Joanna Rajkowska, jedna z najbardziej rozpoznawalnych polskich artystek, autorka palmy na Rondzie de Gaulle’a, buduje w Zachęcie podziemne miasto, miejsce przetrwania. Już w lutym zaprosi widzów do Rhizopolis – świata korzeni drzew, który w jej wizji przyszłości może stać sięCzytaj dalej
Kategoria: Wirtualny fotel
Rozmowy o sztuce
Malarstwo wieku dojrzałego – zapis malarskich wizji Tadeusza Ogrodnika
„Rytm rozwoju, podobny do rytmu pór roku, jest koniecznością. Nie można starości ani śmierci uniknąć. Podobnie jak jesień może być najpiękniejszą porą roku, tak i starość może być najlepszym okresem życia (…) Bywają jednak jesienie słotne i bezowocne i starośćCzytaj dalej
Alfreda Aszkiełowicza światy równoległe
I. W porządku liter i znaków Za każdym razem, gdy wprawną ręką wystukujemy litery – obwieszczamy światu nie tylko śmierć pisma, ale i upadek indywidualności piszącego – człowieka. Jeszcze kilkanaście lat temu sposób prowadzenia pióra po papierze, kształt i pochylenieCzytaj dalej
Alfreda Aszkiełowicza światy równoległe
Małgorzata Dorna w Wirtualnym Fotelu wraca do twórczości Alfreda Aszkiełowicza: I. W porządku liter i znaków. Za każdym razem, gdy wprawną ręką wystukujemy litery – obwieszczamy światu nie tylko śmierć pisma, ale i upadek indywidualności piszącego – człowieka. Jeszcze kilkanaścieCzytaj dalej
W świecie form trwałych i ulotnych, zatrzymanych i poruszonych, znaczących
Małgorzata Dorna o rzeźbach Jarosława Boguckiego: W twórczości Jarosława Boguckiego przenikają się dwie, prowadzone z pozoru niemal równolegle, zawsze jednak z emocją, jakby „na spięciach” – narracje. Jedna z nich jest opowieścią o historycznych miejscach, o przynależnych im ludziach, opowieściąCzytaj dalej
Zapisać melodię myśli w kadrze: rysunku, grafiki, w symbolicznych wizerunkach przedmiotów
Małgorzata Dorna o rysunkach i grafice Tadeusza Wyrwy-Krzyżańskiego dedykacja: Dla Tadeusza i Joanny, Muzy i żony artysty „Jesteśmy niekończącą się rozmową, bo nie jesteśmy w stanie odnaleźć słów, które odpowiadałyby na pytanie, kim jesteśmy i jak powinniśmy siebie rozumieć” (H.Czytaj dalej
„Życie zamknięte w obrazach” – obrazy, które są życiem
Tytuł retrospektywnej wystawy prac Andrzeja Podolaka odwołuje się do konwencji opowieści, która (jeżeli zestawić ją z wewnętrzną dramaturgią dzieł) nabiera charakteru mocnej, miejscami chropawej, brutalnej, prowadzonej „po męsku” narracji, narracji godnej wiecznego buntownika, poszukiwacza piękna i intelektualnej przygody, głębokich, zmysłowychCzytaj dalej
Utracone piekło realizmu. Misterium męki i ocalenia według Beaty Bigaj
Dedykacja: Prawdzie za to, że zabija – autor Z wstydem poczęty człowiek, urodzony Z boleścią, krótko tu na świecie żywie, I to odmiennie, nędznie, bojaźliwie, Ginie, od Słońca jak cień opuszczony. Mikołaj Sęp Szarzyński, Sonet II W malarstwie Beaty BigajCzytaj dalej
W pułapce interpretacji, czyli Między subiektywizmem i obiektywizmem doznania (refleksje na marginesie pewnej wystawy)
Jesteśmy świadkami nie tyle upadku sztuki, ile rezygnacji z jej odwiecznej, pierwotnej funkcji, z potrzeby wyjaśniania i oswajania świata, z potrzeby kontaktu przez sztukę człowieka z „tym drugim”, czy jak chciał tego Józef Tischner – z drugą personą dramatu, zCzytaj dalej
Pracownia interpretacji otwartych – w poszukiwaniu partnerów dyskursu…
Małgorzata Dorna o związkach sztuki i filozofii, a także pozostających w tym kręgu pracach Rafała Łubowskiego i Piotra C. Kowalskiego: „Tak czy owak musiałeś zginąć Hamlecie nie byłeś do życia/ wierzyłeś w kryształowe pojęcia a nie glinę ludzką/ żyłeś ciągłymiCzytaj dalej
Kameralna rzeźba w terakocie Wiesława Napierały
