Przejdź do treści

Yorick nr 15 (październik 2007)

Przegląd Teatralno-Literacki

Kat czy ofiara

Czarna komedia braci Presniakow [Bracia Presniakow, „Udając ofiarę”, tłum. Agnieszka Lubomira Piotrowska, reżyseria Maciej Englert, scenografia Marcin Stajewski, kostiumy Anna Englert, muzyka Jerzy Satanowski, ruch sceniczny Jan Pęczek, Teatr Współczesny w Warszawie, premiera w listopadzie 2006] obiegła już Europę, zrobiła furorę w Rosji, trafiła na ekran, a teraz – nareszcie – do Polski. Nazywana rosyjskim „Hamletem”, oczywiście z pewną przesadą, bo autorzy z Szekspira biorą tylko aluzje.
Czytaj dalej »Kat czy ofiara

Historia dramaturgii Piotra Kotlarza

Nakładem artline ukazała się unikatowa na polskim gruncie książka-synteza, „Historia dramaturgii. Kierunki i determinanty rozwoju dramaturgii na świecie”, obejmująca dzieje twórczości dramatycznej od czasów bez mała prehistorycznych po dziś dzień i to w horyzoncie globowym. Europa zajmuje tu, rzecz jasna miejsce główne, ale kompetentne wycieczki w rozmaite strony świata sprawiają, że Czytelnik otrzymuje zwięzły przewodnik po całej krainie tego rodzaju literackiego. Dzięki uprzejmości wydawcy, przedstawiamy Wstęp do tej książki, zachęcając do lektury całości.

Czytaj dalej »Historia dramaturgii Piotra Kotlarza

Przewodnik po aktorach (nie tylko) warszawskich. Rok X

dwadzieścia kroków wzdłuż i wszerz…
    Stanisław Wyspiański

Aktorzy zawsze skłonni są do poświęceń, jeśli o dobro (albo domniemane dobro) roli idzie. W tym sezonie Wojciech Solarz wielokrotnie wpadał do mini-basenu jako Nemeczek w „Chłopcach z Placu Broni”, Wojtek Błach ćwiczył pompki do utraty tchu w „Someone who'll watch over me", Jan Englert chodził z podpaską, a Michał Czernecki w ogóle bez niczego w „Fedrze” Kleczewskiej itp., itd. Sztuka wymaga poświęceń.

Czytaj dalej »Przewodnik po aktorach (nie tylko) warszawskich. Rok X