Premiera „Szlagierów żydowskiego kabaretu” odbyła się tuż sprzed ostatnim lockdownem w nieprzypadkowym wnętrzu, w warszawskim Nowym Świecie Muzyki. Nie pierwszy raz Teatr Żydowski korzysta z tej przestrzeni (m.in. spektakl „Berek”), ale tym razem wybór tego wnętrza miał znaczenie szczególne. TuCzytaj dalej
Kategoria: Atlas.Afisz
ŚNIEG
Po raz ostatni grany był w Warszawie niemal 30 lat temu (1992, Teatr Polski, reż. Zbigniew Zapasiewicz). Najsławniejszy dramat Przybyszewskiego, kiedyś wysoko oceniany, potem zapomniany, wraca do Teatru Narodowego w opracowaniu Anny Gryszkówny. Reżyserka oczyściła tekst z młodopolskich nalotów iCzytaj dalej
INWIGILACJA
Sztuka zapowiadana jako thriller psychologiczny okazała się martwą od urodzenia, szeleszczącą papierem i gazetową powierzchownością konfrontacją przedstawiciela panującego reżimu z jego radykalną przeciwniczką. Aktorom nie udało się tchnąć w ten tekst życia, który grany w Wiedniu pod tytułem Wigilia (podobno)Czytaj dalej
SERCE
Najtrudniej zaakceptować samego siebie. W piątej już premierze flagowego cyklu Debiut TR, w którym realizują swoje spektakle wybijający się reżyserzy młodego pokolenia, czarnoskóry polski aktor i reżyser, Wiktor Bagiński zmaga się z własnymi korzeniami. Nigdy nie poznał swego ojca NigeryjczykaCzytaj dalej
MIŁOŚĆ JAKO JEDNOSTKA CHOROBOWA
Scenariusz, choć zręcznie napisany, jest tylko pretekstem do przypomnienia polskich piosenek o miłości, które autorzy Rampy interpretują ze smakiem. Od razu się tak zaczyna, kiedy Brygida Turowska (Terapeutka) zaśpiewa sławną piosenkę S.O.S., z repertuaru Starszych Panów, odnajdując w niej nowe,Czytaj dalej
ALEJA ZASŁUŻONYCH
Pisarka (Krystyna Janda) wiedziona przeczuciem rychłej śmierci i dręczona obawą, że jej męża nie będzie stać na pogrzeb, rozpoczyna starania, aby jej pochówek odbył się na koszt państwa, a więc w alei zasłużonych. Ma ku temu podstawy: ileś wydanych tomów,Czytaj dalej
TRZY SIOSTRY
Spektakl Jana Englerta przesycony jest rozgoryczeniem, które usiłuje rozproszyć tęsknota za świetlaną przyszłością. W roztaczaniu jej wizji celuje pułkownik Wierszynin Jana Frycza, grany bez mała z farsowym polotem. Wybranek Maszy jest kochankiem w drugim gatunku, który swoje zużycie maskuje, plotącCzytaj dalej
SONATA JESIENNA
W przedstawieniu Grzegorza Wiśniewskiego, reżysera słynącego dogłębnymi portretami psychologicznymi liczy się przede wszystkim relacja matki i córki, Charlotty (Danuta Stenka) i Ewy (Zuzanna Saporznikow), ich wzajemne zdemaskowanie, wybuch nienawiści, który być może zwiastuje przesilenie. Wiktor (Jan Englert), mąż Ewy pełniCzytaj dalej
KRUK Z TOWER
Premiera Kruka z Tower odbyła się w historycznej Sali im. Haliny Mikołajskiej, która wróciła po latach do użytku przy foyer Dużej Sceny Teatru Dramatycznego. Sala wygląda inaczej niż kiedyś. Widownia zbudowana została w stylu „widowni Lupy”, wysoko pnąc się kuCzytaj dalej
M.G.
