Przejdź do treści

Dramaty, komedie i… operetka w Warszawie

Teatr Komedia 3.01.2019 ma premierę sztuki APARTAMENT PREZYDENCKI . Autor – Michael McKeever, przekład – Jacek Kaduczak, reżyseria – Tomasz Dutkiewicz, scenografia – Wojciech Stefaniak.

Od teatru:

“W Hollywood moralność człowieka znaczy mniej od jego tweetów.” /Anonim/

Czerwony dywan, błyski fleszy, szerokie uśmiechy, wywiady, podziękowania, ucałowania, wielbiciele, adoratorzy, fani, splendor, podziw i sława…

Hollywood w najbardziej obiegowym wydaniu – fabryka snów, fabryka Gwiazd, fabryka nierzeczywistych światów, nierzeczywistych bohaterów i bardzo rzeczywistych pieniędzy…

Apartament prezydencki w słynnym hollywoodzkim hotelu Chateau Marmont. Wieczór wręczenia Złotych Globów. Patrick Zane, jeden z najsłynniejszych hollywoodzkich aktorów, symbol męskości i gwiazda filmów akcji, wyrusza na uroczystość wręczenia Złotych Globów. To ma być “jego” wieczór.

Jednak w jego apartamencie dzieją się rzeczy, które znacząco rozmijają się ze scenicznym employ aktora i niekoniecznie powinny ujrzeć światło dzienne. Dobrze wie o tym jego agent, który za wszelką cenę stara się skutecznie posprzątać cały “bałagan”, który pozostawiła po sobie w hotelu Gwiazda.

Otóż słowa “skutecznie” i “za wszelka cenę” w Hollywood nabierają specjalnego znaczenia.

Dość powiedzieć, że nieżywa naga męska prostytutka na podłodze apartamentu oraz duże ilości znajomo wyglądającego białego proszku na stoliku, to tylko jedne z wielu niekoniecznie pożądanych elementów skandalicznej układanki rujnującej świetlisty image filmowego gwiazdora.

“Apartament prezydencki” to połączenie “Pulp fiction” Quentina Tarantino z serialem HBO “Ray Donovan”. To, mówiąc kolokwialnie, najbardziej „pojechana po bandzie” komedia, która w przewrotny i błyskotliwy sposób burzy wszystkie cukierkowe wyobrażenie o fabryce snów. To bezlitosna i inteligentna satyra na przemysł filmowy, w którym nie istnieje świętość, której nie można by zszargać i hipokryzja, której granic nie można by przekroczyć.

Zawsze bowiem znajdą się ludzie, którzy za odpowiednio sowitą gratyfikację ukryją wszelkie niewygodne fakty i błyszczącym brokatem PR-u zatuszują nawet największą rysę na wizerunku uwielbianej przez świat Gwiazdy.

“Apartament prezydencki” – czarna komedia, która śmiechem zdemoluje wszelkie Twe kolorowe złudzenia na temat show-businessu.

ObsadaAnna Oberc , Jan Jankowski, Jan WieczorkowskiSylwia Gliwa, Dawid Czupryński, Adam Fidusiewicz.

Nowy Teatr na 9.01.2019 zapowiada premierę sztuki Masakra (fot.Witek Orski). Koncepcja, choreografia: Paweł Sakowicz, kreacja, taniec: Karolina Kraczkowska, Agnieszka Kryst, Ramona Nagabczyńska, Iza Szostak. Dramaturgia: Anka Herbut, muzyka: Lubomir Grzelak, scenografia: Anna Met, reżyseria światła: Jacqueline Sobiszewski.

Opis sztuki:

W 1937 roku polski rząd wysłał na Madagaskar ekspedycję, mającą zbadać możliwość kolonizacji wyspy. Uczestniczyli w niej major Mieczysław Lepecki, współpracownik Józefa Piłsudskiego, oraz pisarz i podróżnik Arkady Fiedler. Wyprawę wspierała Liga Morska i Kolonialna, popularyzująca hasło: „jak każdemu wolnemu narodowi, Polsce należą się kolonie”. Polską kolonią Madagaskar nigdy jednak nie został.

