Andrzej Seweryn nie jest tym razem władcą wyspy, na którą trafił wyzuty ze swego dziedzictwa przez żądnego władzy brata. Żadnej wyspy tu nie ma. Na scenie widzimy opuszczony, zaniedbany basen z od dawna nieużywaną skocznią, gdzie pomieszkuje kloszard Prospero ze swoją córką Mirandą i zdominowanym przez niego drugim bezdomnym Kalibanem. Angielski reżyser wpisuje w ten sposób Szekspirowską Burzę w nasze burzliwe czasy, które niejednego zwycięzcę uczyniły wykluczonym. Burzliwa pogoda zniweczyła ich dawne życie, do którego teraz próbują wrócić. Prospero żyje w rozdwojonym świecie: realnie podupadłym, a w wyobraźni magicznymi dlatego chce złamać czarnoksięską pałeczkę: pragnie lepiej żyć i nie tylko we śnie.
BURZA Williama Szekspira, tłum. Piotr Kamiński, oprac. naukowe dr hab. Anna Cetera, reż. i oprac. muz. Dan Jemmett, scenografia Dick Bird, kostiumy Sylvie Martin-Hyszka, reż. światla Arnaud Jung, Teatr Polski w Warszawie, premiera 24 listopada 2012
