ul. Różana 16, 02-548 Warszawa
tel. +48 22 845 16 76-77 (centr.), +48 22 845 46 13 (sekr.)

info@teatrguliwer.waw.pl

 

 

Dyrektor naczelny Mirosław Korzeb

Kierownik artystyczny Piotr Tomaszuk

Sekretarz literacki Agnieszka Pawłowska

www.teatrguliwer.waw.pl

Teatr miejski

 

Teatr Guliwer, początkowo pod nazwą Teatr Lalki i Aktora, powstał tuż po wojnie (1945) – założycielką prywatnej wówczas trupy była absolwentka warszawskiej ASP Irena Kręzlewicz-Sowicka. Początkowo siedzibą teatru była sala Ośrodka Wychowawczo-Artystycznego Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci przy ul. Marszałkowskiej 8, gdzie odbyła się premiera inauguracyjna, Szewczyk Dratewka Marii Kownackiej w reżyserii założycielki (28 kwietnia 1946). Po trzeciej premierze (Guliwer w krainie Liliputów, 1947) teatr obrał nazwę Guliwer. Do 1952 pozostawał teatrem prywatnym, potem upaństwowiony, ale nadal bez siedziby, osiadł w roku 1970 przy ul. Różanej w adaptowanym na potrzeby teatru budynku spółdzielni Społem.

Przez 30 lat teatrem kierowała Monika Snarska-Kęcka (1960-1990), która wyznaczyła jego styl, wystawiając m.in. barwne Porwanie w Triuturlistanie wg Wojciecha Żukrowskiego (1962) z oryginalnym lalkami wykonanymi w technice kolażu, lalkową wersję baletu Pan Twardowski Ludomira Różyckiego (1968) i zdumiewających dynamiką Trzech muszkieterów wg Aleksandra Dumas (1971). Snarska, kształtując repertuar, zwracała przede wszystkim uwagę na nowe teksty polskich autorów. Jej następcą został Mirosław Korzeb, związany z tą sceną od roku 1991 i kierujący teatrem do dziś. Z jego inicjatywy powstała w 2000 roku Scena Impresaryjna, dzięki której w Guliwerze występowało wiele zespołów polskich i zagranicznych (m.in. z Anglii, Czech, Białorusi, Serbii, Hiszpanii, Chin). Korzeb skupił wokół Guliwera twórców hołdujących rozmaitym estetykom, m.in. związanych z Teatrem Wierszalin, wraz z którym pod kierunkiem Piotra Tomaszuka powstało jedno z najsłynniejszych przedstawień Guliwera minionego dwudziestolecia, Kubuś Puchatek (1993).