W Teatrze Wybrzeże w niedzielę 6 stycznia na nowej scenie Stara Apteka odbędzie się prapremiera WIĘZI Jarosława Murawskiego i Michała Buszewicza na podstawie dzienników i relacji reżyserki spektaklu Oleny Apczel.
Reżyseria: Olena Apczel, dramaturgia(gr. dramatourgia), 1. twórczość dramatyczna, ogół utwo... More: Jarosław Murawski, scenografia, kostiumy: Natalia Mleczak, światło, video: Szymon Kluz.
Od teatru:
(Olena Apczel) – Gdy próbuję wymówić tytuł tego spektaklu, wychodzi mi na końcu coś między „i” a „y”. Wiem, że to dwa różne słowa, ale na szczęście znaczą z grubsza to samo; co innego „przeszłość” i „przyszłość”, których nie umiem odróżnić, a to jednak poważniejszy problem – tak zaczyna się ta historia. Bohaterka urodzona w Donbasie na wschodniej Ukrainie opowiada o swoim kraju z innej perspektywy niż ta, z jaką patrzy się na Ukrainę w Polsce, czyli głównie przez pryzmat tego, co dzieje się we Lwowie i Kijowie. Mówi o tym, jak wygląda Polska z perspektywy Ukrainy, ale przede wszystkim opowiada o samej Ukrainie, kraju niezwykle zróżnicowanym, przeoranym dodatkowo przez trwający od 2014 roku wewnętrzny i zewnętrzny konflikt.
WIĘZI oparte są na dziennikach i relacjach Oleny Apczel, ukraińskiej reżyserki i performerki, która była świadkiem dramatycznych wydarzeń w Kijowie, Charkowie i innych miastach Ukrainy, które zapoczątkowały „rewolucję godności”, a w jej następstwie hybrydową wojnę. Była na froncie jako wolontariuszka, organizowała pomoc rodzinom poległych, ale przede wszystkim była świadkiem, jak wyostrzone przez Majdan podziały infekują kraj i ludzi, przechodząc w poprzek miast, grup przyjaciół, a nawet rodzin – w tym jej własnej.
– Przez pogmatwanie relacji w mojej rodzinie chciałam ukazać skomplikowaną sytuację społeczno-polityczną w kraju, gdzie jakikolwiek wybór w warunkach wojny prowadzi do wyrzeczenia się czegoś. Z jednej strony nacjonalizm i patriotyzm są niezbędne, by konsolidować naród, z drugiej oznaczają dla wielu podążanie w stronę państwa, w którym wszyscy mówią tak samo, wierzą tak samo i myślą tak samo. A to nie jest możliwe w kraju tak wieloreligijnym, wielojęzycznym i wielonarodowym jak Ukraina – mówi reżyserka.
WIĘZI to spektakl o życiu „pomiędzy”: pomiędzy Ukrainą i Polską, pomiędzy Ukrainą wschodnią i zachodnią, pomiędzy narzucanymi przez różne środowiska narracjami. Ale przede wszystkim to rzecz o wyborze między potrzebą i chęcią służenia ojczyźnie a miłością do rodziny i rodzinnej ziemi. I o okolicznościach, które sprawiają, że obie te miłości mogą się wykluczać.
W spektaklu występują: Małgorzata Brajner – Matka oraz Urzędniczka / Obca Kobieta / Sprzedawczyni, Agata Bykowska – Babcia oraz Ukraińska Sąsiadka / Starsza Obca Kobieta, Katarzyna Dałek – Olena, Jacek Labijak – Brat oraz Chłopak / Pogranicznik / Żołnierz / Obcy Mężczyzna, Krzysztof Matuszewski – Ojciec oraz Oficer / Polski Sąsiad.
Teatr Miejski w Gdyni 26.01.2019 planuje premierę sztuki Aleksandra Majkowskiego Przygody Remusa – adaptacja(łac. adaptare = przystosowywać), przystosowanie utworu li... More i reżyseria – Krzysztof Babicki. Scenografia, projekcje: Robert Turło, muzyka: Marek Kuczyński, kostiumy: Hanna Szymczak, ruch sceniczny: Zbigniew Szymczyk, przygotowanie wokalne: Barbara Czarkowska, współpraca scenograficzna i światło: Marek Perkowski.
