Teatr Ateneum
W Teatrze Ateneum z okazji 90-lecia teatru przygotowano w I kwartale 2018 r. dwie premiery.
28.01.18 – Pierwszą jest wystawiana już dawniej w Polsce sztuka niemieckojęzycznej dramatopisarki Dei Loher – NAD CZARNYM JEZIOREM w przekładzie Grażyny Kani. (polska prapremiera – Gdańsk 2016, WL4Przestrzeń Sztuki).
Sztukę reżyseruje Iwona Kempa, która opracowała ją także muzycznie.
Autorką scenografii jest Justyna Elminowska, a reżyserem światła –
Mateusz Wajda.
Nad Czarnym Jeziorem wydarzyła się tragedia. Dwoje zakochanych nastolatków, podobnie jak w Szekspirowskim Romeo i Julii, popełniło samobójstwo.
Po czterech latach od tamtej tragedii obie pary rodziców spotykają się, żeby pomówić o okolicznościach i przyczynach tego nieszczęścia.
Ta niezwykła i przejmująca sztuka, napisana przez wybitną niemiecką dramatopisarkę, jest współczesną tragedią obyczajową. Mówi o problemach międzyludzkich i międzypokoleniowych, ale bodaj najbardziej o pustej przestrzeni między pokoleniami, zapełnionej pieniędzmi, karierą i obojętnością zamiast prawdziwej miłości.
W sztuce występują: Agata Kulesza (Cleo), Magdalena Schejbal (Else), Wojciech Brzeziński (Johnny) oraz Sławomir Maciejewski (Eddie).
17.02.18 – Drugą premierą w I kwartale tego roku będzie TRANS-ATLANTYK Witolda Gombrowicza w reżyserii Artura Tyszkiewicza, który też dokonał adaptacji tej powieści na scenę.
– Żeby nas nie urzekła aktualność tej sztuki – mówił aktorom Tyszkiewicz, nie kryjąc, że czysta doraźność polityczna teatru go nie interesuje. – Wyruszamy w podróż, która nie wiadomo jak się skończy. „Trans-Atlantyk” to figura, wehikuł do ucieczki. Dobrze, abyśmy spróbowali odnaleźć w sztuce problemy poszczególnych postaci, a nie kwestie społeczno-polityczne. Na ile JA potrafię nie być Polakiem? Jak być sobą? Czy muszę zawsze opowiadać się po tej lub tamtej stronie? A może chcę być po SWOJEJ stronie?
O czym więc będzie nasz „Trans-Atlantyk”?
Polska, Polsce, Polską, w Polsce, o Polsko… Polska wymieniana na dziesiątki sposobów jest obsesją bohaterów „Trans-Atlantyku” i jej autora a zarazem narratora, Witolda Gombrowicza.
Powieść, jedna z najsłynniejszych w naszej literaturze XX wieku, nie powstałaby, gdyby Gombrowicz (w lipcu 1939 roku) nie wsiadł na statek „Chrobry” do Argentyny, a wysiadłszy w Buenos Aires odmówił powrotu do ojczyzny objętej wojną. Swoje przygody świeżo upieczonego emigranta opisał w książce, która do dziś jest kością niezgody między „prawdziwymi Polakami” a tymi, którzy nie widzą powodu, żeby przed Polską leżeć wyłącznie plackiem. Czy Ojczyzna – ziemia ojców – musi być dla Polaka rzeczywiście tym, co najważniejsze? A może powinno się stworzyć jakąś Synczyznę – Polskę młodej przyszłości, wyzbytą starych grzechów Polaków Sarmatów? Statek „Polska” w spektaklu Artura Tyszkiewicza od wieków zarazem płynie i stoi w miejscu. Nasza pycha i nasza małość, tromtadracja
i szlachetność kręcą nim w kółko, a my na nim, aż do zawrotu głowy.
Autorką scenografii jest Justyna Elminowska, świateł – Mateusz Wajda, a muzykę napisał Jacek Grudzień. Występują: Artur Barciś, Przemysław Bluszcz, Tadeusz Borowski, Krzysztof Dracz, Rafał Fudalej, Krzysztof Gosztyła, Artur Janusiak, Julia Konarska, Wojciech Michalak, Bartłomiej Nowosielski, Mateusz Łapka, Tomasz Schuchardt, Katarzyna Ucherska i Dariusz Wnuk.
