Przejdź do treści

IV 1993

Kwiecień 1993

 

 

29 kwietnia

LETNICY Maksyma Gorkiego, tłum. Maria Zagórska, Jerzy Zagórski, reż. Paweł Wodziński, scenografia Grzegorz Małecki, Teatr Dramatyczny [10 x, 630].

 

„Tekst Letników, pozbawiony nadmiaru dydaktyzmu, poddany surowym skrótom, ujawnia swoją zaskakująco „czechowowską” naturę. Zamiast jednak ściszenia, symboliki i gry podtekstów, charakterystycznych dla sztuk Czechowa, u Gorkiego na plan pierwszy wysuwa się dosadna dosłowność, nerwowość, nadmiar ruchu, kryjący w rzeczy samej jego pozór. Ludzie tu biegają, częściej krzyczą i demonstrują nastroje histeryczne, ale w istocie ogarnięci są tym samym bezruchem co u Czechowa. Tak to przynajmniej wygląda w spektaklu Pawła Wodzińskiego, który dowodzi, że Gorki nadal jest wart teatralnego grzechu” [Tomasz Miłkowski, „Życie Codzienne”, 6 maja 1993].

 

25 kwietnia

KOZIOŁEK MATOŁEK Kornela Makuszyńskiego, Mariana Walentynowicza, adapt. i reż. Henryk Boukołowski, muz. Marcin Błażewicz, oprac. plast. Paweł Falcman, wykonanie Henryk Boukołowski, Teatr Adekwatny.

 

BIAŁY JELEŃ, scenariusz, reż., scenografia, kostiumy, maski Stasys Eidrigevicius, muz. Zygmunt Konieczny, Bronius Kutavicius, choreografia Zbigniew Papis, Teatr Studio, Malarnia [8 x, 589].

 

24 kwietnia

KUBUŚ FATALISTA I JEGO PAN Denisa Diderota, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński, adapt. i reż. Andrzej Pawłowski, scenografia Marcin Stajewski, teksty piosenek Wojciech Młynarski, muz. Jerzy Derfel, choreografia Janusz Józefowicz, ker. muz. Aldona Krasucka, w roli Kubusia – Marian Opania, Pana – Krzysztof Tyniec, Teatr Ateneum, Scena 61 [4 x, 546 i 12 x na Scenie Głównej, 4187].

 

TAŃCE W BALLYBEG Briana Friela, tłum. Małgorzata Semil, reż. Judy Friel, scenografia Krystyna Kamler, choreografia Iliana Alvarado, Teatr Powszechny [18 x, 3772].

 

„To wyrafinowane połączenie techniki Brechta i Czechowa, spożytkowane dla ukazania świata rodzimych wartości, przyniosło rezultaty znakomite. Sztuka Briana Friela oferuje aktorom świetny materiał do psychologicznych kreacji. Dotyczy to zwłaszcza portretów kobiet, którym pisarz poświęca najwięcej uwagi. W Powszechnym walory te zostały w pełni wykorzystane przez Ewę Dałkowską, Joannę Żółkowską, Jadwigę Jankowską-Cieślak, Dorotę Landowską i Justynę Sieńczyłło” [Tomasz Miłkowski, „Życie Codzienne”, 4 maja 1993].

 

22 kwietnia

APAGE, SATANA! Fermina Cabal, TRUCIZNA TEATRU Rodolfa Sirery, tłum. Marceli Minc, reż. i scenografia Krzysztof Pankiewicz, Teatr Polski [15 x, 1124].

 

Obiecująca premiera dwóch współczesnych jednoaktówek hiszpańskich, zaliczanych do tzw. Nowego Teatru. „Oba dialogi – celowo tak określam te sztuki, bo ich konwersacyjny charakter sprawia, że postaci powstają na naszych oczach, w miarę rozwijania się dialogu – noszą modelowy charakter, opisując sytuację lub grupę zamkniętą. W pierwszym wypadku jest to Kościół ze swoimi wewnętrznymi regułami, w drugim zaś ograniczenie wolności aktora przez markiza, nakazującego zamknięcie drzwi od zewnątrz aż do czasu zakończenia osobliwego spektaklu – gry o życie. (…) Te błyskotliwe dialogi, pełne zwrotów sytuacji i zaskakującego odwracania ról, stanowią łakomy kąsek dla aktorów. W Polskim w obu sztukach występują Jan Englert i Zbigniew Zapasiewicz, dając pokaz swoich aktorskich możliwości” [Tomasz Miłkowski, „Życie Codzienne”, 27 kwietnia 1993].