W 1920 roku w Londynie nieformalna konferencja nauczycieli tańca powołała nowy styl: modern ballroom dance. Tańce zniewolonych społeczności z obszarów Brazylii, Haiti i Kuby zostały skodyfikowane i stały się popularną rozrywką dla wyższej klasy średniej. Z czasem samba, cha-cha, rumba, paso doble i jive stworzyły grupę latynoamerykańskich tańców towarzyskich, do dziś wykonywanych na turniejach tańca sportowego.

Teatr Kwadrat  12.01 zaprasza na premierę Arcydzieła na śmietniku Stephena Sachsa.Tłumaczenie: Bogusława Plisz-Góral, reżyseria: Grzegorz Warchoł, scenografia: Maciej Chojnacki, kostiumy: Maciej Chojnacki.

OSOBY:

Maude Gutman – Aleksandra Justa (gościnnie)
Lionel Percy – Grzegorz Wons

Czym jest sztuka i kto decyduje o jej wartości? Pytanie to nie musi być wypowiedziane wprost, by zaintrygować widza. Przedstawienie nie skupia się wyłącznie na tematyce związanej ze sztuką, a przede wszystkim ukazuje życie człowieka z wszelkimi jego zawiłościami i odcieniami. Sedno sztuki stanowi spotkanie dwojga ludzi o skrajnych osobowościach, pochodzących z odległych światów. Różni ich wszystko – od statusu społecznego, przez wykształcenie, po stosunek do rzeczywistości. Ona to doświadczona przez życie, pełna ekspresji kobieta, wysławiająca się w prosty, czasem wulgarny sposób. On to elegancki, elokwentny mężczyzna, pełen dystansu i profesjonalizmu. Jednak okazuje się, że rozmowa o zagadkowym dziele, staje się przede wszystkim spotkaniem dwójki samotnych ludzi doświadczonych przez los. Dwie tak kontrastowe postacie tworzą komiczną i wybuchową mieszankę.

26 stycznia 2019 r. Kwadrat planuje premierę komedii Roma i Julian Krzysztofa Jaroszyńskiego. Reżyseria: Paweł Wawrzecki, scenografia: Wojciech Stefaniak.

OSOBY: Matka – Hanna Śleszyńska (gościnnie), Mąż – Paweł Wawrzecki, Roma – Ilona Chojnowska, Julian – Mateusz Łapka (gościnnie).

Czy on to już ON czy jeszcze ONA? Czy w szalonych czasach chirurgii plastycznej i zabiegów in vitro można być ojcem i jednocześnie siostrą?

Współcześnie w Polsce. Klinika seksuologii. Na operację zmiany płci czeka para młodych ludzi: Roma chce zostać mężczyzną, zaś leżący w sąsiedniej sali Julian- kobietą. Romę odwiedza o pokolenie od niej starszy Mąż. Zapowiada rozwód i odebranie majątku. W tym samym czasie przy łóżku Juliana lamentuje Matka, wstrząśnięta decyzją syna. Tymczasem niespodziewanie Roma i Julian mają się ku sobie…

Wartka akcja, dowcipne dialogi i zaskakujące rozwiązania to najkrótszy opis komedii „Roma i Julian” z udziałem Hanny Śleszyńskiej, Pawła Wawrzeckiego, Ilony Chojnowskiej oraz Mateusza Łapki.

Teatr Współczesny na Scenie w Baraku 26 stycznia wystawi premierę Trzecia pierś Ireneusz Iredyńskiego. Reżyseria i opracowanie muzyczne: Jarosław Tumidajski, scenografia: Mirek Kaczmarek,  światło: Katarzyna Łuszczyk.

Obsada: Magdalena Żak, Mariusz Jakus, Szymon Mysłakowski.

Od teatru:

Jeżeli masz dość rutyny w swoim życiu, jeżeli męczy cię przymus robienia kariery, jeśli marzysz o ucieczce od przyśpieszonego rytmu wielkiego miasta – dołącz do nas. Dzięki naszej wspólnocie przekonasz się, czym jest prawdziwa wolność, odnajdziesz sens życia i radość. Czy pamiętasz jeszcze, jak to jest być dzieckiem i co to znaczy mieć marzenia? W naszej rajskiej dolinie ponownie poczujesz się jak dziecko i na nowo nauczysz się marzyć. Z nami życie jest proste. Czekamy na ciebie już dziś!

