Teatr należy do najbardziej interaktywnych sztuk performatywnych. Krytycy teatralni, będąc uprzywilejowanymi widzami, dzielą z widownią i artystami ten sam czas i przestrzeń, te same indywidualne i zbiorowe bodźce, te same natychmiastowe i długotrwałe doświadczenia. W swojej pracy powinni, na swój indywidualny sposób, dążyć do opisania tych interakcji, aby dać podstawy do dyskusji oraz wnieść istotny wkład w interpretację przedstawienia teatralnego, określając jego znaczenie. Wobec tak odpowiedzialnego zadania spoczywającego na krytykach teatralnych, Międzynarodowe Stowarzyszenie Krytyków Teatralnych zaleca swoim członkom na całym świecie przyjęcie podstawowych zasad postępowania krytyka, zawartych w tym dokumencie.
1. Jako pisarze i myśliciele funkcjonujący w mediach oraz/lub naukowcy biorący udział w różnorakim dyskursie akademickim, krytycy teatralni powinni zawsze , respektować zarówno artystyczną, jak i intelektualną wolność oraz pisać to, co w ich przekonaniu będzie w najlepszym interesie sztuki teatru.
2. Krytycy teatralni powinni dostrzegać, że ich wyobraźnia i wiedza często mogą być ograniczone, dlatego są zobowiązani do otwartości na nowe idee, formy, style i praktykę.
3. Krytycy teatralni powinni wypowiadać się szczerze i adekwatnie, jednocześnie respektując godność osobistą artystów, których ich wypowiedź dotyczy.
4. Krytycy teatralni powinni poszerzać swoje horyzonty, a demaskowanie uprzedzeń, zarówno artystycznych, jak i personalnych, traktować jako część swojego powołania.
5. Krytycy teatralni powinni uznać za jeden ze swoich celów motywowanie do dyskusji o teatrze.
6. Krytycy teatralni powinni starać się o przybywanie na spektakl teatralny w swojej najlepszej kondycji fizycznej i umysłowej oraz zachowywać pełną uwagę przez całe przedstawienie.
7. Krytycy teatralni powinni opisywać, analizować i oceniać spektakle tak precyzyjnie i szczegółowo jak to jest możliwe, wspierając swoje spostrzeżenia konkretnymi przykładami.
8. Krytycy teatralni powinni unikać zewnętrznej presji i kontroli, jednocześnie wyłączając oddawanie osobistych przysług czy korzystanie z finansowych pokus.
9. Krytycy teatralni powinni unikać sytuacji, które mogą być postrzegane jako konflikt interesów, poprzez rezygnowanie z recenzowania czy oceniania w jakikolwiek sposób przedstawień, z którymi są osobiście związani.
10. Krytycy teatralni nie powinni czynić niczego, co mogłoby uchybić ich profesji lub zasadom postępowania.
