Tegoroczne Międzynarodowe Wrocławskie Spotkania Teatrów Jednego Aktora przejdą do historii jako festiwal prawdziwie wielkich osiągnięć. Kilka spektakli zasługuje na dobrą pamięć, ich wykonawcy obsypani zostali nieformalnymi nagrodami (regulaminowych nagród we Wrocławiu nie przyznaje się). Najbardziej liczącą się Nagrodę Publiczności im. Lidii Zamkow i Leszka Herdegena, ufundowaną przez Prezydenta Wrocławia, otrzymał rosyjski aktor(łac. actor), osoba grająca jakąś rolę w teatrze lub fi... More Wsiewołd Czubenko za monodram “Kicia”.
Do festiwalu wrocławskiego wrócimy w najbliższym wydaniu “Yoricka”. Na początek tylko 3 istotne informacje: po pierwsze, we wrocławskiej PWST, filli krakowskiej PWST, utworzone zostało Europejskie Centrum Dokumentacji Teatru Jednego Aktora, któremu początek dają imponujące zbiory twórcy i animatora festiwalu, dyrektora Wiesława Gerasa. Centrum objęte zostało patronatem ITI, Międzynarodowego Instytutu Teatralnego przy UNESCO. Po drugie, Wrocławska PWST otworzyła swoje gościnne progi (a zwłaszcza teatr szkolny) na potrzeby festiwalu: tu odbywała się znaczna część przedstawień i prezentacja dorobku solistycznego studentów i profesorów szkoły, w tym zachwycającego monodramu “Mój trup” Bogusława Kierca na podstawie tekstów Adama Mickiewicza (Nagroda Wojewody Dolnośląskiego); szkoła była też gospodarzem sesji naukowej, poświęconej sztuce aktorskiej w monodramie oraz miejscem prezentacji świetnej wystawy fotogramów Macieja Szweda, których bohaterami byli mistrzowie teatru jednego aktora, oraz książki Krzysztofa Kucharskiego “Burzyński na tropach teatru jednego aktora”. Po trzecie, po raz pierwszy współorganizatorem festiwalu obok Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu i PWST był wrocławski Teatr Polski – na Scenie Kameralnej obyła się uroczystość zakończenia festiwalu, a wcześniej mocnym akcentem okazał się prezentowany na tej scenie (i w stałym, jej repertuarze) muzodram niezwykle utalentowanego Bartosza Porczyka “Smycz” (Nagroda specjalna prezydenta Wrocławia).
