Przejdź do treści

25 sezonów w stolicy: sezon 1994/1995

Szósty odcinek „serialu” 25 sezonów w stolicy: 1989-2014 (dla nerwowych):

Sezon 1994/1995

Aktorskie koncerty i mistyfikacje

Nie jest to czas wielkich wydarzeń. Obok kilku aktorskich koncertów dominują przedstawienia zastępcze, cierpiące na niedowład wyobraźni, temperatury, myśli.

Nie dotyczy to Historyi o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim w inscenizacji Piotra Cieplaka w Dramatycznym, dla którego dawny tekst nie jest szacownym zabytkiem, ale współczesną wypowiedzią, którą ilustruje muzyka Kormoranów.

Inne wystawienia klasyki kultywują metodę tradycyjną, niekiedy z dobrym skutkiem – zwłaszcza w Powszechnym (Ożenek Gogola z Władysławem Kowalskim i Januszem Gajosem, a także Śluby panieńskie Fredry w reż. Andrzeja Łapickiego).

W Polskim Kariera Artura Ui Brechta (reż. Maciej Prus) z głównym bohaterem bez cienia charyzmy, a na Scenie Kameralnej ambitna premiera Upadku Cuchulaina Yeatsa (reż. Paweł Wodziński) – przechodzą bez echa.

Na zakończenie sezonu Współczesny daje Ambasadora Sławomira Mrożka w reż. Erwina Axera, odsłaniając warstwę moralno-filozoficzną tego dramatu. Nie zawsze wznowienia bywają tak udane (już papierowe Przy drzwiach zamkniętych Sartre’a w Prezentacjach), ale często sprawdzają się, np. ożywienie melodramatu Motyle są wolne (reż. Jan Machulski, Teatr Ochoty) i przypomnienie Billy’ego kłamcy w Prezentacjach (reż. Romuald Szejd). Młodzi wracają do angielskich młodych gniewnych dyplomem PWST Miłość i gniew Osborne’a (reż. Mariusz Benoit).

Na afisz wchodzi kilka nowych tytułów, m.in. Popołudnie Kochanków Józefa Hena w Polskim z Niną Andrycz, Msza za miasto Arras Andrzeja Szczypiorskiego, monodram Janusza Gajosa, Arkadia Toma Stopparda w Ateneum i Sztuka sukcesu Nicka Deara w Dramatycznym.

Tomasz Miłkowski

 

Na zdj.: Adam Ferency (Kalifasz), Piotr Kondrat (Jezus) i inni w HISTORYI O CHWALEBNYM ZMARTWYCHWSTANIU PAŃSKIM Mikołaja z Wilkowiecka, reż. Piotr Cieplak, scenografia Ewa Beata Wodecka, muz. Zespół Kormorany, Teatr Dramatyczny, premiera 15 grudnia 1994, fot. archiwum Instytutu Teatralnego im, Zbigniewa Raszewskiego

 

Szersze omówienie sezonu w Atlasie teatralnym stolicy – w komentarzu w zakładce Sezony, 1994/1995

Leave a Reply