Przejdź do treści

XI 2000

Listopad 2000

 

 

30 listopada

BUMERANG Bertranda da Costy, tłum. Katarzyna Skawina, reż. Bogdan Augustyniak, scenografia Marcin Stajewski, oprac. muz. Ewa Zatońska-Skrzecz, Teatr Na Woli.

 

Koronkowa robótka reżysera, który ze średniego tekstu wydobył sporo emocji i zaskakujących zwrotów sytuacji. Do oglądania, choćby ze względu na rzadko goszczącą na scenie Zofię Saretok, która gra mistrzynię sztuki aktorskiej. Jej ucznia gra Piotr Szwedes. „Młodzi widzowie, obecni na premierze, komentowali sztukę jak telenowelę. To nowe zjawisko! Patrzcie, jak ten „Złotopolskich” mówi na żywo. A mówi wyraźnie, słychać i z sensem” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 6-7 stycznia 2001].

 

27 listopada

DŻUMA Alberta Camusa, scenariusz i reż. Magda Teresa Wójcik, scenografia Tomasz Wójcik, muz. Mikołaj Hertel, Teatr Adekwatny, premiera na Scenie Kameralnej Teatru Polskiego.

 

25 listopada

SZACH MAT Vittoria Franceschiego, tłum. Maria W. Olszańska, reż. Adam Ferency, scenografia Beata Nyczaj, Teatr Dramatyczny, Scena im. Haliny Mikołajskiej [24 x, 1326].

 

PCHŁA SZACHRAJKA Jana Brzechwy, reż. Krzysztof Kołbasiuk, scenografia Cynthia Kaszyńska, Jolanta Żółkowska, opr. muzyczne Piotr Golla, Teatr Wspólna.

 

Spektakl dla dzieci, w sezonie 2009/2010 w eksploatacji, m.in. na scenie Teatru Polonia. „Proste, ale wymowne pomysły sceniczne (trafnie dobrane, zabawne rekwizyty, sugerujące wygląd i charakter postaci), dobre tempo, świetny kontakt z najmłodszą widownią, bezpretensjonalność, staranne podawanie tekstu – wszystko to przemawia na korzyść grupy aktorów, którzy przygotowali to przedstawienie” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 14 grudnia 2000].

 

24 listopada

PIĘKNA LUCYNDA Mariana Hemara, reż. Wojciech Adamczyk, scenografia Paweł Dobrzycki, kostiumy Irena Biegańska, oprac. muz. Jerzy Derfel, współpr. choreograficzna Katarzyna Trzaskalska, Teatr Syrena [26 x, 5141].

 

15 listopada

Pierwsze spotkanie z cyklu Teatr jest światem w Teatrze Polskim pt. Dziady wg Leszka Kolankiewicza.

 

11 listopada

NOC LISTOPADOWA Stanisława Wyspiańskiego, opracowanie tekstu i reż. Jerzy Grzegorzewski, scenografia Andrzej Kreütz Majewski, muz. Stanisław Radwan, Teatr Narodowy [10 x, 3755].

 

Nowa wersja inscenizacji Jerzego Grzegorzewskiego z roku 1997, „dzieje się w niej wszystko szybciej i w sposób zaledwie sygnalizowany. A jednak, mimo te zabiegi, spektakl zyskał na zwartości i czytelności. Myślowa zawartość dramatu śmierci i odrodzenia, w którym Wyspiański scalił mit eleuzyjski z polskimi aspiracjami niepodległościowymi, opowieść o bohaterach powstania z przypowieścią o zmartwychwstaniu i wolności, wizerunek elit politycznych z psychologicznym portretem otoczenia tyrana Konstantego i jego rojeniami – wszystko to w o połowę krótszej inscenizacji ostało się i przemawia do widza” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, 18-19 listopada 2000].

 

MIŁOŚĆ NA MADAGASKARZE Petera Turriniego, tłum. Marek Szalsza, reż. Zbigniew Brzoza, scenografia Dorota Kołodyńska, muz. Jacek Grudzień, światło Mirosław Poznański, ruch Leszek Bzdyl, Teatr Studio [22 x, 3398].

 

Oniryczna opowieść o magicznym świecie dawnego kina, niczym „ogniwa snu o wielkości kina gwiazdorskiego, snu o fikcji, a więc i rozliczenia z życiem, które stało się cieniem tej fikcji. Temat bardzo intrygujący, chwilami poprowadzony z brawurą (świetne sceny z gangsterami – z przezabawną rolą Włodzimierza Pressa), z cytatami z kina i korowodem postaci filmowych (niczym z Felliniego) na zakończenie” [Tomasz Miłkowski, „Trybuna”, ].

 

8 listopada

ODLOT W CZASIE, czyli HISTORIA OSTATNIEGO TYSIĄCLECIA scenariusz i reżyseria Włodzimierz Kaczkowski, scenografia Ewa Gdowiok, muz. Janusz Grudziński (KULT), Polish Milennium Company, przedstawienie impresaryjne.

 

 

Leave a Reply