Przejdź do treści

V 2010

Maj 2010

 

30 maja

KOT W BUTACH, na motywach Charlesa Perrault, libretto Jacek Bończyk, muz. Zbigniew Krzywański, reż. Jacek Bończyk, choreografia Inga Pilchowska, scenografia Grzegorz Policiński, kostiumy Anna Sekuła, Teatr Syrena.

 

29 maja

ELEKTRYCZNY PARKIET Endy Walsha, tłum. Klaudyna Rozhin, reż. Andrzej Domalik, scenografia Marcin Jarnuszkiewicz, kostiumy Dorota Roqueplo, muz. Włodek Pawlik, światło Prot Jarnuszkiewicz, konsult. ruchu Emil Wesołowski, Teatr Narodowy, Scena przy Wierzbowej.

„W jakiej sprawie te dialogi, jakby wyjęte z kilku autorów naraz? Jeśli budują możliwość dla aktorów, to świetnie, ale co, gdy jednocześnie sprawiają, że obserwujemy wszystko jak przez szybę. Nie potrafię rozstrzygnąć, czy to wina Domalika, w końcu mógł wybrać ten tekst, a nie inny. Być może zgubiły go przesadna ufność Walshowi i przekonanie, iż aktorstwo wydobędzie ostateczny sens, gdy ten nie istnieje w słowach” [Przemysław Skrzydelski, „Dziennik Gazeta Prawna” nr 107 – Kultura, 4 czerwca 2010].

„W obsesyjnych powrotach do przeszłości, wielokrotnych powtórzeniach, refrenach, rozgrywa się ta misternie skomponowana pieśń o samozniszczeniu (podsycana narkotyczną muzyką), której kolejną ofiarą staje się Ada. Świetny spektakl, koncert aktorskiej precyzji, dusząca psychodrama z wyrafinowanymi portretami bohaterów” [Tomasz Miłkowski, „Przegląd” nr 25, 27 czerwca 2010].

 

28 maja

DROBNE WĄTPLIWOŚCI Teresii Walser, tłum. Elżbieta Jeleń, reż. Tomasz Wiński, monodram Karoliny Piechoty, Klub Chłodna 25.

 

21 maja

CZTERY WIECZORY PISARSKIE Duśki Markowskiej Resich, reż. David Foulkes, scenografia i kostiumy Sylwester Biraga, Druga Strefa, prapremiera.

„Widz dowiaduje się, że kiedyś kochano lepiej, pełniej i piękniej niż dziś, a dowodem na potwierdzenie tej tezy jest odzywający się chwilami (z taśmy) dźwięk fortepianu. W spektaklu urzeka grą Justyna Turan w roli Aurory, piękna, subtelna – prawdziwa kobieta z klasą. Tylko pozazdrościć… Chopinowi” [Bronisław Tumiłowicz, „Przegląd” nr 23, 13 czerwca 2010].

 

KABARET ZAGUBIONYCH FACETÓW Christiana Siméona, tłum. Beata Geppert, tłum. piosenek Andrzej Ozga, reż. Romuald Szejd, muz. Patrick Laviosa, kier. muz. Robert Obcowski, choreografia Zofia Rudnicka, scenografia Marcin Stajewski, kostiumy Zofia de Ines, Scena Prezentacje.

 

16 maja

BAŃKA MYDLANA, spektakl inspirowany filmem Bańka mydlana Eytana Foxa i Gala Uchovskiego. tłum. i dramaturgia Jan Burzyński, scenariusz i reż. Andrzej Pakuła, scenografia Agata Baumgart, projekcje Wojciech Kaniewski, Tymon Kowalski, Dominik Pałgan, muz. Bartosz Borowiec, Jan Burzyński, Bartosz Kaputa, Teatr Dramatyczny i Korporacja Teatralna.

„Dobrymi chęciami wybrukowano sporo ulic w artystycznym piekle. Bańka mydlana z warszawskiego Teatru Dramatycznego jest kolejnym tego przykładem. Szlachetne intencje kładzie wykonanie” [Tomasz Mościcki, „Dziennik Gazeta Prawna” nr 107 – Kultura, 4 czerwca 2010].

 

PINOKIO Carla Collodiego, adaptacja, reżyseria i scenografia Jarosław Kilian, muzyka Grzegorz Turnau, teksty piosenek Jarosław Kilian, Magdalena Smalara, choreografia Katarzyna Anna Małachowska, kierownictwo muzyczne Urszula Borkowska, Teatr Polski.

„Dzieciaki wciągają się w opowieść o pechowym urwisie, niektóre wskakują na scenę, aby mu pomóc. Taki to teatr, o którym śpiewa Gepetto: Choć przecież doskwiera bieda / Choć płaszcz mój podszyty wiatrem / Bez teatru żyć się nie da / Bo świat cały jest teatrem” [Tomasz Miłkowski, „Przegląd” nr 24, 20 czerwca 2010].

 

15 maja

KIEDY HARRY POZNAŁ SALLY Nory Ephron, tłum. Klaudyna Rozhin, reż. Andrzej Rozhin, scenografia Wojciech Stefaniak, kostiumy Ewa Kochańska-Gołoś, Teatr Kwadrat.

 

12 maja

PASJE WEDŁUG JEROFIEJEWA, scenariusz Nina Czerkies, reż. Witalij Borkowski, scenografia Władimir Matrosow, Grupa Teatralna Dzień Śmierci Mozarta, premiera w Teatrze Praga.

Spektakl specjalnie zrealizowany, by uczcić 20 rocznicę śmierci Wenedykta Jerofiejewa.

 

Leave a Reply