Przejdź do treści

25 sezonów w stolicy: sezon 1992/1993

Czwarty odcinek „serialu” 25 sezonów w stolicy: 1989-2014 (dla nerwowych):

Sezon 1992 1993

Kasa i widz

Mimo kłopotów finansowych, sporo przyzwoicie skrojonych premier. Studio pozostaje miejscem poszukiwań teatru autorskiego, Polski – Domem Fredry, Ateneum, Powszechny i Współczesny – teatrami nowego repertuaru. Swoją drogą idą Prezentacje, Teatr Ochoty czy Rampa, a także praski „off” – Szwedzka 2/4.

Gasną nadzieje na rychłe powstanie teatrów prywatnych. Impresaryjny Teatr na Woli daje Fedrę Racine’a z Anną Chodakowską. Bezdomny Teatr Pracownia wystawia Kabriolet Alaina van Crugtena (reż. Edward Wojtaszek), Scena na Szwedzkiej – Zamek Kafki (reż. Henryk Baranowski).

Rozwiewają się czarne chmury nad Dramatycznym – na afiszu Hamlet, Kordian, Letnicy, ale Maciej Prus rezygnuje z dyrekcji. Nie udaje się próba restytucji minionej sławy Teatru Małego pod skrzydłami Współczesnego.

Nowej dramaturgii polskiej niewiele, za to dwie premiery do zapamiętania: Antygona w Nowym Jorku Janusza Głowackiego (reż. Izabella Cywińska, Ateneum) i Wdowy Sławomira Mrożka (reż. Erwin Axer, Teatr Współczesny).

Repertuarowe odkrycia: Mein Kampf Taboriego (Ateneum), Kobiety z Ballybeg Friela (Powszechny), jednoaktówki hiszpańskie, Apage, satana! Cabala i Trucizna teatru Sirery (Polski) i, co zaskakujące, Świętoszek Moliera (Polski) – reżyser Jan Bratkowski znajduje sposób na ironiczny finał.

Spory wywołuje Pan Jowialski w reż. Kazimierza Dejmka w Teatrze Polskim, zmiażdżony przez młodą krytykę, która nie rozpoznaje wyrafinowanego pastiszu dawnego teatru.

Za najbardziej teatralny spektakl uchodzi nowoczesny moralitet Lautreamont – Sny, błyskotliwy debiut teatralny reżysera filmowego, Mariusza Trelińskiego (Studio).

 

Na zdj.: Janusz Michałowski (Sasza) i Piotr Fronczewski (Pchełka) w ANTYGONIE W NOWYM JORKU Janusza Głowackiego, reż. Izabella Cywińska, scenografia Jerzy Juk Kowarski, oprac. muz. Wojciech Borkowski, Teatr Ateneum, premiera 13 lutego 1993, fot. Zygmunt Rytka/ archiwum Teatru Ateneum

 

Tomasz Miłkowski

 

Szersze omówienie sezonu w Atlasie teatralnym stolicy – w komentarzu w zakładce Sezony, 1992/1993

Leave a Reply