Więcej – https://teatrateneum.pl/
TR Warszawa
20-21.01.18 – Premiera spektaklu Grzegorza Jarzyny DWA MIECZE, zrealizowanego w Chinach z międzynarodowym zespołem aktorów z Chin, Polski i Stanów Zjednoczonych. Scenariusz oparty jest na opowiadaniu Lu Xun, jednego z najważniejszych chińskich pisarzy i eseistów I połowy XX wieku. Napisane w 1926 roku opowiadanie nawiązuje do starego chińskiego mitu o zamordowanym na rozkaz króla płatnerzu i jego synu, który chce pomścić śmierć ojca. W tej symbolicznej opowieści Xun stawia pytanie o cenę za ujawnienie prawdy i pokazuje, jakich ofiar wymaga walka o sprawiedliwość.
Grzegorz Jarzyna sięga do chińskiej mitologii w poszukiwaniu wartości, które zostały zapomniane we współczesnym świecie. „Ten spektakl to wynik mojej wieloletniej fascynacji Azją, jej duchem i sposobem myślenia. Interesuje mnie historia Chin, zwłaszcza momenty, kiedy Chińczycy potrafili przezwyciężyć kryzys i zmienić go w wartość. „Dwa miecze“ bliskie są idei wiecznego powrotu, obecnej od wieków w europejskiej filozofii. Chciałbym w ślad za Lu Xunem odbyć podróż w głąb chińskiego systemu wartości, aby szukać odpowiedzi na pytanie o potencjał zmiany. Czy we współczesnym, przeżywającym kryzys świecie możliwa jest rewolucja wartości?”.
Autorką kostiumów jest Anna Axer Fijałkowska, choreografię(gr. choreia = taniec + grapho = piszę), sztuka tworzenia u... More stworzył Ivan Estegneev, muzykę skomponował Piotr Kurek, autorem świateł jest Aleksandr Prowaliński, a projekcji wideo – Marta Nawrot i Mateusz Świderski.
Produkcja: Beijing Propel Performing Arts & Media Co., Ltd.
Koprodukcja: Shanghai Theatre Academy, TR Warszawa
Premiera na scenie ATM Studio.
Więcej – http://trwarszawa.pl/
Teatr Narodowy
3.02.18 – premiera ŚMIERCI DANTONA (przekład Wilama Horzycy) w reżyserii i z muzyką Barbary Wysockiej, scenografią Barbary Hanickiej i kostiumami Katarzyny Borkowskiej.
Więcej – https://www.narodowy.pl/
Teatr Polski
29.01. – Premiera spektaklu MINY POLSKIE, którego scenariusz autorstwa Tadeusza Nyczka i Mikołaja Grabowskiego oparty jest na „Wyzwoleniu” Stanisława Wyspiańskiego, „Opisie obyczajów…” Jędrzeja Kitowicza, utworach Witolda Gombrowicza: „Dziennikach”, „Ferdydurke”, „Operetce”, „Ślubie” oraz „Mimice” – XIX-wiecznym podręczniku dla aktorów autorstwa Wojciecha Bogusławskiego(1757-1829), aktor, reżyser, dramatopisarz, trzykrotny dyre... More.
Miny polskie są próbą rozpoznania i opisania schematów, które organizują życie narodowe. Gesty, miny, pozy – gombrowiczowskie gęby, które przyprawiamy innym lub za którymi sami się chowamy. Życie narodu – społeczne, polityczne, artystyczne – od wieków w pętach obyczaju i konwenansu. Polska dawna i współczesna, które wzajemnie się w sobie przeglądają.
Spektakl reżyseruje Mikołaj Grabowski (także autor scenografii i choreografii(gr. choreia = taniec + grapho = piszę), sztuka tworzenia u... More), a kostiumy są dziełem Katarzyny Kornelii Kowalczyk.
17.02.2018 – z cyklu „Goście w Polskim” premiera musicalu spirytystycznego grupy artystycznej Pożar w Burdelu pt. DUCHY.
Tematem przewodnim spektaklu będą duchy narodowej przeszłości, od stuleci toczące walkę na mity i symbole o rząd dusz…
10.03.2018 – z cyklu: „Goście w Polskim” – premiera sztuki Michała Buszewicza KILKA OBCYCH SŁÓW PO POLSKU, której kanwą są relacje osób związanych z wydarzeniami z 1968 roku. Spektakl powstaje we współpracy z Teatrem Żydowskim. Sztukę reżyseruje Anna Smolar, autorką scenografii jest Anna Met, kostiumów Marta Kuliga, choreografii Paweł Sakowicz, a muzykę napisał Jan Duszyński.
