Po pierwszych pokazach „Rechnitz. Opera” Wojtka Blecharza w reżyserii Katarzyny Kalwat i adaptacji Moniki Muskały podczas ubiegłorocznej Warszawskiej Jesieni było już wiadomo, że to dzieło niezwykłe. Lutowa premiera w TR Warszawa potwierdziła, że wybór formy okazał się idealny – piszeCzytaj dalej
Kategoria: Yorick nr 60 (styczeń 2019)
Przegląd Teatralny i Literacki ISSN 2080-9980
100 × 100. ARTYŚCI I WYDARZENIA: 100 RAZY TEATR POLSKI NA STULECIE POLSKI ODRODZONEJ I NIEPODLEGŁEJ (64)
13 maja 1960 „NOSOROŻEC” EUGÈNE IONESCO W TEATRZE „WYBRZEŻE” – JEDNO Z PRZEDSTAWIEŃ ZA DYREKCJI ZYGMUNTA HÜBNERA, KTÓRE „W NOWATORSTWIE I CELNOŚCI MOGŁY ZWYCIĘSKO WYTRZYMAĆ KONKURENCJĘ ZE STOŁECZNYMI INSCENIZACJAMI” Stanisław Marczak-Oborski gdyńskie przedstawienie sztuki Eugène Ionesco (1912-1994), francuskiego pisarza pochodzeniaCzytaj dalej
…KTÓRA POTRAFIŁA MOCNO KOCHAĆ
Łukasz Maciejewski pisze po lekturze książki Andrzeja Barańskiego poświęconej żonie, Albinie: Właściwie to ja nie potrafię niczego napisać o tej książce, bo od razu się wzruszam. Ale tak do imentu, ze łzami. Pan Andrzej (Barański) podarował mi tę książkę wCzytaj dalej
Wciąż na rozdrożu
Tomasz Miłkowski pisze po premierze „Wyzwolenia” w reżyserii Anny Augustynowicz w Teatrze Polskim im. Arnolda Szyfmana i „Wesela” w reżyserii Wawrzyńca Kostrzewskiego w Teatrze TVP: Końcówka stycznia należała do Wyspiańskiego. W ostatni poniedziałek miesiąca w Teatrze Telewizji zobaczyliśmy „Wesele” wCzytaj dalej
100 × 100. ARTYŚCI I WYDARZENIA: 100 RAZY TEATR POLSKI NA STULECIE POLSKI ODRODZONEJ I NIEPODLEGŁEJ (63)
25 marca 1960 „KARTOTEKĘ TADEUSZA RÓŻEWICZA UWAŻAM (…) ZA NAJLEPSZĄ POLSKĄ SZTUKĘ WSPÓŁCZESNĄ”, „DZIEŁO JEDNO Z NAJDONIOŚLEJSZYCH W LITERATURZE DRUGIEJ POŁOWY TEGO STULECIA” Pierwsze określenie „Kartoteki” należy do Konrada Swinarskiego, najwybitniejszego inscenizatora i reżysera polskiego II połowy XX wieku („Literatura”Czytaj dalej
Sadkowski – ktoś taki jak on
Tomasz Miłkowski pisze na swoim blogu takinawyk.dziennikarzerp.org.pl: Odkąd pamiętam, mówiło się: Sadkowski, a myślało: „Literatura na Świecie”. Albo na odwrót. Wprawdzie pierwszym naczelnym miesięcznika był Wacław Kubacki, ale Wacław Sadkowski objął redakcję już od 10 numeru w roku 1972 iCzytaj dalej
Wojciech Wysocki: Prawdziwa sztuka rodzi się z kompleksów
– Role amantów są na ogół nieciekawe, a poza tym człowiek się starzeje i z amanctwa się wyrasta jak z każdej poważnej choroby – mówi aktor Wojciech Wysocki w rozmowie z Krzysztofem Lubczyńskim: Przyjemne jest dla aktora takiego jak Pan,Czytaj dalej
Róża wyklęta
Setna rocznica zamordowana Róży Luksemburg, która przypadła 15 stycznia, minęła w Polsce niemal niepostrzeżenie – pisze Tomasz Milkowski w „Dzienniku Trybuna” po wystawie Rary Kamińskiej ZJAWA w Galerii Teatru Studio: Gdyby nie wernisaż „Zjawy” Rary Kamińskiej w Galerii Studio wCzytaj dalej
100 × 100. ARTYŚCI I WYDARZENIA: 100 RAZY TEATR POLSKI NA STULECIE POLSKI ODRODZONEJ I NIEPODLEGŁEJ (62)
17 X 1959 WIELKIE WRAŻENIE ZROBIŁ NA MNIE „SEN SREBRNY SALOMEI”. BYŁ TO PRAWDZIWY POWRÓT SŁOWACKIEGO NA POLSKĄ SCENĘ. BRZMIENIE WIERSZA CHWILAMI UPAJAJĄCE, SZCZEGÓLNIE WTEDY, GDY GO MÓWIŁA ANNA LUTOSŁAWSKA (…) KSIĘŻNICZKA W „ŚNIE SREBRNYM SALOMEI” BYŁA JEJ ŻYCIOWĄ ROLĄCzytaj dalej
Teatr to chimeryczny kochanek – nigdy się nie nudzi
O aktorstwie, teatrze i życiu poza sceną z Arletą Godziszewską – aktorką Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku – rozmawia Rafał Górski: Wychowała się pani w Jeleniej Górze. W niej się wszystko zaczęło? Jako dziewczynka chciała zostać pani aktorką,Czytaj dalej
Z fotela Łukasza Maciejewskiego: CO KOCHAJĄ WARSZAWIACY?
