Przejdź do treści

A na mapie teatralnej Trójmiasta:

Teatr Wybrzeże w Gdańsku na 14 października zapowiada premierę spektaklu Mapa i terytorium powstałej na podstawie powieści Michela Houellebecqa. Reżyseria: Ewelina Marciniak, adaptacja i dramaturgia: Jan Czapliński, scenografia, kostiumy, reżyseria światła: Katarzyna Borkowska, muzyka na żywo: Justyna Święs, Wojciech Urbański.

Ze strony teatru: Najbardziej utytułowana powieść francuskiego pisarza, laureata nagrody Goncourtów, to melancholijna, choć zarazem niepozbawiona ironii opowieść o współczesnej sztuce. Namysł nad kondycją współczesnego świata Houellebecq prowadzi tym razem nie z perspektywy burdelu z Tajlandii, a galerii sztuki w Paryżu. Ale logika tej zmiany nie jest chyba przypadkowa… Główny bohater, Jed Martin nie radzi sobie w życiu zbyt dobrze nie potrafi nawiązywać relacji z ludźmi, z trudem podtrzymuje więzi rodzinne. Jako artysta, odnosi jednak spektakularny sukces robiąc zdjęcia map Michelin. W przygotowaniu następnej wystawy pomaga mu sam Michel Houellebecq pisze tekst do katalogu. Wkrótce potem Houellebecq zostaje bestialsko zamordowany. Melancholijny dramat o artyście w czasach późnego kapitalizmu przeradza się w rasowy kryminał. Kto zabił? Dlaczego? I co z tym wszystkim ma wspólnego sztuka współczesna?

Zaczepiona w tradycji nowofalowego kina francuskiego, dialogująca z Godardem, ale także z klasycznym czarnym kryminałem MAPA…, to opowieść pełna refleksji nad śmiercią i przemijaniem, namysłu nad rolą artysty i sztuki w dzisiejszych czasach, tęsknoty za spełnieniem się w pełniejszej, prawdziwszej relacji z drugim człowiekiem.

Jan Czapliński o spektaklu: „Houellebecq otwiera swoją książkę znamienną sceną: oto główny bohater, Jed Martin, próbuje namalować portrety dwóch najbogatszych artystów współczesnego świata, Jeffa Koonsa i Damiena Hirsta. Nie udaje mu się – ma problem z dokończeniem twarzy Koonsa. Zły na siebie, niszczy malowany od tygodni obraz. Ale powołane w ten sposób złe duchy współczesnej sztuki będą mu towarzyszyć już do końca. Dlaczego złe? Bo rewersem i funkcją sztuki jest w tej opowieści zawsze pieniądz. Realizacja tęsknoty za sztuką, która pozwala przeżyć coś naprawdę, w oderwaniu od galerii i rosnących cen dzieł, będzie zatem wiązała się z doświadczeniami ostatecznymi przemijaniem, śmiercią, a nawet morderstwem. I te wątki, filtrowane i katalizowane przez sztukę, są dla nas najważniejszym wątkiem w powieści Houellebecqa. Śledzimy w spektaklu opowiadaną przez pisarza artystyczną drogę głównego bohatera, Jeda Martina, a jednocześnie próbujemy zastanowić się nad tym, jak jego artystyczne wybory mogą rezonować w bieżącej sytuacji teatralnej i co sztuka Jeda może nam powiedzieć o nas samych widzach i twórcach spektaklu. Houellebecq świetnie się do takich rozważań nadaje jest bowiem jednocześnie ironiczny i przenikliwy, potrafi nas ośmieszyć, a za moment uwznioślić. Zderzyć mapę z terytorium. Bo oto, jak stwierdza za pośrednictwem swojego głównego bohatera Houellebecq, mapa jest ciekawsza od terytorium. Traktuje to najzupełniej dosłownie, ale postawione w tytule rozróżnienie urasta do rangi symbolu obejmującego całą powieść. Chcemy zobaczyć, gdzie można dojść, idąc za tym rozróżnieniem. Jest mapa i jest terytorium. Jest świat i są jego przedstawienia, opowieści o nim. Są dorośli i są dzieci. Jest reprezentacja i to, co reprezentowane. Ale są też miejsca pomiędzy i wszyscy się w nich, trochę okrakiem, znajdujemy. To w nich wykluwa się opowieść o nas – pomiędzy wyobrażeniem na temat samego siebie, tęsknotą za lepszą wersją siebie, a życiową praktyką. I może taki jest sens podróży przez świat Houellebecqa próbując wybrać między mapą i terytorium, lądujemy gdzieś pomiędzy. Houellebecq kończy swoją powieść klasycznym wątkiem kryminalnym jest makabryczne morderstwo, są zwłoki, jest dochodzenie. Kryminał splata wszystkie powyższe wątki i tematy – w śmierci autora spotykają się drogi naszych bohaterów, ale i wszystkie pytania, które do tej pory sobie stawiali. Chcemy pobawić się konwencją kryminału i poszukać odpowiedzi na pytanie: kto zabił Michela Houellebecqa. Ale też zastanowić się nad ontologicznym wymiarem serwowanego przez Houellebecqa kryminału. W imię czego autor musi poświęcić w powieści sam siebie? Dlaczego zabójstwo Houellebecqa musiało być tak przerażające? Czy to świat wytwarza zbrodnię, czy zbrodnia wytwarza świat? Czy w odpowiednich warunkach jesteśmy gotowi uznać morderstwo za dzieło sztuki? I jeśli tak, to czy dzięki temu sztuka jest jeszcze tą ostoją, która pozwala nam przeżyć coś naprawdę?”