Więcej – http://www.teatrpolski.waw.pl/
Nowy Teatr
8.02.18 – UCZTA – na podstawie „Uczty” Platona w przekładzie Andrzeja Serafina i reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego, także autora adaptacji i z jego scenografią. Kostiumy zaprojektował Sławomir Blaszewski, muzykę skomponował
Jan Duszyński, reżyserem świateł jest Bartosz Nalazek, a wideo jest dziełem
Roberta Mleczki.
Rzecz o Erosie, może też trochę o miłości. Sokrates na ucztę przyszedł boso, w ogóle taki miał zwyczaj, chodził boso po piaszczystej ziemi, kiedy myśl ludzka była jeszcze młoda i nieskażona demonami ludzkimi. Kiedy skazano go na śmierć, nie zmienił swojego przyzwyczajenia, nie wdział butów, by wyruszyć w drogę, na wygnanie. Nie, zupełnie spokojnie wypił truciznę i przesuwał bose stopy po kamiennej posadzce. Odrętwienie przyszło pierwsze właśnie na stopy. Później stopniowo przesuwało się ku górze ciała, aby na koniec zamienić mózg w martwą myśl. Może człowiek przegapił tam coś? Jakąś szansę, żeby już więcej nie myśleć.
Grają: Bartosz Bielenia, Andrzej Chyra, Magdalena Cielecka, Bartosz Gelner, Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, Wojciech Kalarus, Jaśmina Polak, Piotr Polak, Jacek Poniedziałek, Magdalena Popławska.
Warszawa – Teatr Wielki – Opera Narodowa
W Operze Narodowej w pierwszym kwartale odbędą się dwie premiery operowe: Peleasa i Melizandy oraz Szalonego muezina.
21.01.18 – dramat muzycznypoczątkowo inaczej: opera; w ujęciu Ryszarda Wagnera dzie... More w pięciu aktach (dwunastu obrazach) PELEAS I MELIZANDA Claude Debussy’ego (na zdjęciu), z librettem Maurice’a Maeterlincka reżyseruje Katie Mitchell, dyryguje Patrick Fournillier, a scenografię przygotowała Lizzie Clachan.
Jest to koprodukcja z Festivalem d’Aix-en-Provence.
Opera Peleas i Melizanda łączy subtelność dźwięków i symbolistyczną, oniryczną opowieść pióra noblisty Maeterlincka. Ta inscenizacja to przede wszystkim opowieść o kimś „obcym”. Tak wyobcowana jest główna bohaterka – Melizanda, kobieta z tajemnicą niemożliwą do odkrycia, która zmienia życie tych, których spotyka na swej drodze.
13.03.18 – SZALONY MUEZIN. Szymanowski – Inspiracje wschodnie.
Jest to prapremiera opery realizowanej w w ramach cyklu „Terytoria”, do muzyki Karola Szymanowskiego. Reżyserii podjęła się Natalia Korczakowska, a orkiestrę TW – ON poprowadzi jeden z najlepszych dyrygentów młodego pokolenia – Bassem Akiki. Autorką scenografii jest Anna Met, kostiumów – Marek Adamski, choreografii – Tomasz Jan Wygoda, projekcje video przygotował Marek Kozakiewicz, a światła – Bartosz Nalazek.
Karola Szymanowskiego inspirował orient, starożytność, duchowość, z jaką zetknął się w swoich podróżach po Afryce i Sycylii, a także mazowiecka i kujawska muzyka ludowa, wreszcie folklor podhalański. „Pieśni muezina szalonego” (do słów Jarosława Iwaszkiewicza) – jedno z najważniejszych dzieł w twórczości Szymanowskiego – zostały zadedykowane lordowi Alingtonowi. Prawykonanie kompozycji miało miejsce 17 stycznia 1922 roku we Lwowie, a w 1934 roku kompozytor zinstrumentował Pieśni na głos i orkiestrę.
Opr. Anna Leszkowska
Teatr Studio 26.01.2018 zaprasza na premierę BIESÓW Fiodora Dostojewskiego w reżyserii Natalii Korczakowskiej. Adaptacja(łac. adaptare = przystosowywać), przystosowanie utworu li... More: Natalia Korczakowska i Adam Radecki, dramaturgia(gr. dramatourgia), 1. twórczość dramatyczna, ogół utwo... More: Adam Radecki, scenografia: Nicolas Grospierre, Olga Mokrzycka-Grospierre, kostiumy: Marek Adamski, reżyseria światła: Aleksander Prowaliński, muzyka: Marcin Lenarczyk I Wojtek Zrałek-Kossakowski.
