Przejdź do treści

25 sezonów w stolicy: sezon 2000/2001

Dwunasty odcinek „serialu” 25 sezonów w stolicy: 1989-2014 (dla nerwowych):

Sezon 2000/2001

Czas na Villqista

Błyskotliwy debiut warszawski Villqista, w Rozmaitościach reżyseruje jednoaktówkę z cyklu Beztlenowce, a w Powszechnym idzie Noc Helvera. Rozmaitości wysuwają się na czoło stołecznych teatrów Bachantkami Eurypidesa w reż. Krzysztofa Warlikowskiego i Uroczystością w reż. Grzegorza Jarzyny o nośnym przesłaniu moralnym.

Najlepszą premierę sezonu daje Narodowy: Na czworakach żewicza w reż. Kutza z Ignacym Gogolewskim jako niezrównanym Laurentym, spektakl stawiający pytanie o miejsce artysty we współczesnym świecie. Honoru Domu Wyspiańskiego broni Grzegorzewski Nocą listopadową, w nowym opracowaniu, i Jan Englert solidnym Fredrowskim Dożywociem.

 

Widowisko Krystiana Lupy (Dramatyczny) do tekstu Bernharda Wymazywanie, uznane za wydarzenie sezonu, wywołuje sprzeczne opinie: rozwlekłość przyćmiewa zalety, choć rojno tu od wysmakowanych aktorskich etiud, codziennych rytuałów, scen porywających. Nadmiar głuszy jednak tytułowe przesłanie.

Skłonność do banału udziela się Szekspirom: Królowi Learowi w Powszechnym, modelowanemu na historię gangsterską, i Hamletowi w Teatrze Ochoty.

 

Lepiej wiedzie się Molierowi – w Ateneum w formie arcyzabawnego komiksu (Skąpiec z Piotrem Fronczewskim), a w Polskim w oświeceniowym przebraniu (Don Juan Jarosława Kiliana z Piotrem Adamczykiem).

Europejski koktajl przyrządza Studio: Dublińska kolęda McPhersona z Krzysztofem Majchrzakiem, nowy utwór Turiniego Miłość na Madagaskarze (reż. Zbigniew Brzoza) i Sanatorium pod klepsydrą Schulza w litewskiej inscenizacji (reż. Oskaras Koršunovas).

W Ateneum arcyprzebój, Kolacja dla głupca Francisa Vebera (reż. Wojciech Adamczyk) z Piotrem Fronczewskim i Wojciechem Pszoniakiem (potem Krzysztofem Tyńcem), który w sezonie 2013/2014 przekroczy 750 spektakli.

Jubileusz 60-lecia pracy w Polskim obchodzi Nina Andrycz spektaklem Lustra.

W Teatrze na Woli na ćwierćwiecze Andrzej Łapicki wystawia Play Strindberg z Joanną Szczepkowską i Januszem Gajosem.

Z mapy teatralnej znika Kameralny.

Tomasz Miłkowski

Na zdj.: Wiesława Niemyska (Pelasia), Ignacy Gogolewski (Laurenty) i Bożena Stachura (Dziewczyna) w NA CZWORAKACH Tadeusza Różewicza, reż. Kazimierz Kutz, scenografia Jerzy Kalina, muz. Jan Kanty Pawluśkiewicz, światło Mirosław Poznański, Teatr Narodowy, premiera 26 stycznia 2001, Copyright © by Piotr Grześczyk/Archiwum Artystyczne Teatru Narodowego

Szersze omówienie sezonu w Atlasie teatralnym stolicy – w komentarzu w zakładce Sezony, 2000/2001

Leave a Reply