Przejdź do treści

I 2010

Styczeń 2010

 

31 stycznia

WIAROŁOMNI Ingmara Bergmana, tłum. Tadeusz Szczepański, reż. Artur Ildefons Urbański, scenografia Magdalena Maciejewska, muz. Hanna Kulenty, reż. światła Jacqueline Sobiszewski, kostiumy Anna Nykowska-Duszyńska, TR Warszawa.

„Ogląda się ten aktorski koncert z najwyższym trudem. Problemem jest sama historia i sposób jej poprowadzenia – podobne i w podobny sposób opowiadane historie słyszeliśmy i oglądaliśmy już wiele razy, można odnieść wrażenie, że to na nich przez ostatnie dwie dekady opiera się telewizyjna ramówka” [Aneta Kyzioł, „Polityka” nr 7, 13 lutego 2010].

 

24 stycznia

SKIZ Gabrieli Zapolskiej, adaptacja i reż. Maria Spiss, scenografia i kostiumy Łukasz Błażejewski, reż. światła Artur Szyman, muz. Aleksander Brzeziński, Teatr Ateneum.

„Spektakl w Teatrze Ateneum ogląda się jak wartką opowieść z puentą, jednak cały czas na poziomie zdecydowanie ułatwionej gry, gdzie przegrana nie zaboli” [Przemysław Skrzydelski, „Dziennik Gazeta Prawna” nr 20 – Kultura, 29 stycznia 2010].

„To jest ekspresowe danie: trzyaktowa sztuka Zapolskiej przerobiona na godzinny skecz z łabędzią głową (niektórzy powiadali: gęsią), wyłaniającą się na chwilę z teatralnego nieboskłonu mniej więcej w połowie spektaklu. Ot, żart, z którego wyparowała cała finezja niebezpiecznego flirtu, grożącego katastrofą obu małżeństwom – tego ze stażem, i tego zalewie po 2 latach – podszyta śmiertelną walką płci, zwłaszcza zaś walką doświadczonej żony o utrzymanie swojej pozycji w związku” [Tomasz Miłkowski, www.aict.art.pl, 10 lutego 2010].

 

21 stycznia

SHOWTIME, scenariusz inspirowany dramatem Edwarda Albee’ego Kto się boi Virginii Woolf, reż. Michał Siegoczyński, scenografia Marta Dąbrowska-Okrasko, choreografia Mikołaj Mikołajczyk, muz. Michał Jacaszek, prezentacja wizualna Kacper Czubak, Teatr Praga.

„Powstał spektakl zawodowy, z dobrze poprowadzonymi rolami i słabym zakończeniem – pantomima z ruchami frykcyjnymi osuwa jednak Showtime do propozycji w drugim gatunku. Zamiast tragedii – seks na zimno” [Tomasz Miłkowski, „Przegląd” nr 11, 21 marca 2010].

 

16 stycznia

WASSA ŻELEZNOWA Maksyma Gorkiego, adaptacja Krystyna Janda, reż. i tłumaczenie Waldemar Raźniak, scenografia Maciej M. Putowski, kostiumy Dorota Kołodyńska, światło Piotr Pawlik, muz. Zbigniew Preisner, Och-teatr.

„Jeśli to miała być zemsta na Gorkim – to fakt, ma za swoje. Tortura była okrutna i wyrafinowana. W socrealistycznej przestrzeni męczyć chrzestnego ojca socu – to jest coś. Zważywszy jednak na fakt, że ta zemsta trwa ponad półtorej godziny – to mąk tych jak na inaugurację jest cokolwiek za dużo” [Tomasz Mościcki, „Dziennik Gazeta Prawna” nr 15 – Kultura, 22 stycznia 2010].

„To nie jest przyjemna lekcja kapitalizmu. Zwierzęca chęć posiadania, nieprzebierająca w środkach walka, na której końcu czeka śmierć na posterunku i rabunek. Wbrew pozorom odmłodniał nam Gorki” [Tomasz Miłkowski, „Przegląd” nr 9, 7 marca 2010].

 

15 stycznia

MERLIN. INNA HISTORIA Tadeusza Słobodzianka, reż. Ondrej Spišák, scenografia František Liptak, muzyka Jan Berner, premiera w Laboratorium Dramatu.

Merlin – inna historia przeniesiona na deski Laboratorium Dramatu jeszcze bardziej uwypukla absurdalność władzy opartej na idei prapoczątku, trywializuje popędy rycerzy Króla Artura, bo każdy chciałby coś wyszarpnąć dla siebie. Dramat, który dzieje się na naszych oczach?” [Bronisław Tumiłowicz, „Przegląd” nr 4, 31 stycznia 2010].

 

OCZAROWANIE wg powieści Hermanna Brocha, adaptacja i reż. Marek Fiedor, scenografia Jan Kozikowski, muz. i oprac. Muz. Tomasz Hynek, światło Justyna Łagowska, Teatr Studio, prapremiera.

„Spektakl stał się głośny długo przed premierą, z powodu bowiem nieuregulowanych praw autorskich doszło przed rokiem tylko do próby generalnej. Gdyby teraz go nie pokazano, pozostałby przynajmniej legendą” [Jan Bończa-Szabłowski, „Rzeczpospolita” nr 15, 19 stycznia 2010].

 

8 stycznia

PODWÓJNA REZERWACJA Raya Cooneya i Johna Chapmana, tłum. Elżbieta Woźniak, reż. Tomasz Dutkiewicz, scenografia Wojciech Stefaniak, kostiumy: Dorota Roqueplo, Teatr Komedia.

 

6 stycznia

TRIP 71 na motywach biografii Huntera S. Thompsona, scenariusz i reż. Igor Gorzkowski, scenografia Jan Kozikowski, muz. Antoni Ferency, wizualizacje Mikołaj Molenda, produkcja Małgorzata Ignatowska, Studio Teatralne Koło, spektakle w Centralnym Basenie Artystycznym.

„Dla kogoś, kto widział Las Vegas Parano, najnowszy spektakl Studia Koło może być już tylko scenicznym przeniesieniem wiążących scen z filmu” [Przemysław Skrzydelski, „Dziennik Gazeta Prawna” nr 10, 15 stycznia 2010].

 

Leave a Reply