Teatr Dramatyczny rozpoczyna 2019 r. bardzo serio, bowiem Szekspirem. 18 stycznia planuje premierę HAMLETA William`a Shakespeare`a i to w reżyserii Tadeusza Bradeckiego. Przekład: Piotr Kamiński, scenografia i kostiumy: Andrzej Witkowski, choreografia: Przemysław Wyszyński, światła: Maria Machowska, projekcje: Antonii Witkowski.

Historia księcia Hamleta, który konfrontuje się z nagłą i tajemniczą śmiercią ojca to jeden z najważniejszych światowych dramatów. „Hamlet” w reżyserii Tadeusza Bradeckiego opowiedziany będzie w konwencji ponadczasowej, tak jak ponadczasowa jest spirala zła, która kręci się wokół młodego księcia. To pełna intryg, spisków i walki o tron opowieść o tragiczności ludzkiej historii, w której pokój zapada tylko po to, by mogła zacząć się kolejna wojna.
Sztuka zostanie przedstawiona po raz pierwszy w Polsce w nowym przekładzie.

OBSADA: Krzysztof Szczepaniak Hamlet, Piotr Siwkiewicz Duch Ojca Hamleta, Maciej Wyczański Klaudiusz, Anna Moskal Getruda,MateuszWeber Horacy,MariuszWojciechowski Poloniusz,
Martyna Byczkowska Ofelia, Kamil Szklany Laertes, Piotr Bulcewicz  Rosencrantz, Marcin Wojciechowski/Michał Klawiter (gościnnie)  Guildenstern, Adam Ferency Pierwszy aktor/Aktor-Król/Grabarz, Kamil Siegmund Marcellus/Aktor-Królowa/Grabarz II, Zbigniew Dziduch Barnardo/Aktor-Lucjanus/Ksiądz,Henryk NiebudekCornelius/Reynaldo/Aktor-Prolog/Ozryk
Modest RucińskiFransisco/Voltemand/Kapitan norweski /Fortynbras.

Teatr Polonia 15.01.2019 proponuje premierę sztuki Christophera Duranga WANIA, SONIA, MASZA I SPIKE .Tłumaczenie: Bogusława Plisz-Góral, reżyseria: Maciej Kowalewski, scenografia: Arkadiusz Kośmider, światło: Adam Czaplicki, kostiumy: Dorota Roqueplo.

Obsada:

Ewa Błaszczyk, Dorota Landowska, Małgorzata Rożniatowska/Jowita Budnik, Marianna Janczarska, Maciej Kowalewski, Wojciech Zieliński

Wania i jego adoptowana siostra Sonia, rodzeństwo w średnim wieku, dzielą dom po rodzicach w Bucks County w Pensylwanii. W idyllicznej scenerii domu na wzgórzu na tarasie z pięknym widokiem na staw popijają poranną kawę. Mają imiona bohaterów Czechowa nadane przez rodziców – entuzjastów teatru. Wania i Sonia nigdy nie musieli dorosnąć. Opiekowali się teraz już zmarłymi rodzicami, nie mają pracy. Pieniądze zapewnia im ich siostra Masza, słynna aktorka seriali klasy premium („Lady killer” to jej najsłynniejsza rola), która jest właścicielem domu i płaci rachunki. Wania (który jest gejem) i Sonia (która zawsze przypomina wszystkim, że została adoptowana) spędzają dni, rozpamiętując wszystkie stracone szanse, zastanawiając się, czy gaj dziewięciu wiśni na ich posiadłości to już wiśniowy sad i opłakują swój raczej czeski los w życiu. Jedynym innym mieszkańcem domu jest sprzątaczka Kasandra, która podobnie jak jej imienniczka, ma skłonność do wypowiadania strasznych i absurdalnych proroctw, w które nikt nie wierzy, a które czasami się sprawdzają. Ta „sielanka” zostaje przerwana niespodziewaną wizytą Maszy, niosącą ze sobą falę dramatu, niekończącą się litanię sukcesów i niepewności oraz znacznie młodszego, wspaniałego acz raczej pustego kochanka o imieniu Spike…