OTWARCIE SEZONU w Teatrze Kwadrat: Warszawski Teatr Kwadrat pomimo ogromnej popularności wśród widzów, nie jest na pewno ulubionym miejscem krytyków. Nawet nie pamiętam, kiedy ostatnio czytałem recenzję cenionego przeze mnie recenzenta o spektaklu z „Kwadratu”, ale to musiało być całeCzytaj dalej
Sroczyński albo zestaw ratunkowy
Publikujemy laudację na cześć laureata Nagrody im. Bolesława Prusa, wygłoszona przez Tomasza Miłkowskiego podczas uroczystości wręczenia nagród w Domu Dziennikarza w Warszawie 29 stycznia 2019 roku: O ile mi wiadomo, Grzegorz Sroczyński jest najmłodszym laureatem tego wyróżnienia, co wcale nieCzytaj dalej
100 × 100. ARTYŚCI I WYDARZENIA: 100 RAZY TEATR POLSKI NA STULECIE POLSKI ODRODZONEJ I NIEPODLEGŁEJ (61)
23 grudnia 1958 NAJLEPSZE PRZEDSTAWIENIE W HISTORII LALKARSTWA ŚWIATOWEGO – OPINIA O PRZEDSTAWIENIU „O ZWYRTALE MUZYKANCIE” JANA WILKOWSKIEGO, ADAMA KILIANA I KRZYSZTOFA PENDERECKIEGO W TEATRZE „LALKA” W WARSZAWIE „O Zwyrtale Muzykancie, czyli Jak się Góral dostał do Nieba” było jednymCzytaj dalej
Hamlet bez złudzeń
Tomasz Miłkowski pisze po premierze Hamleta w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy w reżyserii Tadeusza Bradeckiego: „Hamlet” w reżyserii Tadeusza Bradeckiego w warszawskim Teatrze Dramatycznym to rzadkość na naszych scenach: klasyka teatralna bez udziwnień i zniekształceń, przedstawienie warsztatowo zachwycające, którego rytm,Czytaj dalej
Teatr jest miejscem, w którym widz może spotkać piękno
O studiach, początkach aktorskiej drogi i planach na przyszłość z Urszulą Mazur – aktorką Teatru Dramatycznego im. A. Węgierki w Białymstoku – rozmawia Rafał Górski. W ubiegłym roku ukończyła pani szkołę teatralną. Jak wspomina pani czas w niej spędzony? WspominamCzytaj dalej
Architekt filmu
– Paradoksem i rechotem historii jest fakt, że tyle, ile zyskała „Telewizja Artystyczna” na realnym socjalizmie, tyle straciła na realnym kapitalizmie – z reżyserem Stefanem Szlachtyczem rozmawia Krzysztof Lubczyński w „Dzienniku Trybuna”. «Krzysztof Lubczyński: Kilka lat temu udzielił Pan jednejCzytaj dalej
Z fotela Łukasza Maciejewskiego: CZECHOW NASZ WSPÓŁCZESNY
O spektaklu WANIA, SONIA, MASZA I SPIKE w reż. Macieja Kowalewskiego w Teatrze Polonia: Codzienna próba godzenia tonacji – wysokiej z niską, wybitnej z przeciętną, na serio i żartem. Życie, każde życie, bez żadnego wyjątku, rozpięte jest na godzeniu tychCzytaj dalej
Nieokiełznany huragan emocji
O Arlecie Godziszewskiej, perle Teatru Dramatycznego w Białymstoku, pisze Rafał Górski: Arleta Godziszewska, bo o niej mowa, związana jest z białostockim Teatrem Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki od osiemnastu lat. Ale dopiero w sezonie artystycznym 2017/2018 miała możliwość zaprezentować swoje umiejętnościCzytaj dalej
Bez bohatera nie ma teatru
Tomasz Miłkowski o plusach i minusach polskiego teatru w minionym roku 2018 na łamach tygodnika „Przegląd”: Minął rok, co jak zwykle prowokuje do przeglądu, zwłaszcza w „Przeglądzie”. Jak zawsze, pojawiają się jakieś sygnały, nowe mody, może trendy. Co przeminie, aCzytaj dalej
Współczesna dramaturgia ukraińska od A do Ja
Walentyna Mikołajczyk-Trzcińska o wyborze nowej dramaturgii ukraińskiej: Właściwie powinno być: „..od A do Я», bo właśnie nieobecne w alfabecie łacińskim „Я» funkcjonuje jako ostatnia litera, wywodzącego się z cyrylicy i stanowiącego odmianę grażdanki, alfabetu przystosowanego do zapisu języka ukraińskiego. PełnyCzytaj dalej