Przejdź do treści

 

ul. Św. Franciszka Salezego 1/28,  00-392 Warszawa

telefon:+48 501 784 094 (prezes), +48 500 599 666 (BOW), +48 608 442 695 (PR)

e-mail:studioteatralne@gmail.com

strona www:www.studiokolo.com

prezes, dyrektor Marta Wójcicka

kierownik artystyczny Igor Gorzkowski

Teatr niekomercyjny – stowarzyszenie

 

 

Niezależna grupa teatralna zawiązana w 1997 przez studentów Akademii Teatralnej w Warszawie i krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, skupionych wokół Igora Gorzkowskiego – od 2002 roku Studio działa w formie stowarzyszenia, które nie prowadzi działalności gospodarczej.

Od początku Gorzkowski tworzył niezależne produkcje teatralne, dążąc do wzbogacenia warsztatu aktora o improwizację, przy dalece posuniętej oszczędności środków inscenizacyjnych. Daleki od tworzenia teatru—zakonu jego twórca zakładał jednak intensywną pracę aktorów nad każą rolą. W swojej pracy korzystał przede wszystkim z własnych scenariuszy. W Kole zrealizowano m.in. spektakle: Wynajmę pokój (1998), Rosyjski dramat (2000), Strona zakwitających dziewcząt wg Prousta (2000), Miłość do trzech pomarańczy wg Gozziego (2002), Absolutnie Off Show (2003), Taksówka (2005), Sandman (2006), Żółta strzała wg Plewina (2008). Przedstawienia były grane w salach Akademii Teatralnej, na scenach warszawskich teatrów: Prochoffnia, Studio, Montownia, w klubowej przestrzeni Galerii Pruderia, i w przestrzeni pofabrycznej Państwowych Zakładów Optycznych przy ul. Grochowskiej w Warszawie. Z Centralnym Basenem Artystycznym (a poprzednio siedzibą Montowni) przy ul. Konopnickiej 6, grupa pożegnała się dwoma spektaklami w kwietniu 2010: Żółtą strzałą i Ukryj mnie w gałęziach drzew (23 i 24 kwietnia).

Koło tworzą ludzie profesjonalnie zajmujący się teatrem: aktorzy, reżyserzy, producenci. Z teatrem związana jest jako producentka Joanna Nawrocka, od niedawno dyrektor Teatru Ochoty – stąd zainaugurowana w grudniu 2010 współpraca Koła z Ochotą spektaklem Taksówka, który pozostaje w repertuarze Koła od ponad 5 lat, kiedy Gorzkowski zaprosił widzów do warszawskiej taksówki i obwoził za pośrednictwem posępnego taksówkarza (Wiktor Korzeniewski) w jego zdezelowanej taryfie w nastrojowy wieczór wigilijny. Wsiadający do taksówki (a właściwie jej rozchwierutanego szkieletu) pasażerowie, grani z wyrazistą charakterystycznością przez Annę Srokę i Sławomira Grzymkowskiego, stworzyli wraz z kierowcą mozaikowy obraz wielkiego miasta, po którym krążą zabłąkani, nieszczęśliwi, samotni ludzie. Swego rodzaju czułość w portretowaniu ludzi zagubionych dała o sobie znać także w spektaklu Żółta strzała – o dziwnym pociągu, który nie zatrzymuje się na żadnej stacji, ludzie w nim rodzą się, umierają, awansują, kradną, słowem żyją. Pociąg pędzi do przodu, „do zawalonego mostu”, który ma się znajdować u kresu drogi, a wszystko to wygląda na metaforę życia, którego tajemnicy nie sposób zgłębić.

Gorzkowski i jego Koło byli pionierami przenosin teatru do przestrzeni klubowej – jego spektakl Absolutnie Off Show, grany był w galerii Pruderia. „Spektakl w Pruderii – komentował Łukasz Drewniak – to teatr młodszy od „młodszych zdolniejszych”. Nieinwazyjny, antydepresyjny, przyjazny”. Nadal sprawdzają możliwości pracy w warunkach klubowych – Taksówka jest grana także w klubie Powiększenie przy Nowym Świecie.