Przejdź do treści

Jaracz Stefan

(1883-1945), wybitny polski aktor; debiutował w 1904 w krakowskim Teatrze Ludowym. Od 1911 związany z Warszawą; przez pewien czas współpracownik Juliusza Osterwy w jego Reducie. Swoje największe kreacje stworzył w repertuarze klasycznym, w sztukach Szekspira, Moliera (Arnolf w Szkole żon, błazeński Tartufe w Świętoszku), Fredry (podziwiany jako Rejent Milczek), Słowackiego. Był także organizatorem życia teatralnego, współtwórcą (patrz:) Teatru Ateneum. Występował także w filmach o aspiracjach artystycznych, m.in. Baryka (ojciec) w Przedwiośniu (1928), Wielki książę Konstanty w Księżnie Łowickiej (1932), sufler w Jego wielkiej miłości (1936).