Przejdź do treści

Moje 42. WST: HALKA


Przepisana przez Annę Smolar wraz zespołem: „Halka” Stanisława Moniuszki/ Włodzimierza Wolskiego okazała się niemiłosiernie wydłużonym skeczem (trzy i pół godziny z przerwą), w którym znany melodramat operowy zastąpiła współczesna telenowela okraszona szpetnymi wyrazami, a dialog został wzbogacony o wygłaszane didaskalia.

Taka zabawa śmieszy przez kwadrans, po czym okazuje się nużąca, zwłaszcza że intelektualnie reinterpretacja „Halki” jest dość płyciutka. Oczywiście, jak zawsze cieszy forma zespołu aktorskiego Starego Teatru, który przedstawia się z jak najlepszej strony, przykuwa oko choreografia Sakowicza (nie tylko finałowy taniec z krzesłami), ale i tak trudno się opędzić od pytania, po co ten cały wysiłek? „Halką” nikt się nie przejmuje od lat, historia dziewczyny porzuconej przez pana to tylko słabiutkie fabularne tło muzyki, wywracanie więc na nice tej idiotycznej historyjki to wyważanie otwartych drzwi. Publiczność jednak (w większości) zaakceptowała ten prześmiewczy spektakl z radością, kwitując go owacją na stojąco, która zwieńczyła tegoroczne 42. WST.

Tomasz Miłkowski


TWÓRCY:

autor: Natalia Fiedorczuk, Anna Smolar we współpracy z zespołem aktorskim
reżyseria: Anna Smolar
asystentki reżyserki: Ewa Galica, Kalina Dębska
scenariusz: Natalia Fiedorczuk, Anna Smolar we współpracy z zespołem aktorskim
scenografia, kostiumy: Anna Met
asystentka scenografki: Stefania Jabłońska
choreografia: Paweł Sakowicz
muzyka: Enchanted Hunters (Magdalena Gajdzica, Małgorzata Penkalla)
reżyseria światła, wideo: Liubov Gorobiuk
inspicjent, sufler: Zbigniew S. Kaleta
OBSADA:
Aleksandra Nowosadko, Magda Grąziowska, Karolina Kraczkowska (gościnnie), Alicja Wojnowska, Roman Gancarczyk, Radosław Krzyżowski, Michał Majnicz, Łukasz Stawarczyk
Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie na Scenie im. G. Holoubka Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy, 29 maja 2022,

[fot. Magda Hueckel]

Leave a Reply