inaczej: słuchowisko oryginalne; typ utworu dramatycznego, podporządkowany specyfice przekazu dźwiękowego, nazywany także teatrem wyobraźni ze względu na imaginacyjny charakter(gr. charakter = wizerunek), postać literacka o wyraźnie i... More akcji sugerowanej fonicznie. Początek d.r. w Polsce dali Witold Hulewicz, autor pierwszego utworu literackiego przeznaczonego dla radia („Pogrzeb Kiejstuta”, 1928), Jerzy Szaniawski słuchowiskiem „Zegarek”, Maria Kuncewiczowa pierwszą powieścią radiową. Teoretyk d.r., Michał Kaziów, tak definiuje słuchowisko oryginalne: „artystyczne dzieło radiowe, którego tworzywem są wyłącznie elementy foniczne (…); w strukturze swej dzieło takie podporządkowane jest poetyce literackiej, a jego dominantę stanowi niewidzialność”. Do wybitnych twórców dramatu(gr. drama), rodzaj literacki (obok epiki i liryki), obejmuj... More radiowego należeli m.in. Friedrich Dürrenmatt, a w Polsce Władysław L. Terlecki, Ireneusz Iredyński, Janusz Krasiński, Henryk Bardijewski.
