Po latach – premiera miała miejsce w roku 1962 – wraca do teatralnego obiegu INKARNO Kazimierza Brandysa, komedia kryminalna o głębszym rdzeniu egzystencjalnym i krwistej kolekcji postaci. Utwór powstał w okresie swoistej mody na nowe koncepcje analizy psychologicznej i terapii, ale z dzisiejszej perspektywy zyskuje nowe sensy jako utwór o dążeniu do wolności i niejednoznacznej granicy tzw. normalności.
Reżyseruje Lena Frankiewicz, która swoje kompetencje „brandysowskie” potwierdziła adaptacją powieści „Jak być kochana” w Teatrze Narodowym z Gabrielą Muskałą w roli głównej. W telewizyjnym spektaklu zobaczymy wielu świetnych aktorów – w rolach głównych Jana Englerta jako profesora psychiatrii, wynalazcę metody leczniczej „inkarno”, Krzysztofa Zarzeckiego jako Anatola, idealnego pacjenta, a wśród pensjonariuszy zakładu leczniczego Arkadiusza Janiczka jako pacjenta cierpiącego (z komediowym rozmachem) na manię prześladowczą wszechobecnego podsłuchu.
Kawał prawdziwej roboty teatralno-telewizyjnej.
N.A. Czatach