„Sztuka Duranga ma delikatność i misterność czechowowskich konstrukcji, tak bliskich polskiemu widzowi i jednocześnie rozmach brodwayowskich produkcji, które gwarantują sukces u każdej publiczności. Jedną z jej najważniejszych wartości są pełnowartościowe, dramatyczne i jednocześnie komediowe role, które w tej obsadzie zachwycą. Dla mnie jest to materiał na prawdziwe widowisko zrobione z dbałością o słowo, frazę i klarowną, linearną fabułę, dające szansę na pokazanie teatru w jego najszlachetniejszej współczesnej formie. To piękna sztuka o najważniejszych wartościach życia, wzruszająca, smutna, sentymentalna i bardzo, bardzo mądrze śmieszna”. Maciej Kowalewski – reżyser spektaklu.

8 lutego 2019 ten sam teatr zaproponuje premierę sztuki Anat Gov BOŻE MÓJ!. (Koprodukcja z Teatrem Stu) Reżyseria: Andrzej Seweryn.

Obsada:

Maria Seweryn, Krzysztof Pluskota, Ignacy Liss (student II roku Akademii Teatralnej)

Ella, terapeutka, jest samotną matką nastoletniego autystycznego chłopca. Czas dzieli między dom i pracę. W obu miejscach musi być profesjonalnym psychologiem. Pewnego dnia odbiera telefon zrozpaczonego mężczyzny, który prosi o natychmiastowe rozpoczęcie terapii. W przeciwnym razie, uprzedza mężczyzna, może stać się coś strasznego. Ella zgadza się przyjąć go po godzinach pracy, w swoim domu. W drzwiach pojawia się tajemniczy Pan B.
Czy to, że zostaliśmy stworzeni na Boży obraz i podobieństwo oznacza, że Bóg jest podobny do nas? Komedia BOŻE MÓJ! to niezwykle zabawne rozwinięcie takiej myśli. Anat Gov, izraelska dramatopisarka, dowcipnie odwraca relację Stwórca-stworzenie, humorystycznie komentuje znane z Biblii historie. Powraca przy tym do najważniejszych kwestii związanych z naszym losem, stawia na nowo fundamentalne pytania. W sytuacji „bez wyjścia”, w osamotnieniu i rutynie –  może zdarzyć się  cud. Nieoczekiwane spotkanie, które zmieni wszystko i stanie się początkiem dalszych cudów. Spotkanie z Panem B.

Zaskakuje premierą Teatr Narodowy. Będzie to, 18 stycznia, Zemsta nietoperza Johanna Straussa. Autorzy libretta: Karl Haffner, Richard Genée, autorzy przekładu libretta: Michał Zadara, Justyna Skoczek. Reżyseria: Michał Zadara, kierownictwo muzyczne: Justyna Skoczek. Kostiumy: Julia Kornacka, Arek Ślesiński, choreografia: Ewelina Adamska-Porczyk, reżyseria światła, projekcje wideo: Artur Sienicki.

Zdaniem teatru : Zemsta nietoperza to porywająca operetka wszechczasów.

Ekskluzywne imprezy, przebieranki, salonowe intrygi – wykroczenia, występki, małżeńskie zdrady. Służące aspirują do gwiazdorskiej kariery, a ekscentryczni milionerzy idą do więzienia jak na bal. Tak się bawi, tak się bawi Warszawa!

Obsada: Anna Lobedan, Marta Wągrocka, Mateusz Rusin, Karol Dziuba, Oskar Hamerski, Waldemar Kownacki, Paweł Paprocki, Przemysław Stippa, Ewa Konstancja Bułhak, Wiktoria Gorodeckaja, Monika Dryl, Lidia Pronobis, Anna Grycewicz, Paulina Korthals, Bartłomiej Bobrowski, Kacper Matula, Kamil Mrożek, Hubert Paszkiewicz.


Teatr Polski rozpoczyna rok równie serio, jak Dramatyczny. 29.01.2019 na  Dużej Scenie będzie miała miejsce premiera Wyzwolenia Stanisława Wyspiańskiego. Reżyseria: Anna Augustynowicz, scenografia: Marek Braun, kostiumy: Wanda Kowalska, reżyser światła: Krzysztof Sendke, muzyka: Jacek Wierzchowski.

