Nowy spektakl autorski Janusza Wiśniewskiego, inspirowany opowiadaniem Mikołaja Gogola NOS. Uwodzicielski NOS majora Kowalewa, usamodzielniony i awansowany na radcę stanu budzi podziw i niepokój. Niedawny absolwent łódzkiej filmówki, a także szkoły baletowej, Michał Barczak odbywa zdyscyplinowane marszruty po scenie, wyprostowany,Czytaj dalej

Siła złego na taki zespół: amatorów, dających premierę dreszczowca, dotykają wszystkie do wyobrażenia i nie do wyobrażenia katastrofy. Jak pech to pech. Ale pecha nie mają widzowie – ta komedia do majstersztyk, pełen pomysłowych gagów, zbiegów okoliczności i awarii rozśmieszającychCzytaj dalej

Krzysztof Materna zaprosił do śpiewanego spektaklu wyłonioną w castingu grypę kobiet i mężczyzn 65 + i przygotował z nimi spektakl złożony ze znanych polskich piosenek. Inscenizacji tyle co nic: estradka, mikrofon, stoliki, śpiewanie (równym!) chórem i indywidualnie, muzyka na żywoCzytaj dalej

  Katastrofa na własne życzenie. Montownia zamówiła u Kowalewskiego sztukę, ale okazało się, że to nie takie proste zapisać (a co dopiero pokazać) Polaków rozmowy przy grillowaniu, jeśli mają być śmieszne i do sensu. WĄSY Macieja Kowalewskiego, reż. autora, muz.Czytaj dalej

  Wieczór zaprawionych nutą goryczy piosenek o życiu, przemijaniu, miłości. TACY DUZI CHŁOPCY Jana Wołka, reż. Piotr Machalica, muz. Janusz Grzywacz, Włodzimierz Nahorny, Jerzy Satanowski, Janusz Strobel, aranżacje, kier. muz. Janusz Bogacki, scenografia Arkadiusz Kośmider; występują: Piotr Machalica, Marian OpaniaCzytaj dalej

  Sceniczna wersja głośnej komedii filmowej z udziałem Barbary Krafftówny. TRZEBA ZABIĆ STARSZĄ PANIĄ Grahama Linehana, reż. Cezary Żak, tłum. Elżbieta Woźniak, scenografia Maciej Preyer, kostiumy Tomasz Ossoliński, światło Adam Kłosiński, Paweł Szymczyk, producent wykonawczy Alicja Przerazińska, Och-teatr, premiera 08-07-2012

  Jedna z najbardziej kasowych komedii z udziałem aktorów Montowni. MAYDAY Raya Cooneya, reż. Krystyna Janda, tłum. Elżbieta Woźniak, scenografia Arkadiusz Kośmider, muz. Krystyna Janda, światła Adam Kłosiński, Paweł Szymczyk, kostiumy Tomasz Ossoliński, ilustracja muz. Krystyna Janda, Och-teatr, premiera 18Czytaj dalej

    Krystyna Janda pewną ręką prowadzi widzów przez świat masek i ucieczek, chroniąc tajemnic swoich bohaterów tak długo, jak trzeba. Powstaje idealnie zorkiestrowany koncert, w którym wszyscy wykonawcy mają swoje piękne solówki, a Magdalena Zawadzka tworzy swoją najpiękniejszą rolęCzytaj dalej

  Spektakl na podstawie Zatrudnimy starego clowna Matei Visnieca, wystawiony z okazji 15-lecia Teatru Montownia na gościnnej scenie Och-teatru, od dwóch lat owocnie współpracującej z Montownią. Z impetem debiutujący jako reżyser Marcin Hycnar nieco odmłodził bohaterów sztuki, a przy okazjiCzytaj dalej

Historyjka o trzech panienkach z nocnego klubu, które trafiają w zaświaty wraz z przybłąkanym psem należy do gatunku rozrywki w drugim gatunku, zwłaszcza że nader szybko rozmaite skeczowe sytuacje przechodzą w ich łzawo-sentymentalne wynurzenia o trudnym dzieciństwie. Jest jeszcze tenCzytaj dalej

Farsa napisana na zamówienie Krystyny Jandy – Robin Hawdon, znany na świecie majster w tym gatunku (Prezent urodzinowy, Wieczór kawalerski), napisał rzecz w stylu Georgesa Feydeau, sprawdzając, jak dalece można się posunąć w zamianie tożsamości postaci i piętrowych wymówkach, mającychCzytaj dalej

Sztuka Gorkiego zawsze uchodziła za utwór ukazujący rozkład mieszczańskiej rodziny, a tym samym systemu, a tym samym dowód wprost na konieczność rewolucji. Ta Wassa nie przestając być obrazem ery bezwzględnego kapitalizmu, w którym zysk jest bożkiem, a strata pieniędzy duchowąCzytaj dalej

One man show Rafała Rutkowskiego, który przedstawia kilka niezbyt zachęcających portretów małych (mentalnie) ludzi.   To nie jest kraj dla wielkich ludzi, tekst i reż. Michał Walczak, występuje Rafał Rutkowski, spektakl Teatru Montownia, premiera na scenie Klubokawiarni Chłodna 25, 4Czytaj dalej

Nieodmiennie zabawny spektakl Montowni (Adam Krawczuk, Marcin Perchuć, Rafał Rutkowski, Maciej Wierzbicki). Żywiołowa, choć zaplanowana zabawa graniczy tu z komedią dell’arte, aktorzy imponują sprawnością fizyczną, pomysłowością, a zarazem dyscypliną w prowadzeniu akcji.   Szlemostwa Skapena Moliera, tłum. Tadeusz Żeleński-Boy, prod.Czytaj dalej

Autor nawiązuje do autentycznego konkursu na Miss HIV w Botswanie, którego władze w ten sposób próbują zaszczepić tolerancję. Kowalewski portretuje cztery kobiety w różnym wieku, które sposobią się do konkursu i walczą o zwycięstwo. Jedna z nich tylko udaje chorą.Czytaj dalej

Siłą tego przedstawienia jest przede wszystkim stylistyka Montowni, której aktorzy nie próbują naśladować niegdysiejszych mistrzów (twórców legendarnego spektaklu w Teatrze Dramatycznym z lat. 70.). Główni bohaterowie – jakby na przekór – różnią się nawet psychofizycznie od swoich wielkich poprzedników: wysokiCzytaj dalej