Wyczekiwany spektakl Moniki Strzępki (reżyseria) i Pawła Demirskiego (tekst) portretuje stan wielkiego rozczarowania, jakie przynosi współczesna Polska, pozbawiona wyrazu, solidności i rozsądku. Nawet inteligenckie fascynacje Gombrowiczem (jedna z najlepszych scen w spektaklu) okazują się auty-upupieniem, rezultatem powierzchownej lektury, która nijakCzytaj dalej
40 WST: HISTORIA PRZEMOCY, Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie, transmisja 10 grudnia 2020
Tomasz Miłkowski pisze po transmisji spektaklu 10 grudnia 2020: Fototapeta lasu palmowego (podobno z Indii), scena wypełniona wodą po kostki i strugi deszczu przez półtorej godziny, a do tego improwizacje jazzowe na klarnecie Wacława Zimpla. Elementy na pierwszy rzut okaCzytaj dalej
OSZUŚCI
Czy rodzinna kolacja na 6 osób może wywrócić dotychczasowe życie gospodarzy i gości? Michael Jacobs udowadnia, że tak. W formie lekkiej, ale też odrobinę na poważnie, stawia pytanie o sens i siłę małżeńskiego węzła, którym rodzice są znużeni i znudzeni,Czytaj dalej
CRAVATE CLUB
Francuska czarna komedia z przymieszką thrillera psychologicznego. Niemal wszystko tutaj polega na inteligentnie napisanym dialogu, który na małej scenie Polonii toczą Wojciech Malajkat (Bernard) i Marcin Stępniak (Adrien) w rolach zaprzyjaźnionych wspólników firmy architektonicznej. Lekka z pozoru komedyjka okazuje sięCzytaj dalej
RONJA CÓRKA ZBÓJNIKA
Pełna dobrej energii opowieść o rodzącej się wzajemnej fascynacji dwojga dzieciaków, Ronji i Borka, wywodzących się ze zwaśnionych zbójeckich rodów. Na przekór przeciwnościom losu, lepiej niż ich rodzice potrafią pielęgnować zawiązaną relację. Inteligentnie pomyślana scenografia, w której króluje poetycki skrótCzytaj dalej
DZWONIĘ DO MOICH BRACI
Sztuka Khemiriego, młodego (ur. 1978), ale już bardzo cenionego dramaturga szwedzkiego (jego dramaty miały ponad 100 premier w wielu krajach), ukazuje spiralę niechęci, której źródłem jest ksenofobia i strach wywoływany aktami terroru. Amor, chłopak nie mający nic wspólnego z zamachem,Czytaj dalej
POWRÓT TAMARY
Nie jest to nowa realizacja „Tamary” Johna Krizanca, głośnego spektaklu Studia z roku 1990, ale „Powrót Tamary” Michała Buszewicza, nowy tekst napisany na zamówienie reżysera. Cezary Tomaszewski, aby oddać atmosferę sprzed lat, wykorzystał recenzje, a właściwie reportaże z premiery, boCzytaj dalej
PUENTY
Sylwester Biraga skomponował inteligentny i zwarty spektakl o wychodzeniu z błędnego koła przemocy. Jego zdyscyplinowany rytm ubarwiają wysmakowane fragmenty wideo i skromna, choć sugestywna scenografia. Jej ważnym elementem jest obrotowa szafka z intensywnie oświetloną witryną, w której spoczywa dużych rozmiarówCzytaj dalej
Aleksander Bardini: Proszę się nie mizdrzyć
25 lat temu, 30 lipca 1995 zmarł Aleksander Bardini (ur. 1913), aktor, reżyser, a może przede wszystkim pedagog, m.in. mentor Andrzeja Strzeleckiego, i wybitny znawca teatru muzycznego. Zasłynął inscenizacją „Dziadów” Adama Mickiewicza (1955) na deskach warszawskiego Teatru Polskiego w okresieCzytaj dalej
WSPÓLNOTA MIESZKANIOWA
Satyryczny obraz obrad wspólnoty mieszkaniowej, który stanowi treść sztuki Jiřego Havelki, wcale satyrą nie jest, ale raczej reportażem. Pomysł wspólnot, czyli mikro samorządów właścicielskich w domach spółdzielczych czy spółdzielczo-komunalnych okazał się drogą ryzykowną – wzmocnił procesy dezintegracyjne, podzielił ludzi naCzytaj dalej
OGRODZENIE
Rzecz o podziałach dzielących społeczeństwo. Autor nie wnika w ich naturę, ale skupia uwagę na samym mechanizmie „grodzenia”. Największym odkryciem tego eksperymentu z taśmą dzielącą przestrzeń i ludzi jest nasuwający się wniosek, że to nie ogrodzenie, przeciągnięta taśma, czy narzuconyCzytaj dalej