Jak Ona to robi? To pytanie musiałem zadać. Jak Teresa Drozda to robi, że niemal jednocześnie jest w Pradze, Wrocławiu, Łodzi i Warszawie. Takie przynajmniej można odnieść wrażenie. Ona po prostu jest wszędzie.
Laureatka drugiej edycji Nagrody im. Karoliny Beylin zdementowała pogłoski na temat jej domniemanej umiejętności materialnego „rozdwajania się/. Wszystko to kwestia organizacji. Jak widać, godnej pozazdroszczenia.
Podczas spotkania w Domu Dziennikarza (27 kwietnia 2024) Laureatka zaprezentowała wybrane fragmenty programów radiowych Jeremiego Przybory, w których można było dosłuchać się jego miłości do rodzinnego miasta. Można było się uśmiechnąć, a nawet spłakać ze śmiechu. To było prawdziwe spotkanie, bez udawania i grania. Laudacja Krystyny Gucewicz, jak zawsze niekonwencjonalna szła ścieżkami osobistych wspomnień, nawet poważny zazwyczaj Janusz Golik, autor plakatu, zaproszenia i dyplomu dla Laureatki nie krył rozbawienia.
Wśród wielu wspaniałych gości nie zabrakło Mamy Laureatki i patrona wszystkich wydawców, prezesa Izby Wydawców Prasy Marka Frąckowiaka.
Druga edycja to jeszcze nie tradycja, ale krok w jej stronę.
Raz jeszcze najlepsze życzenia dla Laureatki z nadzieją na następne dobre spotkania honorujące dziennikarzy warszawskich.
Tomasz Miłkowski
{Na zdj.: selfie z Laureatką tuż przed galą]