 

18 kwietnia

GRAŻYNA Adama Mickiewicza, adapt., insc. I reż. Marek Frąckowiak, muz. Kazimierz Serocki, Teatr Adekwatny.

 

ZIMORODEK Williama Douglasa Home, tłum. Piotr Szymanowski, reż. Witold Skaruch, scenografia Teresa Gruber i Krystyna Witkowska, kostiumy Ewa Krauze, Teatr Na Woli [7 x].

 

To „sceniczna ilustracja znanego przysłowia „Stara miłość nie rdzewieje”. Siła tego utworu nie polega więc na odkrywczości tematu, ale na sposobie dowodzenia. Autorowi nie brakuje inteligencji, aby znany, wytarty temat ukazać poprzez błyskotliwe dialogi, zwroty sytuacji, wibrowanie nastrojów i zmianę napięć emocjonalnych” [Tomasz Miłkowski, „Życie Codzienne]. Wyśmienite role, Mirosławy Dubrawskiej i Jerzego Kamasa.

 

17 kwietnia

OKNO NA PARLAMENT Raya Cooneya, tłum. Elżbieta Woźniak, reż. Marcin Sławiński, scenografia Józef Napiórkowski, Teatr Kwadrat [43 x].

 

MANIERY MIŁOSNE, CZYLI PÓŁPRZEWODNIK EROTYCZNY Marka Robaczewskiego, adapt. i reż. Zbigniew Korpolewski, scenografia Barbara Ptak, kier. muz. Czesław Majewski, choreografia Jarosław Staniek, Teatr Syrena.

 

14 kwietnia

MY ŻYDZI POLSCY wg Juliana Tuwima i Icchaka Kacenelsona Pieśń o zamordowanym narodzie żydowskim, tłum. Jerzy Ficowski, adapt. i reż. Gołda Tencer, Szymon Szurmiej, scenografia Marian Stańczak, oprac. muz. Leopold Kozłowski, Ryszard Sielicki, kier. muz. Teresa Wrońska, Teatr Żydowski [10 x, 1303].

 

7 kwietnia

WARSZTAT, scenariusz i reż. Andrzej Strzelecki, kier. muz. Jerzy Satanowski, scenografia Ewa Czerniecka-Strzelecka, kier. lit. Zuzanna Olbrychska, Teatr Rampa [11 x, 3690].

 

3 kwietnia

DAMY I HUZARY Aleksandra Fredry, reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Polski, scenografia Łucja Kossakowska, Teatr Polski [14 x, 4035].

 

„Jak zwykle wierny literaturze, Kazimierz Dejmek dał się prowadzić Fredrze, jego instynktowi scenicznemu i łagodnemu sarkazmowi. To dość, aby bawić się na tej komedii wyśmienicie. Stylowy spektakl Dejmka daje szanse dla solówek, z których wszyscy korzystają na swoją miarę na czele z przezabawnym Januszem Zakrzeńskim jako Majorem i Ignacym Machowskim jako Kapelanem. Pierwszy znakomicie ukazuje przemianę nieprzejednanego wroga kobiet w ich zrazu cichego, potem otwartego zwolennika, a wreszcie trzeźwego obserwatora. Drugi pozostaje stale sobą, to jest zagubionym w nagle pełnej intryg rzeczywistości poczciwym pieczeniarzem, na próżno próbującym wpływać moderująco na swych nad wyraz zapalczywych towarzyszy. Obaj zasłużenie zbierają brawa przy otwartej kurtynie” [Tomasz Miłkowski, „Życie Codzienne” nr 86, 13 kwietnia 1993].

 

1 kwietnia

NIECIERPLIWOŚĆ ZMYSŁÓW: NOC I CHWILA Crebillona-syna, tłum. Barbara Grzegorzewska; GRY MAŁŻEŃSKIE Julesa Renarda, tłum Joanna Sell; reż. Romuald Szejd, scenografia Marcin Stajewski, kostiumu Zofia de Ines, Scena Prezentacje.

 

 

 

Leave a Reply