Przejdź do treści

CZYŻ NIE DOBIJA SIĘ KONI? W Teatrze Wybrzeże

Jest rok 1935 w USA. Od kilku lat trwa wielki kryzys. Robert i Gloria, uwiedzeni marzeniem o wielkiej i nagłej karierze filmowej, przyjeżdżają do Hollywood. Uciekają przed biedą, brakiem perspektyw, samotnością, głodem i opresją codzienności. Aby przetrwać postanawiają wziąć udział w maratonie tańca, który odbywa się w przy plaży w Santa Monica. Nagrodą jest niebagatelna suma 1000 dolarów. Tańczą po kilkanaście godzin dziennie. Zmęczenie odbiera im siły, zniekształca uczucia, niszczy dusze. Jednak spełnienie marzeń jest cały czas na wyciągnięcie ręki…
Wojciech Kościelniak o spektaklu: „CZYŻ NIE DOBIJA SIĘ KONI? Horace’a McCoya prowadzi w malignę świata show-biznesu. Trwający od kilku lat w USA wielki kryzys rodzi potwora w postaci maratonów tańca.

Para zawodników, która najdłużej utrzyma się na nogach otrzyma 1000 dolarów. Zgłaszają się setki desperatów. Choć tylko nielicznym obiecane jest przetrwanie, wszyscy z nadzieją biorą udział w konkursie wytrwałości w tańcu, cierpieniu, upokorzeniu, odczłowieczeniu, osamotnieniu. I wszyscy przegrywają. Zawodnicy przychodzą z miejsc gdzie nie było zrozumiałych i dostępnych szans, rodzin, sąsiadów, środowisk, szkół, miast, państw, firm, praw i uczuć. Nie widać migotliwego oświetlenia, szalonego tempa, efektownych tańców, kopa w perkusji, seksownych dziewczyn i wściekle zdeterminowanych facetów. Jest czekanie na dźwięk syreny ogłaszającej kolejną przerwę. Jest cierpliwe znoszenie bólu. Jest pokorna zgoda na upokorzenie. Jest powolne zasypianie. Wszystko przypomina łowienie ryb i wyciąganie ich na powierzchnię. Ufnie połykają przynętę i ukryty pod nią hak. Potem jest szarpnięcie i powolna podróż w jednym kierunku z coraz bardziej zakrwawionymi ustami. Wreszcie umieranie z nadmiaru tlenu, wysychanie. To konwulsja sił życia wobec świadomości nieuchronnej śmierci. To walka z Wędkarzem, który wbił hak. Podobno krwawi się po połknięciu przyjaźni, miłości, nienawiści.”

na motywach powieści Horace’a McCoya
CZYŻ NIE DOBIJA SIĘ KONI?
Przekład: Zofia Zinserling
Adaptacja i reżyseria: Wojciech Kościelniak
Scenografia: Damian Styrna
Animacje: Eliasz Styrna
Kostiumy: Bożena Ślaga
Muzyka: Piotr Dziubek
Ruch sceniczny: Jarosław Staniek
Asystent: Katarzyna Zielonka
Przygotowanie wokalne: Anna Domżalska
Konsultacje układów stepu: Maciej Glaza
Asystent reżysera: Maciej Glaza
Inspicjent: Katarzyna Wołodźko

W spektaklu występują: Katarzyna Dałek (Gloria), Piotr Witkowski (Robert), Grzegorz Gzyl (Rocky), Jarosław Tyrański (Rollo), Krzysztof Matuszewski (Socks), Maria Mielnikow-Krawczyk (Pani Layden), Joanna Kreft-Baka (Pani Higby), Marcin Miodek (James), Justyna Bartoszewicz (Ruby), Marta Herman (Jackie), Jerzy Gorzko (Mack), Piotr Łukawski (Kid), Jacek Labijak (Pedro), Magdalena Boć (Lillian), Katarzyna Kaźmierczak (Rosemary), Piotr Chys (Jere), Małgorzata Oracz (Pielęgniarka), Mirosław Krawczyk (Głos) oraz Chrystian Talik (Basil), Maciej Glaza (Mario), Malwina Grzybowska (Geneva), Ralph Kamiński (Freddy), Natalia Łągiewczyk (Manski), Hanna Wawrzyniak (Mattie), Joanna Żóraw (Bess).

W nagraniu ścieżki dźwiękowej udział wzięli: Adam Lepka (trąbka) oraz Bartosz Straburzyński (gitary).

W spektaklu zacytowano fragmenty poematu prozą ZŁOWIONY Tadeusza Różewicza.

Planowana premiera: 2 kwietnia 2016 roku na Dużej Scenie
Kolejne spektakle: 3 i 5 kwietnia oraz 14, 15, 17 i 18 maja

 

Grzegorz Kwiatkowski 

Leave a Reply