Obsada : Agata Moszumańska, Eugeniusz Krzysztof Kujawski, Maciej Wizner, Beata Buczek–Żarnecka, Mariusz Żarnecki, Bogdan Smagacki, Marta Kadłub, Piotr Michalski, Dorota Lulka.
Familijny, multimedialny spektakl z piosenkami opowiadający o losach kaszubskiego bohatera Remusa, wędrownego sprzedawcy, który postanawia ocalić księżniczkę i pokonać smoka. Krzewi ducha wolności i stacza bój z przeciwnościami. Wartka, bogata w perypetie akcja(łac. actio = działanie) ciąg zdarzeń w utworze dramatyc... More, realność, magia, epopeja kaszubska.
Natomiast na 23.03.2019 planowana jest w tym teatrze premiera sztuki Witolda Gombrowicza Bankiet w reżyserii Tadeusza Bradeckiego.
Gdyńskie Centrum Kultury będzie miało 19 stycznia premierę Nocy Helvera. Reżyseria: Grzegorz Chrapkiewicz, scenografia: Wojciech Stefaniak, kostiumy: Aleksandra Harasimowicz, muzyka: Piotr Łabonarski, światło: Piotr Pawlik, wideo: Mikołaj Śliwa.
OBSADA:
Jolanta Jackowska, Nikodem Księżak / Adam Mortas, Robert Tomaszewski.
Opis sztuki:
Za oknem demonstracje i pogromy, a w skromnej kuchni emocjonalny dramat(gr. drama), rodzaj literacki (obok epiki i liryki), obejmuj... More pomiędzy kobietą i mężczyzną. Oboje pragną miłości, bliskości i zrozumienia.
Sztuka rozgrywa się podczas jednego wieczoru, nocy. Do domu wraca Helver. Zafascynowany militariami i wojskowym sznytem. Tego wieczoru wziął udział w demonstracji, za którą stoją potężne siły. Polityczne? Militarne? Tego nie wiemy, ale młodzieńcza fascynacja i gorączka wkradają się w rodzinne ognisko. Przerażona Karla próbuje odwrócić jego uwagę od ulicznych zamieszek. Helver nie chce jednak rozmawiać, nie chce jeść. Zaczyna musztrę. Ich relacje, pełne bólu i okrucieństwa, dla obu stron stają się źródłem cierpienia.
„Noc Helvera” Ingmara Villqista stanowi znakomite odbicie współczesnych zjawisk i lęków. To niezwykle trafne spojrzenie na człowieka, który wpada w sidła presji społecznej, a przy tym uniwersalne i pełne metafor odniesieniem do zła, które… napędza kolejne zło.
Opr. Ewa Sośnicka-wojciechowska
Opera Bałtycka
1.03.19 – premiera trzyaktowej opery Thaïs Julesa Massenete’a z librettem Louisa Galleta według powieści pod tym samym tytułem Anatola France’a.
Thaïs to historia pięknej kurtyzany, mającej wielu wielbicieli. Jej rozpustne życie jest jednak solą w oku młodego mnicha, Atanaela, który nawraca rozwiązłą kobietę. W wyniku tej osobliwej krucjaty, Atanael odkrywa, że tak naprawdę to nie o nawrócenie chodziło, lecz o zdobycie miłości Thaïs. Na tę jest jednak za późno, gdyż jego wybranka umiera.
Thaïs to opowieść o namiętnościach, które targają ludźmi, ale też o zagrożeniach wynikających z nadmiernej religijnej fascynacji. To również otwarcie pola do dyskusji i próba odpowiedzi na pytania dotyczące hierarchii wartości: czy ważniejsza jest miłość i doczesne namiętności, czy wieczne zbawienie.
Spektakl muzycznie przygotowuje José Maria Florêncio, reżyseruje Romuald Wicza-Pokojski, scenografia i kostiumy będą dziełem Alicji Kokosińskiej , a Izabela Sokołowska-Boulton stworzy choreografię(gr. choreia = taniec + grapho = piszę), sztuka tworzenia u... More.
Więcej – http://operabaltycka.pl/
opr. Annna Leszkowska