Obsada: Magdalena Boć, Katarzyna Dałek, Piotr Biedroń, Michał Jaros, Jacek Labijak, Krzysztof Matuszewski, Marek Tynda, Justyna Święs.

Gdański Teatr Szekspirowski zaprasza na premierę spektaklu Księżycowy chłopiec z muzyką na żywo – 30 września. Sztuka jest inscenizacją powieści Pierrot mon ami Raymonda Queneau. Przekład: Anna Wasilewska,
adaptacja i reżyseria: Igor Gorzkowski, scenografia: Katarzyna Załęcka,
kostiumy: Joanna Walisiak, muzyka na żywo: Piotr Tabakiernik.

O sztuce ze strony teatru:

Płonie ulica Łez. Najprawdopodobniej ktoś podłożył ogień pod lunapark, prowadzony na obrzeżach Paryża przez dyrektora Pradoneta i jego nieślubną żonę Leonie. Detektywistyczne śledztwo obfituje w sensacyjne tropy, mające swe źródło w przeszłości właścicieli i pracowników parku rozrywki. Jednak pomimo licznych poszlak i motywów, kryminalna zagadka może pozostać bez rozwiązania. Wśród magicznych sztuczek i figli trudno trafić na właściwy ślad i przejrzeć cyrkową iluzję. Najbliżej rozwikłania sensacyjnej zagadki jest Pierrot, pomocnik fakira a później tresera zwierząt. Dziwnym trafem ten niepozorny mężczyzna za każdym razem wpada w sam środek wydarzeń. Czy księżycowy chłopiec odkryje tajemnicę spalonego lunaparku?

Obsada: Andrzej Mastalerz,Przemysław Bluszcz, Anna Sroka-Hryń, Weronika Humaj, Bartłomiej Bobrowski, Bartosz Mazur, Sebastian Perdek,
Grzegorz Gierak.

Przedstawienie jest koprodukcją Teatru Soho (scena Studia Teatralnego Koło i Teatru Ochoty) i Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.

Interference Festiwal 2016 to projekcje, spotkania, warsztaty, scena muzyczna (Zamilska, Zebra Katz, Rebeka i inni), Kino Festiwalowe, a przede wszystkim konkursy w kategoriach Found Footage, Wideoklip, Kreatywna Forma Reklamowa, Eksperymentalna Krótka Forma Wizualna i prowadzona w systemie pucharowym bitwa artystów wizualnych VJ Battle! Każdy dzień Festiwalu kończy unikalne After Party.

Tegoroczna, trzecia edycja tej imprezy odbędzie się na terenie Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.
Serdecznie zapraszamy szeroką publiczność, artystów, producentów i wizjonerów!
Zwycięzców poznamy już 7-8 października (piątek, sobota) w Teatrze Szekspirowskim.

A w Teatrze Miejskim w Gdyni 1 października odbędzie się premiera sztuki Anny Burzyńskiej Cafe Luna w reżyserii Józefa Opalskiego. Scenografia i kostiumy: Zofia de Ines.

Trzy wyjątkowe kobiety o burzliwych życiorysach, można powiedzieć – na skraju załamania nerwowego. Dwóch tajemniczych mężczyzn, z czego jeden na wysokich obcasach oraz filmowe przeboje. Sztuka zainspirowana klimatem filmów Pedro Almodóvara zachwyca, śmieszy i budzi kontrowersje. Nie ma drugiego tak oryginalnego twórcy kina europejskiego. Cafè Luna to spektakl, w którym spotykają się wszystkie jego zalety: charakterystyczni bohaterowie, tajemniczy świat nieoczywistych uczuć i przejmujące piosenki. Poza wszystkim jest to jednak przedstawienie o pożądaniu i miłości. O pragnieniu, potrzebie bliskości, czekaniu i wspominaniu. Prawdziwy labirynt namiętności.

Opr. Ewa Sośnicka – Wojciechowska

Z uwagi na bogate tradycje kulturowe Włoch, kierownictwo Opery Bałtyckiej  w Gdańsku sezon 2016/2017 poświęciło tematyce włoskiej i na  15.10.16 zaplanowało premierę  słynnych chórów oper włoskich. Artyści chóru Opery Bałtyckiej pod kierownictwem Anny Michalak zaprezentują partie chóralne z  oper Verdiego – niewolników z Nabucco, Cyganów z Trubadura, zbójników z Ernaniego. Artystom towarzyszyć będzie orkiestra Opery Bałtyckiej  pod kierownictwem Szymona Morusa.

Więcej – http://www.operabaltycka.pl/pl

Opr. Anna Leszkowska

Leave a Reply