(łac. decoratio), zasadnicza część (por.:) scenografii, polegająca na organizacji i zabudowie przestrzeni scenicznej (bez kostiumów). Bujny rozkwit dekoracji datuje się od czasu wprowadzenie sceny pudełkowej – dawniej używano w teatrze stałych dekoracji (czasem bardzo zróżnicowanych, np. w misteriach średniowiecznych). Na rozwój sztuki dekoratorskiej wpłynęły potrzeby dworskich scen operowych i baletowych, charakteryzujących się przepychem inscenizacji (XVI-XVIII w.).
