Przejdź do treści

Kraków: premiery przede wszystkim w Słowackim

Teatr im.J.Słowackiego 12.04.2019 będzie premierę pt. Turnus mija, a ja niczyja. Operetka sanatoryjna. Tekst: Iga Gańcarczyk, Daria Kubisiak, reżyseria: Cezary Tomaszewski, scenografia i kostiumy: Maciej Chorąży, kierownictwo muzyczne: Weronika Krówka, opracowanie muzyczne: Cezary Tomaszewski, światła: Jędrzej Jęcikowski.

Opis sztuki:

Kolejny turnus w domu zdrojowym. Nowi kuracjusze przybywają do źródeł, by podreperować zdrowie, uczęszczać na zabiegi i gimnastykę, chodzić na spacery, a przede wszystkim tańczyć. Ordynatorem ośrodka jest Józef Dietl, lekarz wybitny. Lekarz, który rozumie, że leczenie nie może się udać bez miłości, czy choćby sanatoryjnego romansu. Stworzył więc przepis na eliksir, który pozwala poczuć pierwsze upojenie nawet tym, którzy zdążyli już powrócić do pieluch. Przepis… który zgubił, i teraz poszukuje go po ośrodku, próbując przypomnieć sobie jego skład. Wraca pamięcią do czasów i miejsc, gdy starał się go stworzyć. Podróżuje w przeszłość mityczną i historyczną… a kuracjusze jak najsumienniej poddają się rygorowi diet i ćwiczeń, by odzyskać utraconą formę, a popołudniami rzucają w wir towarzyskiego życia.

Obsada:

Pola Błasik, Lidia Bogaczówna, Agnieszka Kościelniak, Katarzyna Zawiślak-Dolny, Karol Kubasiewicz, Daniel Malchar, Antoni Milancej, Rafał Szumera.

8 maja planowana jest w Słowackim premiera niebywale długo oczekiwanego spektaklu, który był zapowiadany przez teatr na 18 stycznia 2019. Wtedy nosił tytuł Spóźnieni kochankowie, teraz – Miłość. Autor: Beniamin Bukowski, reżyseria: Błażej Peszek.

Przypadkowe spotkanie dwojga ludzi. Łączą ich podeszły wiek, samotność i lęk przed rodzącym się uczuciem. On – bezdomny, zajmujący się na co dzień fotografią ekscentryk. Ona – pozbawiona wzroku marzycielka, żyjąca obrazem miasta zapamiętanym z dzieciństwa. On – wspaniały Jan Peszek. Ona – niepowtarzalna, obchodząca jubileusz 60-lecia pracy zawodowej, Anna Polony.

Natomiast na 17.05.2019 Teatr im. Juliusza Słowackiego przygotowuje premierę Lalki Bolesława Prusa. Reżyseria: Wojciech Klemm, adaptacja i dramaturgia: Tomasz Cymermann, scenografia: Magdalena Gut, kostiumy: Julia Kornacka.

Lalka – figurka przedstawiająca człowieka (często niemowlę), zwierzę lub fikcyjnego humanoida, współcześnie zwykle wykonana z plastiku i tkaniny. Lalki są najczęściej używane jako zabawki dla dzieci. Inne typy lalek są przeznaczone dla dorosłych do kolekcjonowania. Lalki bywają też elementem dekoracyjnym. W pewnych kulturach mają znaczenie symboliczne i są wykorzystywane w ceremoniach i rytuałach, jako idole przedstawiające bóstwa (albo obiekty seksualne).

Z badań archeologicznych wynika, że należą do najstarszych znanych ludzkości zabawek – znajdowano je w egipskich grobowcach datowanych na 2000 lat p.n.e.
Lalkę można: przytulić, ubrać, rozebrać, uczesać, pomalować, zbić, podpalić, zgubić, zapodziać, schować, głaskać, sprzedać, kupić, umyć, ukraść, rozpruć, pokochać, znaleźć, zwymyślać, potłuc, wyrzucić, oszpecić, okaleczyć, utopić, zakopać.

Lalki nie można: ożywić, zranić, odchudzić, wychować, okłamać, urodzić, zarazić, zaniedbać, zniechęcić, wydziedziczyć, zagłodzić, zabić, nauczyć, oswoić, wyswatać, rozbawić, wzruszyć, podniecić, rozczulić, zgwałcić, zirytować, zadręczyć.

Niektórzy sądzą, że lalki są bardziej ludzkie niż człowiek.

 

W Teatrze Ludowym 5 kwietnia będzie miała miejsce premiera studencka spektaklu, którego premiera odbyła się 8 marca. Chodzi o Zmowę milczenia (fot.plakat) Marcina Libery. W scenariuszu wykorzystano teksty Małgorzaty Sikorskiej – Miszczuk, fragmenty Biblii i fragmenty książki Timothy Snydera „O tyranii”.
Reżyseria: Marcin Liber, scenografia: Mirek Kaczmarek, kostiumy: Grupa MIXER / Dorota Gaj-Woźniak, Robert Woźniak, Monika Ulańska, muzyka: Filip Kaniecki.

