i międzynarodowej publiczności. Debiutancki spektakl „Sen”, oparty na sztuce Augusta Strindberga, pokazywany był na festiwalach we Włoszech, Czechach, Holandii i Francji, zaś „Trans Trans Trance” prezentowany był m.in. w Deutsches Theater w Berlinie i w centrum artystycznym Rich Mix w Londynie.

Prezentacja spektaklu „Trans Trans Trance” z OKT/Vilnius City Theatre to pierwsza odsłona współpracy TR Warszawa z najważniejszymi ośrodkami nowego teatru z krajów bałtyckich. Jej celem jest zapoznanie polskiej publiczności z nowymi zjawiskami w teatrze litewskim, łotewskim i estońskim i realizacja wspólnych projektów międzynarodowych z udziałem młodych twórców i twórczyń.

***

TWÓRCY

reżyseria, scenografia: Kamile Gudmonaite

kierownik techniczny: Mindaugas Repsys

światło i dźwięk: Vladislav Bajaznyj

rekwizyty i kostiumy: Barte Liagaite

napisy: Aurimas Minsevicius

manager: Tomas Ivanauskas

tour manager: Audra Zukaityte

produkcja: OKT/ Vilnius City Theatre, Lithuanian Academy of Music and Theatre

***

BIOGRAM REŻYSERKI

Kamile Gudmonaite (ur. 1992) ukończyła studia na kierunku: reżyseria teatralna (pod kierownictwem Gintarasa Varnasa) na Lithuanian Academy of Music and Theatre. Jest wokalistką oraz autorką piosenek zespołu Kamaniu Šilelis. Jej debiutancka produkcja „Sen” („A Dream”) (Litewski Narodowy Teatr Dramatyczny), oparta na dramacie Augusta Strindberga, zdobyła główną nagrodę na festiwalu teatralnym w Spoleto (Włochy). Spektakl zdobył również nagrodę za najlepszą reżyserię oraz nagrodę publiczności na festiwalu Encounter (Brno, Czechy). Gudmonaite, jako jedna z najbardziej obiecujących litewskich reżyserek teatralnych młodego pokolenia, wyreżyserowała takie produkcje, jak: „Bóg jest DJ-em” („God is a DJ”), na podstawie sztuki niemieckiego dramatopisarza Falka Richtera (OKT/Vilnius City Theatre), oraz „Timon” opartą na tragedii „Tymon Ateńczyk” Williama Szekspira (Litewski Narodowy Teatr Dramatyczny).

*

O TEATRZE OKT/Vilnius City Theatre

Pierwsze produkcje młodego reżysera Oskarasa Koršunovasa, w tym „P.S. FILE OK” autorstwa Sigitasa Parulskiasa i „Roberto Zucco” Bernarda-Marie Koltesa, które powstały pod egidą Litewskiego Państwowego Akademickiego Teatru Dramatycznego (obecnie: Litewski Narodowy Teatr Dramatyczny), były często określane mianem oddzielnego bytu, teatru w teatrze. Krytycy, tytułując swoje artykuły „Teatr Oskarasa Koršunovasa?” przewidywali nieuniknione nadejście nowego rodzaju teatru.

W 1998 roku reżyser ten, wraz z kilkoma kolegami, którzy dzielili jego poglądy, utworzyli niezależny teatr pod nazwą Oskaras Koršunovas Theatre, w skrócie OKT. Koršunovas, przy pomocy zapraszanych reżyserów, zbudował solidny repertuar, który obejmował zarówno spektakle dramaturgii współczesnej jak i bardziej klasyczne produkcje. Podejście reżysera, polegające na wystawianiu klasycznych sztuk jako współczesnych (poprzez podkreślanie kwestii istotnych w obecnych czasach), oraz współczesnych sztuk jako klasyków (dzięki uwydatnianiu ich uniwersalnych i ponadczasowych treści) stało się paradygmatem ówczesnego okresu twórczego. W opinii reżysera, teatr współczesny musi odzwierciedlać czasy współczesne a czasem nawet je wyprzedzać – przewidywać przyszłość i ostrzegać widzów. „Shopping and Fucking” autorstwa Marka Ravenhilla, „Sen nocy letniej” oraz „Romeo i Julia” Williama Szekspira, „Fireface” Mariusa von Mayenburga, „Mistrz i Małgorzata” Michaiła Bułhakowa, „Król Edyp” Sofoklesa, „Playing the Victim” braci Presnyakov i inne produkcje, które weszły na stałe do repertuaru teatru oraz były z powodzeniem wystawiane zagranicą, zostały stworzone zgodnie z powyższymi zasadami i kredo reżysera.

Zaprezentowany w 2008 roku Hamlet Williama Szekspira oraz sposób pracy nad tym spektaklem zapoczątkowały nowy rozdział w historii OKT. Artyści odkryli nową przestrzeń twórczą – OKT Studio i zwrócili się w kierunku eksperymentów laboratoryjnych. Podczas pracy nad „Hamletem”, reżyser i aktorzy bardziej koncentrowali się na procesie kreatywnym, niż na samym spektaklu. Na dnie Maksima Gorkiego stanowi doskonały przykład laboratorium teatralnego, które stworzono w niezwykłej przestrzeni OKT Studio, gdzie spektakl jest do tej pory prezentowany. Spektakl Miranda, stworzony w oparciu o „Burzę” i inne dzieła Szekspira, również narodził się w OKT Studio, a do większego obiektu został przeniesiony tuż przed premierą. W adaptacjach „Oczyszczonych” Sarah Kane, „Wesela u drobnomieszczan” Bertolda Brechta(1898-1956) niemiecki poeta, prozaik, dramaturg i inscenizat... More, „Tańca Dehli” Iwana Wyrypajewa czy „Dziennika obłąkanego” Nikołaja Gogola – czyli ostatnich produkcjach Oskarasa Koršunovasa wystawianych w OKT Studio grają najmłodsi aktorzy z zespołu OKT. W OKT Studio pracowali i pracują również młodzi reżyserzy: Olga Generalova, Paulius Ignatavičius, Arturas Areima, Kirilas Glušajevas, Simona Biekšaite, Marit Sirgmets, Neli Walker i Kamile Gudmonaite.

Teatr bierze udział w międzynarodowych festiwalach, angażuje się w projekty i gości z występami na deskach teatrów od Stanów Zjednoczonych, przez Koreę Południową i Australię, aż po Argentynę. Każdego roku OKT występuje na ponad dziesięciu różnych scenach w najróżniejszych zakątkach świata. Dlatego też motto teatru brzmi: „Tylko będąc >>tam<< możemy pozostać >>tu<<„.

Materiał nadesłany
26-09-2019