Obsada: Grzegorz Falkowski, Jerzy Trela, Marcin Bubółka, Katarzyna Strączek, Hanna Skarga, Mirosław Zbrojewicz, Jerzy Schejbal, Marcin Jędrzejewski, Dominik Łoś, Adam Cywka, Marcin Bosak, Eliza Borowska, Dorota Stalińska, Paweł Krucz, Antoni Ostrouch, Krystian Modzelewski, Marta Alaborska, Andrzej Seweryn (głos).

Rzecz dzieje się w teatrze, ale nie o teatrze opowiada… Scenka rodzajowa z życia artystów niepostrzeżenie zmienia się w opowieść serio, „labirynt teatru” staje się labiryntem narodowej wyobraźni, a głównym tematem okazuje się najważniejsze z ludzkich doświadczeń – pragnienie wolności.

Rozczarowany powierzchownym przyjęciem „Wesela”, Wyspiański napisał w 1903 roku „Wyzwolenie”, w którym podjął próbę sportretowania Polaków, tych dawnych i tych współczesnych.

Dramat, który mu się jawił, do dziś porusza – bo wszystko jest: i ziemia, i kraj, i ojczyzna, i ludzie… Tylko naród się zgubił…

Opr. Ewa Sośnicka-Wojciechowska

 

Teatr Wielki Opera Narodowa w Warszawie

 15.01.19 – London Symphony Orchestra

Po raz kolejny zawita w Operze Narodowej jeden z najznakomitszych zespołów symfonicznych świata. Podczas wieczoru w Operze Narodowej za pulpitem stanie  Sir Simon Rattle, szef orkiestry, jeden z najznamienitszych dyrygentów, światowa legenda batuty, znany także jako wielbiciel oraz propagator twórczości Karola SzymanowskiegoWitolda Lutosławskiego. W programie koncertu znajdą się dzieła Béli Bartòka oraz Antona Brucknera.

 

 23.02.19 –  premiera trzyaktowej opery Tosca Gioacchino Pucciniego, do której  libretto napisali: Luigi Illica i Giuseppe Giacosa wg sztuki Victoriena Sardou.

Śpiewaczka i malarz, miłość i zbrodnia – ten mroczny klasyk o zakochanej kobiecie, która angażuje się w niebezpieczną grę z władzą, nie przestaje budzić wielkich emocji. Od swojej premiery w rzymskim Teatro Constanzi w 1900 roku nęci kolejnych reżyserów.
Kim okaże się dzisiaj heroina gotowa targować się ze śmiercią o życie ukochanego? Kogo w niej usłyszy Barbara Wysocka – reżyserka, zobaczy Barbara Hanicka (scenografka), Julia Kornacka (autorka kostiumów) i Jacek Przybyłowicz (choreografia) oraz Marc Heinz (reżyser świateł) – okaże się już w dniu premiery, którą muzycznie przygotuje Paolo Arrivabeni.

 

15,16,17. 03.19 -.  11. Warsztat Choreograficzny – Kreacje 11

Nowe prace młodych choreografów pokaże Polski Balet Narodowy.

„Warsztaty choreograficzne powinny być nieodłącznym elementem życia zespołu baletowego, który ma ambicję kształtowania własnego oblicza artystycznego. Bez poszukiwania nowych dróg, środków ekspresji, a nawet nowego języka, balet byłby sztuką mało interesującą, pozbawioną niespodzianek i wyzwań dla publiczności, być może nawet sztuką martwą. Liczący się zespół baletowy, niezależnie od prezentowania wielkiego i znanego już repertuaru, powinien być więc kreatywny, szukać własnych rozwiązań artystycznych, proponować balety nowych choreografów, najlepiej wywodzących się z zespołu. Aby jednak talenty choreograficzne miały szansę ujawnić się i rozwijać, muszą zaistnieć ku temu odpowiednie warunki. Dlatego jedną z pierwszych moich inicjatyw po objęciu dyrekcji Polskiego Baletu Narodowego było stworzenie dorocznych warsztatów choreograficznych – pisze  dyrektor PBN Krzysztof Pastor.

Więcej – https://teatrwielki.pl/

opr. Anna Leszkowska

Leave a Reply