Przejdź do treści

 

Pałac Kultury i Nauki, Plac Defilad 1, 00-901 Warszawa

tel. (22) 620 49 60, (22) 656 69 39, tel/fax (22) 624 85 65
e-mail: sekretariat@teatrlalka.pl

dyrektor Jan Woronko

kierownik artystyczny Joanna Rogacka

Konsultant plastyczny Adam Kilian

www.teatrlalka.waw.pl

 

Teatr miejski

 

Korzenie teatru sięgają czasów wojny, kiedy to w Samarkandzie Janina Kilian-Stanisławska (matka Adama Kiliana) założyła teatr lalkowy Niebieskie Migdały. Pod tą samą nazwą prowadziła po wyzwoleniu teatr w Krakowie, skąd Migdały przeniosły się w roku 1948 do Warszawy (początkowo na Marszałkowską), a nowym dyrektorem teatru został wówczas Adam Kilian, swoją warszawską dyrekcję inaugurując jako scenograf Kopciuszkiem. Oboje z matką byli związani z tym teatrem przez wiele lat (Janina Kilian-Stanisławska przeszła na rentę w 1970), Adam Kilian zaś zachował więź z Lalką do dziś.

W 1950 zmienił nazwę teatru na Lalka Władysław Jarema (wkrótce powrócił do Krakowa), którego najbliższym współpracownikiem stał się Jan Wilkowski (debiutował w Niebieskich Migdałach animując marionetkę Mefista w Pani Twardowskiej, 1947), kierownik artystyczny teatru w latach 1951-1969. Kilianowie i Wilkowski wywarli przemożny wpływ na kształt artystyczny Lalki – dziełem ich wspólnej pracy był m.in. Guignol w tarapatach Leona Moszczyńskiego (1956), w adaptacji Wilkowskiego w stylu Brechta i ze scenografią Kiliana. Lalka stała się teatrem poszukiwań, eksperymentu i niezmiennie poważnego stosunku do najmłodszego widza. Wilkowski i Kilian pozostawali pod wpływem idei Janiny Kilian-Stanisławskiej, która w teatrze lalkowym widziała przede wszystkim teatr plastyki.

Poszukiwaniom Lalka jest wierna nadal, czego dowodem spektakl Jánošík Janosik Jánošík, czesko-polsko-słowacki projekt teatralny, którego premiera odbyła się w Nitrze (2010), złożony z trzech realizacji wg tekstów Jakuba Krofty, Michała Walczaka, Jozefa Mokoša, swego rodzaju konfrontacja mitu Janosika w trzech kulturach, przefiltrowanego przez kreacje trzech reżyserów (Jakub Krofta, Łukasz Kos, Ondrej Spišák).

Otwarcie na poszukiwania nie oznacza odwrócenia się od tradycji – teatr wraca od lat do Szopki krakowskiej T. i St Estreicherów (1997) w opracowaniu dramaturgicznym i reżyserii Bohdana Radkowskiego ze scenografią Adama Kiliana.

Z Lalką współpracują reżyserzy i scenografowie wielu pokoleń, m.in. Joanna Braun, Agnieszka Glińska, Marcin Jarnuszkiewicz, Dorota Kołodyńska, Łukasz Kos, Odrej Spišák, Michał Walczak, Adam Walny. Teatr jest organizatorem dorocznych przeglądów spektakli teatrów lalkowych z udziałem polskich (i nie tylko) scen lalkowych – w 2010 odbył się już siódmy taki przegląd, zainaugurowany pokazem przedstawień o Janosiku.