Przejdź do treści

W poszukiwaniu wspólnego mianownika

Nowa książka pod redakcją Jana Sowy

Na najnowszą publikację badacza społecznego, Jana Sowy, składa się zbiór tekstów, dla których punktem wyjścia było sympozjum organizowane w ramach pierwszego Biennale Warszawa.

Książka „W poszukiwaniu wspólnego mianownika. Uniwersalizm i progresywna polityka kulturalna” stanowi podsumowanie sympozjum pod tym samym tytułem, które odbyło się dokładnie rok temu, 13 maja 2019, w ramach pierwszej edycji Biennale Warszawa „Zorganizujmy swoją przyszłość!”. Zbiera głosy europejskich intelektualistek, badaczy i aktywistek dotyczące uniwersalizmu i jego znaczenia dla progresywnej polityki kulturalnej. Podejmuje m.in. problemy kolonializmu, neoliberalnej globalizacji, polityki tożsamości, populizmu oraz migracji. Jest to druga po „Solidarności 2.0” publikacja Biennale pod redakcją Jana Sowy.

Publikacja wydana jest wspólnie przez Biennale Warszawa i EUNIC European Union National Institutes for Culture. Projekt współfinansowany ze środków Komisji Europejskiej Przedstawicielstwa w Polsce.

Książkę można pobrać w postaci darmowych e-booków w dwóch wersjach językowych ze stron Biennale i EUNIC Warszawa.

Ze Wstępu Jana Sowy:

„Trudności w dążeniu do uniwersalizmu nie są bynajmniej tematem badań jedynie dla historyków, filozofów czy socjologów. Jestem głęboko przekonany, że globalny, a tym samym uniwersalny charakter wyzwań, przed którymi stoimy – takich jak zmiany klimatyczne, masowe migracje, niekontrolowane wpływy instytucji finansowych, prawicowy terroryzm i tym podobne – sprawia, że stworzenie jakiegoś rodzaju nowego uniwersalizmu staje się zadaniem najwyższej wagi”.

Redaktor:

Jan Sowa jest materialistyczno-dialektycznym teoretykiem i badaczem społecznym. Doktor socjologii, habilitował się z kulturoznawstwa, koncentruje się na badaniach nad nowoczesnością. Był kuratorem programu dyskursywnego i badań pierwszej edycji (2018–2019) Biennale Warszawa, a obecnie pracuje na stanowisku profesora w Katedrze Teorii Kultury Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Autor i redaktor kilkunastu książek, między innymi „Fantomowe ciało króla. Peryferyjne zmagania z nowoczesną formą”, „Sport nie istnieje. Igrzyska w społeczeństwie spektaklu” (wspólnie z Krzysztofem Wolańskim), „Solidarność 2.0, czyli demokracja jako forma życia”.

Autorzy i autorki:

Teodor Ajder pracuje w American School of Warsaw w Departamencie Nauki Pracy dla Wspólnoty. Jest pisarzem, psychologiem, specjalistą w zakresie kształcenia specjalnego i kuratorem. Ukończył studia psychologiczne na Uniwersytecie Babeș-Bolyai (Rumunia), a tytuł magistra edukacji oraz doktora w dziedzinie nauk środowiskowych, informacyjnych i mediów zdobył na National University w Jokohamie. Ajder jest autorem szeregu książek (w języku rumuńskim), w których dominuje temat migracji, jak np. „MO[PO]JARO” (2010); „The Mēn Mask is For A Japanese Girl” (2008, drugie wydanie 2019); „Vurda, The Heart’s Replacement” (2003) i „Hour of Love” (2002). W 2014 r. wraz z grupą rumuńskojęzycznych imigrantów w Polsce założył „Mămăliga de Varșovia” – trójjęzyczne pismo literackie, które koncentruje się na sytuacji imigrantów. Ajdar urodził się w Chișinău (Mołdawia).

Robin van den Akker jest starszym wykładowcą filozofii kultury i kierownikiem Wydziału Humanistycznego Erasmus University College w Rotterdamie. Pisał o sztuce współczesnej, kulturowych estetykach i politykach w „The Journal of Aesthetics and Culture”, „Frieze”, „ArtPulse”, „Monu”, „The American Book Review” oraz w wielu innych czasopismach, katalogach i wydawnictwach. Jest redaktorem założy­cielem platformy badawczej „Notes on Metamodernism” (2010) i redaktorem zbioru „Metamodernism: Historicity, affect, and depth after postmodernism” (2017), który ukazał się w serii Radical Cultural Studies (Rowman & Littlefield International). Jego prace były tłumaczone na wiele języków, w tym man­daryński, rosyjski, niemiecki i hiszpański.

Claudia Ciobanu pochodzi z Rumunii, mieszka w Warszawie i pracuje na zlecenie jako reporterka. W swoich artykułach dla takich mediów jak Reuters, al-Jazeera, openDemocracy i „The Guardian” zajmuje się tematyką Europy Środkowo-Wschodniej. Ciekawią ją kwestie związane z procesem transformacji społecznej, kulturowej, politycznej i ekologicznej w regionie, ze szczególnym naciskiem na aktywizm polityczny. Ciobanu pisze również o losie emigrantów z krajów Europy Środkowo-Wschodniej na zachodzie. Wraz z Teodorem Ajderem należy do kolektywu rumuńskojęzycznych imigrantów w Polsce „Mămăliga de Varșovia”, wydającego trójjęzyczne pismo literackie, które koncentruje się na sytuacji imigrantów.

