Przejdź do treści

DIABŁY

W przeciwieństwie do spektaklu w Nowym Teatrze, to nie jest adaptacja Matki Joanny od Aniołów, choć wykorzystuje fragmenty opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza. Nie po to jednak, aby ilustrować dzieje ekscytującego związku księdza Suryna i Matki Joanny, podszytego domniemanym opętaniem. ale przestawić sugestywną opowieść o trwającej od wieków opresji kobiet, której patronuje Kościół katolicki. Stąd i motto tego spektaklu z pism św. Tomasza z Akwinu: „Kobiety są błędem natury… z tym ich nadmiarem wilgoci i ich temperaturą ciała świadczącą o cielesnym i duchowym upośledzeniu… są rodzajem kalekiego, chybionego, nieudanego mężczyzny… Pełnym urzeczywistnieniem rodzaju ludzkiego jest mężczyzna”.

Powstał spektakl pełen feministycznej energii, którego puentą staje się lekcja z proponowanego przez autorki programu edukacji seksualnej – ostatnio pod pręgierzem obrońców skrajnie konserwatywnego podejścia do spraw płci i cielesności, którego koroną jest opis orgazmu łechtaczkowego, poprzedzony musicalowym szlagierem poświęconym akceptacji ciała. Nie pozbawiony dowcipu spektakl o sprawach całkiem serio. Widzowie muszą być przygotowani na zaczepki aktorek, które wciągają wybranych panów do akcji.

DIABŁY, reżyseria Agnieszka Błońska, scenariusz i dramaturgia Joanna Wichowska, scenografia Robert Rumas, choreografia Nina Chyżna, projekcje wideo i światło Artur Sienicki, kostiumy Arek Ślesiński, opracowanie muzyczne Agnieszka Błońska, asystentka reżyserki Krystyna Bednarek, inspicjentka Barbara Sadowska; obsada: Monika Adamczyk, Klara Bielawka, Aleksandra Bożek, Arkadiusz Brykalski, Oksana Czerkaszyna, Natalia Lagiewniczak, Maria Robaszkiewicz, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera, premiera 7 grudnia 2019

Leave a Reply