Przejdź do treści

Bergman Ingmar

(1918-2007), szwedzki reżyser i scenarzysta filmowy, wielokrotny dyrektor teatrów, m.in. Królewskiego Teatru Dramatycznego w Sztokholmie, scenarzysta filmowy; debiutował Makbetem Szekspira w teatrze prowincjonalnym (1944). Jako scenarzysta skupił uwagę na ukazaniu psychiki swych bohaterów, bacznie obserwując związki między ludźmi (dało mistrzowskie portrety par małżeńskich), bliski psychodramie. Celuje zarówno w inscenizacjach klasyki, m.in. Moliera, Szekspira, Goethego, Ibsena, Strindberga (m.in. Panna Julia, Gra snów), jak i współczesnej dramaturgii, naczelne miejsce rezerwując dla aktorów, prawie rezygnując z plastyki teatralnej. Światową sławę zdobył B. jako reżyser filmowy, mistrz odsłaniania  psychiki swych bohaterów, ich kompleksów, podświadomych tęsknot i marzeń: Tam gdzie rosną poziomki (1958), Siódma pieczęć (1957), Szepty i krzyki, (1972).