Anna Curcio to wojownicza badaczka marksizmu autonomistycznego. Jej badania, prowadzone głównie we współpracy z innymi naukowcami, skupiają się na samoorganizacji prekariuszy w kilku gałęziach gospodarki, od logistyki po tragarstwo. Curcio brała też udział w różnorodnych inicjatywach z pogranicza badań naukowych i aktywizmu, w tym w grupach badaczy i aktywistów społecznych, np. UniNomade czy EduFactory. Obecnie jest członkiem projektu Commonware. Mieszka we Włoszech.

Ulrike Guérot jest profesorem Donau-Universität Krems w Austrii i kierowniczką Katedry Polityki Europejskiej i Badań nad Demokracją. Jest też założycielką European Democracy Lab w Berlinie – think-tanku opracowującego innowacyjne idee dla Europy. Poza pracą i nauczaniem na uniwersytetach w Europie i USA Guérot pracowała też w szeregu europejskich instytutów badawczych i think-tanków, a także nimi zarządzała. Jej książki („Why Europe Must Become a Republic” w 2016 r. oraz „The New Civil War – the Open Europe and its Enemies” w 2017 r.) stały się bestsellerami w Niemczech i innych krajach. Jej prace są tłumaczone i wydawane w całej Europie. W okresie od jesieni 2017 r. do wiosny 2018 r. Guérot piastowała stanowisko wizytującego profesora im. Alfreda Grossera na Uniwersytecie Goethego we Frankfurcie.

Alexandre Lacroix to filozof, pisarz i redaktor naczelny „La Philosophie Magazine”. Uczy pisania kreatywnego i nauk politycznych na uniwersytecie Sciences-Po w Paryżu. Jest też założycielem i dyrektorem szkoły pisarskiej „Les Mots” oraz redaktorem cyklu „Les Grands Mots” wydanego przez Autremen. Lacroix napisał 19 książek z dziedziny beletrystyki, literatury faktu i esejów. Jego ostatni esej – liczący 450 stron „Devant la beauté de la nature” – ukazał się jesienią 2018 r. nakładem Allary éditions.

Andrzej Leder urodzony w 1960 roku, doktor habilitowany, profesor w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, psychoterapeuta. Wydał rozprawę filozoficzną: „Nauka Freuda w epoce ‘Sein und Zeit’”, pracę na temat historii Polski: „Prześniona rewolucja, ćwiczenie z logiki historycznej”, rozprawy dotyczącą idei filozoficznych w XX wiecznej Europie: „Rysa na tafli. Teoria w polu psychoanalitycznym” i „Był kiedyś postmodernizm”, a także, po angielsku: „The Changing Guise of Myths”. Naucza w Szkole Nauk Społecznych (GSSR) IFiS PAN i w Collegium Civitas. Mieszka w Warszawie.

Robert Pfaller jest profesorem filozofii i teorii kultury na Uniwersytecie Sztuki i Wzornictwa Przemysłowego w Linzu (Austria). Jest członkiem założycielem wiedeńskiego stowarzyszenia badań psychoanalitycznych „stuzzicadenti”. W 2007 roku otrzymał od Psychoanalytisches Seminar Zurich nagrodę „The Missing Link” za powiązanie psychoanalizy z innymi dziedzinami nauki w niemieckim wydaniu swojej książki „The Pleasure Principle in Culture: Illusions Without Owners” („Die Illusionen der anderen. Ueber das Lustprinzip in der Kultur”, Frankfurt/Main: Suhrkamp, 2002).

Ana Teixeira Pinto jest pisarką i teoretykiem kultury. Mieszka w Berlinie i wykłada na miejscowym Universität der Künste, a ponadto jest pracownikiem naukowym Uniwersytetu Leuphana w Lüneburgu. Swoje prace publikowała w „e-flux journal”, „Springerin”, „Camera Austria”, „art-agenda”, „Mousse”, „Frieze”, „Domus”, „Manifesta Journal” czy „Texte zur Kunst”. Jest redaktorką “The Reluctant Narrator” (Sternberg Press, 2014), a niedawno współpracowała przy “Alleys of Your Mind: Augmented Intelligence and its Traumas”  (red. Matteo Pasquinelli, 2015), “Nervöse Systeme”  (red. Anselm Franke, Stephanie Hankey i Marek Tuszynski, 2016) oraz “Animals” (red. Filipa Ramos, MIT Press, 2016).

Ovidiu Țichindeleanu jest filozofem i teoretykiem społecznym. Mieszka w Chisinau (Mołdawia). Doktorat w dziedzinie filozofii zdobył na Uniwersytecie Binghamton University, Uniwersytecie Stanowym Nowego Jorku. Țichindeleanu jest redaktorem „IDEA magazyn” oraz koordynatorem serii wydawniczych IDEA Publishing House w Cluj (Rumunia). Jest też współzałożycielem niezależnych platform Indymedia Romania (2004), CriticAtac.ro (2010) oraz LeftEast International (2012). Ponadto jest członkiem Zarządu El Taller International. Od 2012 r. wykłada w Szkole Dekolonializmu Instytutu Roosevelta w Middelburg (Holandia).

Agnieszka Tiutiunik

Leave a Reply