Małgorzata Dorna zaprasza na Wirtualny Fotel: W naszym codziennym życiu coraz mniej sztuki, coraz więcej zjawisk para artystycznych, epatujących odbiorcę hiper realistyczną urodą, rodem z reklamy, komiksu, happeningu, czy wykonanego w pospiechu, pod osłoną nocy muralu. W przestrzeni wielkich miastCzytaj dalej
„Widzieć jasno w zachwyceniu”… w kręgu prac artystów, związanych z Galerią Miejską w Mosinie
Tytułowa fraza, zaczerpnięta z pisarstwa Jana Błońskiego, wybitnego interpretatora Proustowskich czasów poszukiwanych i odnalezionych lub może odnajdywanych – demaskuje przeżycia odbiorcy sztuki, który ma prawo traktować dzieło jak palimpsest, odnajdując pod tekstem widocznym, tekst poprzedni, będący źródłem nietłumionych emocji, tekstCzytaj dalej
W pogoni za rzeczywistością… uwagi na marginesie konceptów Marcina Berdyszaka
Małgorzata Dorna o instalacjach Wiesława Berdyszaka: Instrumenty precyzyjnie obszyte kawałkami jeansu, opakowane i ustawione na martwym podeście sceny, ostro zielony fotel o kwadratowych kołach i kaskada zsuwających się z sufitu (jak grom z jasnego nieba) równie zielonych lasek, elegancki melonikCzytaj dalej
W stronę autobiografii… Anny Lejby portrety zwielokrotnione w malarstwie i tkaninie
Powtarzając, za współczesnym teoretykiem i historykiem sztuki, Ernstem Gombrichem, paradoksalne, zabarwione pewną nutą kokieterii stwierdzenie, że „Nie ma w istocie czegoś takiego jak sztuka – istnieją tylko artyści.”1 – należałoby docenić znaczenie ukrytego w dziele wizerunku, portretu psychologicznego autora. ZnaczenieCzytaj dalej
Od malarskich, polifonicznych wizji ku sztuce minimalistycznej
Rozważania na marginesie scenograficznych interpretacji „Pułapki” Tadeusza Różewicza) Małgorzaty Dorny: Z perspektywy krytyka Interesuje mnie związek realizacji scenograficznych i współczesnego malarstwa polskiego, a szczególnie owa specyficzna sytuacja, kiedy to malarz projektuje oprawę plastyczną spektaklu. Inspiracji dostarczyła mi myśl Marana Kołodzieja,Czytaj dalej
Ciało jako fetysz. Rozważania z pogranicza materii i ducha
Wytatuowany Zombie Boy podbija Europę. Zombie Boy obnosi na swej skórze nasycony kolorem, rozrysowany wizerunek własny: gotycki szkielet, barokowe wnętrzności, mózg o strukturze orzecha i… secesyjne, tworzące niemal koronkowy ornament robaki, które jego (Zombie Boya) spreparowanego po ostatnie włókno doskonaleCzytaj dalej
Osobiste rozgrywki z czasem
Refleksje Małgorzaty Dorny na marginesie wystawy poplenerowej „Człopa 2016”: „Czymże, więc jest czas?” – zapytuje św. Augustyn w XI Księdze Wyznań i odpowiada w sposób zagadkowy, podkreślając efemeryczną, niejasną istotę przedmiotu swych rozważań – „Jeżeli nikt mnie o to nieCzytaj dalej
Teatr poza teatrem – artystyczne prowokacje Anastazego B. Wiśniewskiego wobec tęsknoty krytyka
„Do beztęsknoty i do bezmyślenia, do tych, co mają tak za tak, nie za nie, bez światłocienia. Tęskno mi Panie.”(Cyprian Kamil Norwid „Moja Piosnka II”) W 1971 roku pojawił się na sopockim molo w wytartej, dżinsowej katanie z napisem: „KtoCzytaj dalej
Eugeniusza Repczyńskiego dyskurs i pojedynek z Absolutem
„Ofiarowanie greckie” – galeria jednego obrazu. Sylwetę boga naznaczono płaską, utrzymaną w głębokich, ciepłych brązach, przechodzących w czerń – plamą. Po obu stronach, umieszczono nieco asymetrycznie dwie mleczno-białe, matowe przesłony, za którymi delikatnym konturem nakreślono równie płaskie, utrzymane w ciepłych,Czytaj dalej
Galeria jako miejsce szczególne, znaczące w przestrzeni kulturowej miasta
„Miasto to ludzie. Nie urbs – martwy kamień, materialna architektura, bryły i barwy. Nie castrum – schronienie, bezpieczne miejsce do mieszkania. Nie formy urbanistyczne. (…) To wszystko stanowi dopiero możliwość miasta i pozostanie wyłącznie możliwością, dopóki nie urzeczywistni jej, nieCzytaj dalej