Przejdź do treści

Krystian Lupa ma Boya

Nagroda im. Tadeusza Żeleńskiego-Boya’2020 przyznana niemal rok temu przez polską sekcję Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych/ Klub Krytyki Teatralnej Stowarzyszenia Dziennikarzy RP trafiła w ręce Laureata – KRYSTIANA LUPY. Jej wcześniejsze wręczenie uniemożliwiała pandemia.

Dzięki gościnności Teatru Powszechnego w Warszawie po spektaklu Krystiana Lupy „Capri – wyspa uciekinierów” w dniu 10 lipca odbyło się uroczyste wręczenie Dyplomu Honorowego w obecności całego zespołu aktorskiego i publiczności, a także dyrektora Teatru Powszechnego Pawła Łysaka.

Ceremonię otworzył dyrektora artystyczny Teatru Powszechnego Paweł Sztarbowski. Przed wręczeniem dyplomu Tomasz Miłkowski, prezes polskie sekcji AICT, wiceprezes honorowy Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych przypomniał krótko dzieje tej nagrody i motywację werdyktu kapituły – poniżej publikujemy tekst jego krótkiego wystąpienia.

[na zdj.: Dyplom zaprojektowany przez artystę grafika Janusza Golika].

Za przyznaną nagrodę podziękował Krystian Lupa, komentując, ze nagroda go odmładza i dodaje sił. To ważne zwłaszcza dzisiaj – mówił – kiedy artyści i sztuka znaleźli się na rozdrożu. Nagroda, akcentująca znaczenie naszego spektaklu jest więc wsparciem poszukiwania drogi na przyszłość. I za to przede wszystkim chciałbym podziękować – powiedział Laureat.

O spektaklu „Capri – wyspa uciekinierów”, także 10 lipca narodzonego owacjami na stojąco, pisaliśmy wcześniej w „Yoricku” nr 63: Tomasz Miłkowski, Ostatnia szansa: jaskinia na Capri.

Wystąpienie Tomasza Miłkowskiego przed wręczeniem Nagrody im. Tadeusza Żeleńskiego-Boya KRYSTIANOWI LUPIE:

Szanowni Państwo,

przypadł mi w udziale zaszczyt wręczenia dorocznej Nagrody polskiej sekcji Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych – Nagrody im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego.

Nagroda została ustanowiona w roku 1957 z inicjatywy ówczesnego przewodniczącego polskiej sekcji Romana Szydłowskiego i jest przyznawania po dziś dzień. Pierwszym jej laureatem w roku 1957 był Kazimierz Dejmek za odwilżowy spektakl „Śmierć Winkelrieda” w łódzkim Teatrze Nowym. Ubiegłoroczny laureat – pandemia uniemożliwiła wcześnie jej wręczenie – jest 44 z kolei jej laureatem. Przypadek sprawił, że towarzyszy tej nagrodzie mickiewiczowska liczba symboliczna. Zanim z radością przekażę w ręce Krystiana Lupy dyplom-certyfikat nagrody jeszcze dwie uwagi.

Po pierwsze, nie będzie laudacji. Laudację opublikowaliśmy na stronie aict, w naszym internetowym magazynie „Yorick”, oczekując na możliwość jej wręczenia. Dziś, po tym monumentalnym spektaklu, którego byliśmy widzami-wybrańcami widać, że sam w sobie był potężną laudacją.

Po drugie, trudno uciec od pytania, dlaczego dopiero teraz Zard polskiej sekcji AICT zdecydował się na przyznanie tej Nagrody, choć na liście laureatów wcześniej znaleźli się uczniowie Krystiana Lupy. Wygląda to na jakieś horrendalne przeoczenie. Sprawa przestaje być jednak tak tajemnicza, jeśli pamiętać, że w latach 1980-1999 nagroda Boya nie była przyznawana z jednym wyjątkiem roku 1990, kiedy laur odebrał Sławomir Mrożek, jedyny dramaturg na długiej już liście laureatów.

Kiedy do przyznawania nagrody Boya wróciliśmy po tej długiej pauzie, Krystian Lupa był już artystą nie tylko cenionym, ale wielokrotnie uhonorowanym rozmaitymi nagrodami i wyróżnieniami, a wkrótce znalazł się w gronie laureatów Europejskiej Nagrody Teatralnej (tzw. Premio Europa. 2011), Stowarzyszenie Krytyków Teatralnych było tej nagrody inspiratorem.

Po tej nagrodzie czekaliśmy na sposobność, która nadarzała się kilka razy, ale autorski spektakl „Capri” stał się wydarzeniem, po którym dłużej już nie można było zwlekać. Pojawiło się dzieło o wielkiej wadze artystycznej i moralnej, przejmujący głos artysty o niebezpieczeństwie, w jakim znalazł się człowiek i nasz świat.

Panie, panowie, pora na oficjalny komunikat:

Nagrodę im. Tadeusza Żeleńskiego-Boya za rok 2020 otrzymuje KRYSTIAN LUPA za osiągnięcia w sztuce teatru, ze szczególnym uwzględnieniem autorskiego spektaklu „Capri. Wyspa uciekinierów” w Teatrze Powszechnym w Warszawie.

Bardzo proszę pana Krystiana Lupę o przyjęcie tej honorowej nagrody.

Leave a Reply