Zapowiadana jako wydarzenie wyjątkowe, jest „Wyspa” kompozycją sceniczną typową dla Teatru Pieśń Kozła.
Grzegorz Bral tworzy swoje spektakle z obrazów-pieśni, sekwencji o odrębnym klimacie, które spajają w całość ukryte motywy. Tym razem tym motywem jest Szekspirowska „Burza”, a ściślej żegnanie się Prospera nie tyle z teatrem, co światem, a ramy76 opowieści po pewnych modyfikacjach mogłyby pomieścić inne arcydzieła od „Orestei” Ajschylosa po „Końcówkę” Becketta. Prospera w ogóle tu nie ma (może jest na sali?), ale obcujemy z jego wyobrażeniami, snami, marzeniami, lękami. Prospero umiera, a może już umarł i tylko wspomina swoje nadzieje i przeczucia.
W tej opowieści przewijają się więc rozmaite inspiracje, o których można by się długo rozwodzić, ale niezależnie od ich katalogu obcujemy z formą oryginalną, spójną muzycznie – świetnie zestrojone pieśni, chóry i sola, tworzą tu nastroje i architekturę całości, uruchamiając wyobraźnię tancerzy, tworzących sugestywne obrazy, przywodzące na myśl wzburzone morze, loty Ariela, czy kryjące się w czeluściach wyspy potwory. Najczystszym tonem brzmi miłosny dialog(gr. dialogos = rozmowa), 1. podstawowa forma wypowiedzi w d... More Mirandy i Ferdynanda.
Spektakl uwodzi formalnym pięknem, ale mimo to tchnie chłodem. To jest rodzaj „zimnego lamentu”, z krainy lodu, jak z baśni o królowej śniegu. Wprawdzie dwanaście luster , które obok czarnych krzeseł na tel białych ścian tworzą całą dekorację, pozostają nierozbite, a ich rozmaite rozmieszczenie o geometryczne relacje budują cały świat, to jednaka jest to świt emocji spreparowanych. Tak doskonałych, że aż odległych, niedosiężnych. Kto wie, może „Wyspa” jest jednak zdarzeniem wyjątkowym. W tym znaczeniu, że Bral i jego teatr opanowali do perfekcji techniczną stronę w swojej sztuce i doprowadzili formę swoich widowisk do pełnej doskonałości, czyli doszli niejako do kresu możliwości na tej drodze. To osiągnięcie budzi pytanie o następny krok? Jaki będzie?
Tomasz Miłkowski
Wyspa
Teatr Pieśń Kozła z Wrocławia
Reżyseria: Grzegorz Bral
Muzyka: Jean Claude Acquaviva, Maciej Rychły
Choreografia(gr. choreia = taniec + grapho = piszę), sztuka tworzenia u... More: Ivan Perez Aviles
Dramaturgia(gr. dramatourgia), 1. twórczość dramatyczna, ogół utwo... More: Alicja Bral
Przygotowanie pieśni: Łukasz Wójcik
Przygotowanie chóru: Kelvin Chan
Obsada: Anu Almagro, Julianna Bloodgood, Jenny Kaatz, Olga Kunicka, Natalia Voskoboynikova, Magdalena Kumorek, Katarzyna Janekowicz, Magdalena Wojnarowska, Dimitris Varkas, Kelvin Chan, Michał Rudaś, Łukasz Wójcik, Peyman Fallahian Sichani
Tancerze: Christopher Tandy, Inés Belder Nácher, Baptiste Ménard, Orla Mc Carthy, Leon Poulton, Carline Mougenot