OBSADA:

Maja Pankiewicz, Katarzyna Tlałka, Piotr Pilitowski, Małgorzata Kochan, Piotr Franasowicz, Anna Pijanowska, Patrycja Durska, Roksana Lewak, Martyna Rezner.

O spektaklu:

„Historia się wprawdzie nie powtarza, ale udziela lekcji” – mówi w swoim spektaklu Marcin Liber w ślad za Tymothy Snyderem, amerykańskim specjalistą od dziejów Europy Środkowej i Wschodniej. Ze skrawków historii, inspiracji literackich, ale też z uważnego obserwowania otaczającej nas rzeczywistości, powstaje teatralny pejzaż współczesnych przemilczeń. Za murem przyzwalającego milczenia rozkwita antyutopia, kraina która miała być niemal rajem na ziemi, a stała się piekłem, w tej historii szczególnie dla kobiet. Ona – matka, przyjaciółka, ciotka, możesz to być też Ty – pewnego dnia zostaje pozbawiona wszelkich praw, konta, pracy, przyjaciół, tożsamości, a nawet myśli…

12 kwietnia  w Teatrze Ludowym Kolacja dla głupca Francisa Vebera. Reżyseria: Tadeusz Łomnicki, scenografia: Ewa Mroczkowska, muzyka: Adam Prucnal.

OBSADA

Jacek Wojciechowski, Marta Bizoń, Paweł Kumięga, Maciej Namysło, Iwona Sitkowska, Tadeusz Łomnicki, Jan Nosal.

O SPEKTAKLU (od teatru):

Zapraszamy na kolację! Atrakcją wieczoru będzie tytułowy Głupiec, niezbyt lotny księgowy z ministerstwa finansów, fantastyczny obiekt towarzyskich manipulacji i żartów. Wygodnie i dostatnio żyjące towarzystwo z wyższych sfer Paryża zabawia się regularnie organizując co wtorek kolacje, na które przyprowadzają życiowych nieudaczników. To rodzaj gry-konkursu, wygrywa ten, kto przyprowadzi największego niedojdę. Bogaty wydawca, Pierre Brochant, wydaje się mieć wygraną w kieszeni. Zaprosił niezbyt rozgarniętego księgowego, którego pasją jest budowanie makiet z zapałek. Niestety, tuż przed wyjściem na kolację Pierre ulega kontuzji, która nie pozwala mu wyjść z domu. I tak obaj panowie – mądrala i jego głupiec – zostają uwięzieni w mieszkaniu Pierre’a, przez które przetoczy się upiorny wir nieprzewidywalnych wydarzeń. Ich niezamierzonym kreatorem stanie się szczery, serdeczny i uczynny księgowy… To jedna z najlepszych komedii na świecie!

 

Krakowski Teatr Scena Stu 5 maja proponuje premierę Boże mój!. Autorka: Anat Gov, tłumaczenie: Agnieszka Olek, reżyseria: Andrzej Seweryn, światło: Yann Seweryn, scenografia i kostiumy: Małgorzata Iwaniuk, Aleksandra Starzyńska, muzyka: Antoni Komasa-Łazarkiewicz.

Obsada:

Maria Seweryn, Krzysztof Pluskota i Jakub Suwiński.

O spektaklu:

Ella, terapeutka, jest samotną matką nastoletniego autystycznego chłopca. Czas dzieli między dom i pracę. W obu miejscach musi być profesjonalnym psychologiem. Pewnego dnia odbiera telefon zrozpaczonego mężczyzny, który prosi o natychmiastowe rozpoczęcie terapii. W przeciwnym razie, uprzedza mężczyzna, może stać się coś strasznego. Ella zgadza się przyjąć go po godzinach pracy, w swoim domu. W drzwiach pojawia się tajemniczy Pan B.

Czy to, że zostaliśmy stworzeni na Boży obraz i podobieństwo oznacza, że Bóg jest podobny do nas? Komedia „Boże mój”! to niezwykle zabawne rozwinięcie takiej myśli.  Anat Gov, izraelska dramatopisarka, dowcipnie odwraca relację Stwórca-stworzenie, humorystycznie komentuje znane z Biblii historie. Powraca przy tym do najważniejszych kwestii związanych z naszym losem, stawia na nowo fundamentalne pytania. W sytuacji „bez wyjścia”, w osamotnieniu i rutynie –  może zdarzyć się  cud. Nieoczekiwane spotkanie, które zmieni wszystko i stanie się początkiem dalszych cudów. Spotkanie z Panem B.

Koprodukcja z Teatrem Polonia

Opr. Ewa Sośnicka-Wojciechowska

Leave a Reply