OBSADA: Stanisław Brudny, Irena Jun, Tomasz Nosinski, Monika Obara, Anna Paruszyńska, Marcin Pempuś, Bartosz Porczyk, Halina Rasiakówna, Andrzej Szeremeta, Robert Wasiewicz, Ewelina Żak, Krzystof Zarzecki, Mirosław Zbrojewicz.
Po adaptacji Berlin Alexanderplatz Natalia Korczakowska znów sięga po wielką literaturę, klasykę powieści społecznej. Niebezpiecznie aktualną.
Jakiekolwiek jest imię Idola – Lenin, Stalin, Hitler, Mao – tyran to zawsze karykatura zdewaluowanego Ojca. Absurdalni bojownicy rzucają się w wir masakry, by samemu pozostać przy życiu – tak mnożą się zbrodnie będące ojcobójstwami. Strażnicy ze stalinowskich łagrów, oprawcy Szoa, czerwoni gwardziści Mao, z błogosławieństwem swoich Partii mordują nie tylko własnych królów, ale również własne rodziny – bredzą o nowych początkach. Biesy, demony chcą zaszczepić w naszych głowach myśl, że zabójstwo przestało być zabójstwem i że jesteśmy wolni, aż po upojenie zabijania siebie i innych. To lekcja totalitaryzmu i nauka nieszczęścia.
Teatr Imka 03.02.2018 planuje premierę CIEMNOŚCI Pawła Demirskiego – tekst inspirowany „Jądrem ciemności” Josepha Conrada: Paweł Demirski. Reżyseria: Monika Strzępka, scenografia, kostiumy: Arek Ślesiński, muzyka: Tomasz Sierajewski.
Najsłynniejszy polski teatralny duet, Monika Strzępka i Paweł Demirski, autorzy „W imię Jakuba. S”, „Klątwy” i „K” oraz serialu „Artyści” – pracuje w Teatrze IMKA nad nowym spektaklem inspirowanym „Jądrem ciemności” Conrada oraz „Czasem Apokalipsy” Coppoli.
Można się spodziewać poetyckiej, onirycznej interpretacji. Czas może wydać się nieokreślony: to XIX wiek, ale i współczesność, bo mowa jest o dawnym kolonializmie, jak i współczesnym niewolnictwie – uzależnieniu od korporacji i kredytów.
Dwoistość będzie miała swoje konsekwencje w obsadzie: zobaczymy dwóch Marlowów – kobietę i mężczyznę, a także dwóch Kurtzów – XIX-wiecznego i współczesnego.
Obsada: Magdalena Grąziowska, Joanna Kasperek, Anna Kłos-Kleszczewska, Andrzej Konopka, Jacek Mąka, Tomasz Schimscheiner.
Spektakl jest koprodukowany z Teatrem im. Żeromskiego w Kielcach i związany z obchodami Roku Conrada.
Teatr Kamienica 16 marca zaprasza na premierę p.t. TRESOWANY MĘŻCZYZNA
Opis spektaklu:
Kobiety na wysokich stanowiskach i z dobrą pensją to fakt. Ale nie każdemu facetowi się to podoba. Tym bardziej, gdy awans przychodzi do młodszej koleżanki z pracy, która jednocześnie jest partnerką w życiu…
Sebek (Adam Serowaniec), wychowany co prawda w duchu równouprawnienia, ma z tym ewidentny problem. To on chciałby być głową rodziny – twardym i stanowczym mężczyzną, który sam decyduje, kiedy wyciągnąć pierścionek zaręczynowy. Tylko czy przebojowa Helena (Marta Chodorowska), jej mama (Katarzyna Kwiatkowska) i mama Sebka (Justyna Sieńczyłło) pozwolą mu na to? Czy znajdą sposób, by go „wytresować” do roli, którą dla niego przewidziały?
Komedię „Tresowany mężczyzna” napisał John von Duffel na motywach bestsellera Esther Vilar „Der dressierte Mann”.
Reżyseria, opieka artystyczna: Justyna Sieńczyłło, tłumaczenie: Karolina Bikont,
scenografia: Andrzej Lewczuk, kostiumy: Agnieszka Prokopczuk.
Obsada: Adam Serowaniec, Justyna Sieńczyłło, Katarzyna Kwiatkowska, Marta Chodorowska.
Opr. Ewa Sośnicka-Wojciechowska
