Artur Tyszkiewicz w teatralnym programie deklaruje, że interesował go wymiar egzystencjalny Trans-Atlantyku. Badał, czy jest możliwe wybicie się Polaka na niepodległość, czyli zwycięstwo człowieka w Polaku, który nie będzie uzależniony od stereotypowych ról wyznaczanych mu przez zbiorowość. Wyszło jednak tak, że na czoło wybija się marsz dziarskich chłopaków z Towarzystwa Ostrogi, którzy maszerują, aby podporządkować sobie innych. Trzeba więc – opowiada tym spektaklem Tyszkiewicz – nie
lada hartu ducha, aby nie zatruć się nacjonalistycznymi oparami.
tm
TRANS-ATLANTYK Witolda Gombrowicza, adaptacja(łac. adaptare = przystosowywać), przystosowanie utworu li... i reżyseria Artur Tyszkiewicz, scenografia Justyna Elminowska, muzyka Jacek Grudzień, ruch sceniczny Maćko Prussak, światło Mateusz Wajda, Teatr Ateneum, premiera 17 lutego 2018
