Przejdź do treści

V 1991

Maj 1991

 

 

28 maja

KRÓL NIKODEM Ferdynanda Goetla, Rafała Malczewskiego, reż. Bogdan Augustyniak, scenografia Jakub Konarzewski, muz. Sławomir Wolski, Teatr na Woli.

 

25 maja

BURZA Williama Shakespeare’a, tłum. Stanisław Barańczak, inscenizacja i reż. Krzysztof Zaleski, dekoracje Wiesław Olko, kostiumy Irena Biegańska, muz. Jerzy Satanowski, ruch sceniczny Tomasz Tworkowski, Teatr Ateneum.

 

26 maja

DON JUAN, CZYLI KAMIENNY GOŚĆ Moliera, tłum. Bohdan Korzeniewski, reż. Jan Buchwald, scenografia Aleksandra Semenowicz, muz. Zygmunt Konieczny, Teatr Współczesny [31 x].

 

„Kłopoty zaczynają się w drugim akcie. Respekt reżysera wobec słowa i litery tekstu coraz częściej nie idzie z interpretacją” [Barbara Osterloff, „Teatr” 1991 nr 10]. Spektakl spada z repertuaru i nie idzie już w następnym sezonie.

 

16 maja

UBU KRÓLEM Alfreda Jarry, reż. Kazimierz Dejmek, tłum. Bogusław Brelik, scenariusz i piosenki Ryszard Marek Groński, choreografia Emil Wesołowski, scenografia Krzysztof Pankiewicz, muzyka Wojciech Karolak; w roli Kuma Ubu – Jan Prochyra, Kumowej Ubu – Magdalena Zawadzka, Teatr Polski [19 x, 5 699].

 

Premiera wywołała żywe reakcje i konsternację – nie wiedziano, jak zareagować na karykaturę Lecha Wałęsy. Niektórzy się dystansowali od „nieudanego skandalu”: „Przedstawienie ukazać chce ohydę rozkiełznanej rzeczywistości – ukazuje niemoc satyry” [Tomasz Kubikowski, „Gazeta Wyborcza” nr 120, 24 maja 1991], inni wspierali portret współczesności, namalowany przez Dejmka, dostrzegając, że „absurdalność naszego rodzącego się „życia politycznego” rzeczywiście osiągnęła poziom Jarry’ego” [Jacek Lutomski, „Rzeczpospolita” nr 118, 22 maja 1991]. Skandal jednak był dość udany, skoro z filipika przeciw Dejmkowi wystąpił na łamach „Tygodnika Solidarność” minister belwederski, Lech Dymarski. Z eleganckim umiarem to zamieszanie komentował Henryk Izydor Rogacki: „Trudno oprzeć się mniemaniu, iż belwederski adres personalnej satyry w „Ubu królem” był dla krytyki niemałym ambarasem. Na dobrą sprawę tak całkiem bez skrupułów i jednogłośnie, chwalono tylko muzykę Wojciecha Karolaka” [„Pamiętnik Teatru Polskiego. Sezon 1990/1991”].

 

9 maja

GRA, musical na jednego aktora – recital Artura Barcisia, reż. Marcin Sosnowski, opr. muz. Wojciech Kaleta, Teatr Ateneum, Scena na Dole.

 

3 maja

TANIEC KOGUTÓW Stanisława Broszkiewicza, adapt. i reż. Zbigniew Korpolewski, teksty piosenek Ernest Bryll, choreogr. Ewa Kuklińska, scenografia Bronisław Modrzejewski, muz. i kier. muz. Czesław Majewski, Ryszard Poznakowski, Teatr Syrena.

 

 

 

Leave a Reply