W 50 rocznicę powstania Klubu Krytyki Teatralnej  jako sekcji polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych – zarząd sekcji postanowił przystąpić do prac nad Alfabetem Krytyków Teatralnych, który zawierać będzie zwięzłe szkice o dorobku polskich krytyków i recenzentów w ostatnim półwieczu (nieCzytaj dalej

Niemal za rok – dnia 28 listopada 2007 roku – minie 100 lat od śmierci Stanisława Wyspiańskiego.

Na wiosnę 2006 r. reżyserowałem znów w kraju. W Teatrze im. L. Solskiego w Tarnowie przygotowałem sztukę Romana Brandstaettera Upadek kamiennego domu. Oglądałem także przedstawienia, rozmawiałem z ludźmi teatru, czytałem na bieżąco recenzje. Przeprowadziłem również „warsztat” dla reżyserów w białostockiejCzytaj dalej

Andrzej Falkiewicz jest twórcą i człowiekiem niecodziennym. Krystyna Miłobędzka i nAndrzej Falkiewicz w Puszczykowie

W cyklu "Moje spotkania" – Andrzej Cierniewski wspomina Krzysztofa Klenczona.

W „Yoricku” gości Anna Szpakowska – Kujawska, wrocławska artystka malarka.

Autorka wraca wspomnieniami do spotkania z Witoldem Gombrowiczem.

Była to światowa prapremiera angielskiej wersji tej sztuki. Odbyła się 25 października 2006 na Wydziale Teatralnym Uniwersytetu Stanu Nowy Jork w Buffalo. Przedstawienie reżyserował profesor tej uczelni – Kazimierz Braun. On także dokonał tłumaczenia i adaptacji tekstu oraz zaprojektował układCzytaj dalej

Gdy Kartoteka rozrzucona ukazała się drukiem, a także, gdy słyszałem i czytałem o „przymiarce” samego autora do jej realizacji – wiedziałem od razu trzy rzeczy: (A) To jest tekst nowy, ważny, wielki, potrzebny polskiemu teatrowi, polskiej publiczności teatralnej. (B) ToCzytaj dalej

Po 40. festiwalu teatrów jednoosobowych we Wrocławiu. Wojciech Siemion i Tomasz Miłkowski

Smoki od zawsze miały jakiś niewytłumaczalny związek z wodą. Smok Wawelski mieszkał nad brzegami Wisły. Smoki chińskie latają wśród chmur i drążą tunele w ziemi, ale najczęściej żyją w wodach jezior i rzek. Mówią o sobie: My, smoki, bez wodyCzytaj dalej

Wokół "Snu nocy letniej" w Teatrze Szkolnym  w Białymstoku.

Tym razem w Notesie spektakle warszawskie: "Wagon" wg Marka Nowakowskiego w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego (Teatr Współczesny), "Szczęśliwe dni" Samuela Becketta w reż. Piotra Cieplaka (Polonia), "Poduszyciel" Martina McDonagha  w reżyserii Agnieszki Glińskiej (Teatr Mały),"Fedra" w inscenizacji Mai Kleczewskiej (Teatr Narodowy),Czytaj dalej

Na początek uwaga: “Wagon”wg Marka Nowakowskiego w inscenizacji Krzysztofa Zaleskiego to naprawdę dobry w sensie teatralnym spektakl, ale mimo wszystko pozostawiający niedosyt.

Upór, z jakim Beckett trzymał się swoich zapisanych w tekście dramatów wizji inscenizacyjnych, budził nieraz powątpiewanie.

Niewiele (poza mroczną atmosferą i czarnym humorem) łączy „Poduszyciela” z innymi, dobrze znanymi w Polsce sztukami McDonagha, którego tematem okazała się irlandzka prowincja i jej upiory.

Fedra, jedna z najsłynniejszych heroin „greckich baśni”, choć nie tak twarda jak Antygona czy tak zbrodnicza jak Medea albo tak piękna jak Helena.

Oczywiście, że to dzieje się w Rosji i Rosji dotyczy, narzuca się samo: pierwsza część w stylu Czechowa (trzy siostry na dworcu kolei żelaznej, Raniewska sprzedaje wiśniowy sad itp.), druga między Bułhakowem a Majakowskim, trzecia gazetowa, między Putinem a Warszawą…

„Chryje z Polską” Macieja Wojtyszki to dramat napisany wedle klasycznych kanonów sztuki: jest akcja, jest intryga, są postacie, ba nawet są pierwowzory – bo to utwór nawiązujący do spotkania Wyspiańskiego i Piłsudskiego, dwóch gigantów polskiej myśli, choć mówiących różnymi językami.Czytaj dalej